Διπλή ή μάλλον τριπλή η πρόκληση, φίλοι αναγνώστες, στο να καταθέσω τη δική μου άποψη για την Ηγουμένη του Αγίου Ραφαήλ.
1) Τα διάφορα δημοσιεύματα που κατακλύζουν τους τελευταίους μήνες τον τοπικό Τύπο υπέρ ή κατά της Ηγουμένης, που βέβαια δεν μπορώ να πω ότι τα έχω μελετήσει όλα, μέσα στις βαρύτατες υποχρεώσεις του δήμου.
2) Ένα παλιό (προ δεκαετίας) εξώφυλλο τοπικής εφημερίδας που έπεσε στα χέρια μου με τίτλο «Ευτυχώς που υπάρχει κι ο Άγιος Ραφαήλ» και το σχετικό άρθρο βέβαια στο εσωτερικό της εφημερίδας.
3) Ο φίλος και γνωστός που μου έριξε το «καρφί» του:
- Τόσα λέγονται και γράφονται τελευταία για την Ηγουμένη. Δε θα ‘πρεπε ως Δήμαρχος Θερμής τόσα χρόνια να πεις την άποψή σου;
Άντε, λοιπόν, να την πω.
Να την πω χωρίς φόβο και πάθος, χωρίς υπερβολές, υστεροβουλίες και εμπάθειες, χωρίς ιδιαίτερα «λιβανιστήρια» και χωρίς προσπάθεια βέβαια να μειώσω κατ’ ελάχιστον το μεγάλο και σημαντικό έργο της Ηγουμένης σε πολλούς τομείς.
Την Ηγουμένη τη γνώρισα σε προσωπικό επίπεδο το 1991, που πρωτοανέλαβα τα καθήκοντά μου ως Δήμαρχος Θερμής. Ανέπτυξα μια επικοινωνία μαζί της για διάφορα θέματα που αφορούσαν το Δήμο και το Μοναστήρι.
Στην πολύχρονη αυτή επικοινωνία υπήρξαν φορές που οι σχέσεις δοκιμάστηκαν. Υπήρξαν φορές που μετέφερα προβληματισμούς, διαμαρτυρίες και παράπονα. Επέμεινα, κάποτε, ότι το μνημείο του Άγγελου Ράλλη, πρωτεργάτη της ίδρυσης του μοναστηριού, δε θα ‘πρεπε να είναι «παραπεταμένο» πίσω από έναν ψηλό τοίχο. Διαμαρτυρήθηκα έντονα σε γενόμενη γεώτρηση του μοναστηριού χωρίς τη λήψη μέτρων για προστασία των πηγών του Δήμου. Δήλωσα δυσαρέσκεια για την κατάσταση των πάγκων μικροπωλητών έξω από το μοναστήρι. Πρότεινα, όπως και αρκετοί άλλοι, εξ όσων γνωρίζω, την αναγκαιότητα ίδρυσης ενός κέντρου φροντίδας ηλικιωμένων. Πίστευα και πιστεύω ακόμα, ότι είναι μέσα στις δυνατότητες της Ηγουμένης.
Σε κάθε περίπτωση η Ηγουμένη μπορεί να μην έκανε αυτά που άλλοι προσδοκούσαν απ’ αυτήν. Μπορεί οι συνεργάτες και σύμβουλοί της να μην τις υπέδειξαν τις καλύτερες επιλογές.     Παρακολουθώντας όμως, επί χρόνια τη δράση και το έργο της θλίβομαι για τις επικρίσεις που με τόση εμπάθεια διατυπώνονται. Τυχαίνει να γνωρίζω και την άλλη, την αθέατη πλευρά της Ηγουμένης.
Αρκετές φορές βρήκα την ανταπόκριση και την αρωγή της σε ανάγκες και προβλήματα του Δήμου:
Η κατασκευή του Νηπιαγωγείου εκ θεμελίων στη Θερμή ήταν αποκλειστικά δικό της έργο.
Πριν ένα χρόνο, άμεση ήταν η ανταπόκρισή της στο αίτημά μου για επιχορήγηση της εκδήλωσης «Μήνυμα ζωής - Γιορτή μοτοσυκλέτας» και η προσφορά ενός κράνους σε όλα τα νέα παιδιά του Δήμου μας.
Έχω γίνει μάρτυρας πολλών περιπτώσεων όπου η Ηγουμένη βοήθησε συνδημότες μου σε δύσκολες στιγμές και είμαι βέβαιος ότι πολύ περισσότερες είναι οι περιπτώσεις που αγνοώ.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η προσφορά της στην οικονομία του νησιού είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης. Κατόρθωσε αυτό που, όπως δήλωσε σημαντικό πολιτικό πρόσωπο του τόπου μας, «ούτε οι κολοσσοί του επιχειρηματικού τουρισμού, ούτε οι πιο καταρτισμένοι managers μπορούν να κατακτήσουν». Έδωσε υπόσταση στον προσκυνηματικό τουρισμό, συνέβαλε στην οικονομική ανάπτυξη του νησιού και εξακολουθεί να συμβάλλει σε μια περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης. Κατέστησε το νησί θρησκευτικό κέντρο ανάλογο της Τήνου.
Θεωρώ, λοιπόν, τουλάχιστον άδικες τις εναντίον της επιθέσεις. Καλό είναι όταν κάποιος κρίνει ένα πρόσωπο να προσπαθεί να δει όλες του τις πλευρές και να αποδίδει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».

* Ο Δημήτρης Καμενής είναι δήμαρχος Λουτρόπολης Θερμής.