Το χρονικό μιας σοβαρής νοητικής διαταραχής, γραμμένο απ’ τον 31χρονο Μυτιληνιό Μενέλαο Δαρδανόπουλο

Λίγο πριν τη λήξη τού 2011, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ποταμός» ένα βιβλίο, γροθιά στο στομάχι όποιου το διαβάσει. Ο τίτλος του, «Η νύχτα των λόρδων» και συγγραφέας του, ένας 31χρονος Μυτιληνιός, ο Μενέλαος Δαρδανόπουλος, που στις σελίδες του περιγράφει με μορφή ημερολογίου τη δική του εμπειρία ενός σοβαρού ψυχικού νοσήματος. Έχοντας ζήσει για 10 χρόνια μέσα στο παραλήρημα που του προκαλούσε η ψυχωτική συνδρομή και η μανιοκατάθλιψη, αναδύει με το λόγο και τη γραφή του όσα διαδραματίζονταν εντός και εκτός του, παραδίδοντας στο αναγνωστικό κοινό μια κατάθεση ψυχής και νου.
Το βιβλίο «Η νύχτα των λόρδων» είναι το ημερολόγιο μιας σοβαρής νοητικής διαταραχής. Είναι το χρονικό μιας τρέλας, μιας «ολικής απώλειας του λογικού», όπως το περιγράφει ο ίδιος ο συγγραφέας. Άλλωστε, σύμφωνα με την Ψυχιατρική, ψύχωση είναι η μερική ή ολική απώλεια επαφής του ατόμου με την πραγματικότητα, με συνακόλουθο αποτέλεσμα την αλλοίωση των πνευματικών του λειτουργιών.
Τέλη τού 2003 με αρχές τού 2004, διαγνώστηκε στο νεαρό Μυτιληνιό ψύχωση αποδιοργανωτικής μορφής, συνοδευόμενη από ακραία καταθλιπτικά στοιχεία. Η αρρώστια του υπέβοσκε και υπολειτουργούσε από το 1998 και εκδηλώθηκε το 1999, χωρίς κανένας, ούτε ακόμη και αυτός ο ίδιος, να το γνωρίζει, αλλά και χωρίς να υπάρχει προηγούμενο περιστατικό στην οικογένειά του.

Περιγράφοντας «απάτες και ψέματα»
Τρία είναι τα κεφάλαια του βιβλίου για τα βιώματα του Μενέλαου Δαρδανόπουλου. Σε αυτά περιγράφεται ο χαρακτήρας του ως «μάσκα», η δεκαετία της άναρχης διάλυσης της σκέψης του και το σκοτάδι μετά. Το σκληρό, βίαιο και δύσκολο κείμενο που τα απαρτίζει, γραμμένο με τη μορφή ημερολογίου που κινείται μια στο παρελθόν και μια στο παρόν, έχει γραφτεί κατά τη διάρκεια και μετά από μια μεγάλη διάρκεια ψυχικού πόνου, παρακμής και απόγνωσης. Ο ίδιος ο συγγραφέας προσπάθησε μέσα από αυτό να αποκαλύψει «τις απάτες και τα ψέματα», όπως λέει, ενός εκ των πολλαπλών του εαυτών, που άκουγε μέσα στο μυαλό του την περίοδο των τελευταίων 12 χρόνων.
Δεν πρόκειται σε καμμία περίπτωση για ένα μυθιστόρημα, αλλά για την εξιστόρηση της καθόδου του στα υπόγεια του διχασμού και της παραφροσύνης, την τελική κραυγή αγωνίας, «που δεν εισακούστηκε, μα που απορροφήθηκε από τους ερμητικά κλειστούς τοίχους του μυαλού» του. Μόνο ελάχιστοι, πέρα από τον ίδιο, είδαν να συμβαίνουν τα γεγονότα που αφηγείται το βιβλίο, το οποίο περνάει μέσα από δωμάτια, σπίτια, ψυχιατρικά ιδρύματα και απόπειρες αυτοκτονίας. Και ο ίδιος ο Μενέλαος, στα 31 του πλέον χρόνια, επιστρατεύει όλο του το κουράγιο και την τόλμη και μιλάει για αυτά, νιώθοντας την ανάγκη να τα εξωτερικεύσει και να τα μοιραστεί με άλλους.
«Είναι και αυτές οι λέξεις τού Πεσσόα, τυπωμένες σε ένα βιβλίο που πάλιωσε, γραμμένες ξανά και ξανά από μένα στη γραφομηχανή, που μου έρχονται συνεχώς στο μυαλό θυμίζοντας εμένα και τον εαυτό μου, τη δική μου ζωή, μα και τη ζωή ενός εκ των πολλαπλών μου εαυτών», γράφει σε μια από τις σελίδες του βιβλίου. «Εξάλλου, δεν έχει νόημα να γράφεις για σένα αν δεν επινοείς από την αρχή ξανά τον εαυτό σου και την ύπαρξή σου, μέσα σε μια ήδη διαλυμένη ζωή. Αν δεν ανακαλύπτεις αυτό που είχε χαθεί, καταγράφοντάς το ώσπου να ξαναχαθεί…»

Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Μενέλαος Δαρδανόπουλος γεννήθηκε στη Μυτιλήνη στις 18 Ιανουαρίου τού 1980, όπου και έζησε τα 18 πρώτα χρόνια της ζωής του. Το 1998 πέτυχε μέσω πανελλήνιων εξετάσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης της Νομικής Αθηνών. Από το 1998 μέχρι και το 2008 νόσησε από τις ψυχικές παθήσεις συνδρομής και μανιοκατάθλιψης. Τελικά ξεκίνησε τις σπουδές του αργοπορημένα και κατόρθωσε να λάβει το πτυχίο του το 2010.
Το «Η νύχτα των λόρδων» είναι το πρώτο του βιβλίο.