Διόρθωση
Από λάθος στο προηγούμενο φύλλο του «Εμπρός», γράφτηκε στο σχόλιο με τίτλο «Βουλή με 200 βουλευτές» η δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ (από 13) θα γίνει 5. Το ορθό είναι οκτώ. Προσέχετε, παιδιά της επιμέλειας.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Τρίτη 29 Μαΐου 1453, 557 χρόνια μετά. «Πήραν την Πόλιν, πήραν την, πήραν τη Σαλονίκη, πήραν και την Αγιά Σοφιά το Μέγα Μοναστήρι. Με τετρακόσια σήμαντρα και εξήντα δυο καμπάνες.» (δημοτικό μοιρολόι)
Ουδείς δικαιούται να περιγελά τους καημούς και τα όνειρα ενός πονεμένου λαού. Ουδείς!

Βιβλιοπωλείο «Ειρμός»
Όταν ζούσε και εργαζόταν στο νησί η κόρη μου Ελευθερία, αγόραζε απ’ τα καλάθια του «Ειρμού» ιστορικά βιβλία και τροφοδοτούσε και τον πατέρα της. Τώρα που εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Πάτρα, τη δουλειά αυτή την ανέλαβε η Ελένη. Ο ιδιοκτήτης τους «Ειρμού» έστειλε χαιρετίσματα στο γράφοντα και στη στήλη, χωρίς να γνωρίζονται προσωπικά. Σ’ ευχαριστώ, φίλε. Ο καλός λόγος, όταν λέγεται στην ώρα του, είναι πάντα ευχάριστος. Στον «Ειρμό» βρίσκω πάνα αυτά που θέλω να διαβάσω.

Το παζάρι του Αϊβαλιού
Την Τουρκία την επισκέφτηκα δυο φορές πριν αρκετά χρόνια. Είδα ό,τι ήθελα να δω και έκτοτε δεν είχα καμμιά επιθυμία να επανέλθω. Από την Προύσα ψώνισε η Ελένη κάτι θαυμάσια βαμβακερά, την εποχή που η αντιστοιχία της δραχμής με τη λίρα ήταν μία προς τέσσερις. Ένα μπουρνούζι το χρησιμοποιώ ακόμα. Αλλά το παζάρι του Αϊβαλιού είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει σε ποιότητα και αξία. Ένα φτηνιάρικο εμπορικό πανηγύρι, που γίνεται κάθε Πέμπτη για να διαθέσει πάσης φύσεως προϊόντα αμφιβόλου ποιότητας. Γιατί τότε το επισκέπτονται οι Μυτιληνιοί κατά μάζες; Δεν έχω πειστική απάντηση. Πιστεύω, όμως, ότι ποιοτικώς το παζάρι του Αϊβαλιού είναι κάτι παρόμοιο με την κινεζική αγορά.

Το παζάρι του Αϊβαλιού (2)
Όπως πληροφορούμαι, οι αγοραστές της Μυτιλήνης έχουν αραιώσει κατά πολύ για τους λόγους που παραπάνω ανέφερα, αλλά και λόγω της οικονομικής κρίσης που μαστίζει τον τόπο μας. Για όσους επιμένουν να επισκέπτονται το Αϊβαλί, είναι προτιμότερο ν’ αγοράζουν με λίρες παρά με ευρώ. Επιμένω ότι η Τουρκία έπαψε να είναι φθηνή και η εκμετάλλευση των Ελλήνων επισκεπτών λίαν εμφανής. Θα σας δώσω συγκεκριμένα παραδείγματα από την εμπειρία φίλων μου, που επισκέφτηκαν το Αϊβαλί την προηγούμενη Πέμπτη.
Καφετέρια: Δύο νες καφέ συν δύο αναψυκτικά, 10 ευρώ. Οι καφέδες «νερομπούλια», με δυσκολία ανίχνευες τη μυρουδιά του καφέ!
Εστιατόριο: Οι μερίδες πολύ μικρές. Έφαγαν τέσσερα άτομα: Μπύρες τέσσερις, μία πατάτες τηγανητές, δυο χόρτα ήμερα, δύο κοτόπουλο, μία μοσχάρι, μία κολοκυθολούλουδα, δύο από ολίγους γίγαντες = 70 ευρώ.
Ο φίλος μου μού είπε ότι αν αυτά όλα τα τρώγαμε σε εστιατόριο του νησιού μας, δε θα ξεπερνούσαμε τα 50 ευρώ. Επέμενα στις λεπτομέρειες γιατί ήθελα να σας δώσω μια πλήρη εικόνα.

Δήμος Ευεργέτουλα
Είναι ένας απ’ τους μικρότερους σε πληθυσμό καποδιστριακούς δήμους, αλλά απ’ τους πιο νοικοκυρεμένους και δημιουργικούς. Τις προάλλες συνάντησα το πολυμηχάνημα του δήμου να κόβει τα χόρτα από Ντίπι μέχρι Αγία Μαρίνα. Παρόντες, ο χειριστής του μηχανήματος και ο αντιδήμαρχος κ. Πασσινιός. Κανένας άλλος. Σήμερα Σάββατο, τη «σφουγγαρίστρα» της νομαρχίας, την οποία δανείζεται κατά καιρούς ο δήμος, να πλένει το πλακόστρωτο από την Αγία Φωτεινή (Αγιά Φωτιά) μέχρι τα Πηγαδάκια. Παρόντες, ο χειριστής του μηχανήματος, ένας εργάτης και ο αντιδήμαρχος κ. Πασσινιός να εργάζεται ως δεύτερος εργάτης. Θα μου πείτε, αυτά θεωρούνται αυτονόητα και αυτή είναι η δουλειά τους. Εγώ θα σας πω, με τα όσα βλέπουμε και ακούμε στις μέρες μας, αυτοί είναι η άλλη Ελλάδα, που αντιστέκεται και επιμένει. Και ο γράφων είναι μ’ αυτούς.

Μαζέψτε τους
Υποχρέωσαν τους ιδιοκτήτες πρακτορείων του ΟΠΑΠ να τηρούν βιβλία εσόδων και εξόδων, όπως έχουν υποχρέωση όλοι οι έμποροι. Βγήκε, λοιπόν, η συνδικαλιστική του ηγεσία, με μια κατάπτυστη ανακοίνωση και με μια ανόητη και αγράμματη φρασεολογία, να απειλεί θεούς και δαίμονες με φράσεις «θα στηθεί στον τοίχο», «στάχτη να γίνουν» και άλλα ηχηρά ευτράπελα. Να βρεθεί κάποιος να τους μαζέψει τους συνδικαλιστές της μπουνάτσας και να τους οδηγήσει εις Δρομοκαΐτειον.

Απιδιά Λάκκος 29-5-2010