Άλαν Μπένετ
Μετάφραση: Τρισεύγενη Παπαϊωάννου
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Αθήνα 2010, σελ. 200

Τι συμβαίνει όταν η βασίλισσα της Αγγλίας ανακαλύπτει τη γοητεία της ανάγνωσης; Ποιες οι επιπτώσεις του νέου της πάθους στα καθήκοντά της, αλλά και στον ίδιο το θεσμό της Βασιλείας; ο σπουδαίος θεατρικός συγγραφέας Άλαν Μπένετ γράφει με χιούμορ και ευαισθησία ένα απολαυστικό βιβλίο, ένα σύγχρονο μανιφέστο για τη φιλαναγνωσία.
Να ένα μικρό απόσπασμα: «... Η γοητεία του διαβάσματος, σκέφτηκε, βρισκόταν στην αδιαφορία που χαρακτήριζε τη λογοτεχνία, στην αλαζονεία που τη διέκρινε. Τα βιβλία δε νοιάζονταν για το ποιος τα διάβαζε, ούτε και αν τα διάβαζε κανείς ή όχι. Όλοι, και οι αναγνώστες, ήταν ίσιοι, και η ίδια δεν αποτελούσε εξαίρεση. Η λογοτεχνία, σκέφτηκε, είναι μια κοινοπολιτεία, τα γράμματα μια δημοκρατία. Την είχε ξανακούσει άλλωστε αυτήν τη φράση, δημοκρατία των γραμμάτων, στις τελετές απονομής πτυχίων, τιμητικών τίτλων και τα παρόμοια, χωρίς ωστόσο να ξέρει τι ακριβώς σήμαινε. Εκείνη την εποχή, οποιαδήποτε συζήτηση περί δημοκρατίας τη θεωρούσε ελαφρώς προσβλητική και, αν γινόταν παρουσία της, τουλάχιστον αδιάκριτη. Μόλις τώρα αντιλαμβανόταν τι σήμαινε. Τα βιβλία δε σέβονταν τη γνώμη κανενός. Όλοι οι αναγνώστες ήταν ίσοι...».