Είναι παγκοσμίως αποδεκτό ότι η ελληνική γλώσσα είναι από τις πλουσιότερες σε λέξεις και έννοιες. Το λεξικό εύρος της είναι εκπληκτικό. Με την άρτια γραμματική και το πληρέστατο συντακτικό της, είναι σε θέση να εκφράσει όλα τα διανοήματα του ανθρωπίνου νου. Η πλαστικότητά της επιτρέπει τη διατύπωση εννοιών με διάφορους τρόπους και μεγάλη ποικιλία εκφράσεων. Ακόμη επιτρέπει τη λεξιπλαστική σε τέτοιο βαθμό, ώστε να είναι δυνατή η απόκρυψη ακόμη και του πραγματικού νοήματος εάν κάποιος το επιδιώκει και διαθέτει συγγραφική ή ρητορική δεινότητα.
Στο πλαίσιο της αποκρυπτικής αυτής δυνατότητας παρατηρούμε τελευταίως να αναπτύσσεται μια νέα κατεύθυνση γλωσσοπλαστικής, με χρήση της Ελληνικής. Επιχειρείται ο εξωραϊσμός εννοιών οικονομικής φύσεως, με χρήση και συνδυασμούς λέξεων συνήθως προερχόμενων από άλλους κλάδους, όπως π.χ. η κοινωνιολογία, η πολιτική, η διπλωματία, η μηχανική. Με λεκτικά δάνεια επιτυγχάνονται περίτεχνες εκφράσεις, συνήθως με στόχο την απόκρυψη ή το καμουφλάρισμα επερχόμενων δεινών στη χώρα, στον οικονομικό και τον κοινωνικό τομέα.
Εις επίρρωσιν των γραφομένων μας αναπαράγουμε στη συνέχεια κωδικοποιημένα μηνύματα από δηλώσεις υπουργών, τις οποίες αλιεύσαμε από τον αθηναϊκό Τύπο των πρόσφατων ημερών.

Εντός παρενθέσεως παραθέτουμε πρωτόλειες προσπάθειές μας αποκωδικοποιήσεως τους:
- Εργασιακή εφεδρεία (προθάλαμος απολύσεως)
- Δεξαμενή εργασιακής εφεδρείας (εργαζόμενοι στο Δημόσιο υπό απόλυση)
- Γενική κυβέρνηση (το Δημόσιο υπό τη στενή και την ευρεία έννοια του, των παρυφών του περιλαμβανομένων)
- Κάλυψη του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας (συρρίκνωση μισθών και κοινωνικών παροχών)
- Πλεονάζον προσωπικό του Δημοσίου (οι μη αρεστοί σε κάποιους)
- Συναινετική διαδικασία (πολιτική συναίνεση ή, απλώς, πολιτικό δούναι και λαβείν)
- Εξορθολογισμός δημοσίων δαπανών (μείωση της συμμετοχής του κράτους σε υποχρεώσεις του)
- Διεθνής κοινότητα (η παγκόσμια διεθνής των τραπεζών και των οίκων αξιολογήσεως)
Ας επιχειρήσουμε τώρα να τοποθετήσουμε τις παραπάνω λεξιθηρικές διατυπώσεις με μια λογική αλληλουχία, ώστε να προκύψει ένα δικό μας ρέον κείμενο με κάποιο (ενδεχομένως!) νόημα σχετικό με τα τεκταινόμενα και επερχόμενα τραγικά στη χώρα:
«Για να επιτευχθεί συναινετική διαδικασία στον εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών και την κάλυψη του ελλείμματος ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας, προβλέπεται η δημιουργία από το πλεονάζον προσωπικό της γενικής κυβερνήσεως μιας δεξαμενής εργασιακής εφεδρείας, η οποία θα πρέπει να τύχει της επιδοκιμασίας της διεθνούς κοινότητας.»

Σε απλούστερο και ευθύτερο λόγο, το παραπάνω κείμενο θα μπορούσε να διατυπωθεί ως εξής, ώστε να γίνεται περισσότερο κατανοητό από τους πολίτες:
«Επίτευξη συναινέσεως στην ελάττωση των κρατικών δαπανών και τη συμπίεση του κόστους παραγωγής στην Ελλάδα για τη σταδιακή απομάκρυνση αριθμού εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, διαδικασία η οποία θα πρέπει να τύχει και της εγκρίσεως της διεθνούς κοινότητας.»
Σε ακόμη απλούστερο, αλλά απολύτως ευθύ και κατανοητό από όλους τους πολίτες λόγο, το ίδιο κείμενο θα διατυπωνόταν ως εξής:
«Για την επίτευξη της βίαιης μειώσεως μισθών και κοινωνικών παροχών στην Ελλάδα και τη συμπίεση τιμών των παραγομένων προϊόντων, απαιτείται η απόλυση μη αρεστών εργαζόμενων στο στενό δημόσιο τομέα, στις ΔΕΚΟ και σε όλους τους φορείς τους σχετιζόμενους με το Δημόσιο. Το σχέδιο αυτό θα πρέπει να εγκριθεί από τις διεθνείς τράπεζες και τους οίκους αξιολογήσεως. Θα επιδιωχθεί να υπάρξει και σύμπραξη άλλων πολιτικών δυνάμεων.»
Ένας λεξιπένης, με δωρική διάθεση, ενδεχομένως να διετύπωνε το κείμενο αυτό ως εξής:
«Μεγάλη καταιγίδα έρχεται στους εργαζόμενους στον δημόσιο τομέα!»
Όπως προείπαμε, η πλαστικότητα της ελληνικής γλώσσας είναι εκπληκτική.

Υ.Γ. Την Τρίτη 6/9 ακούσαμε και νέες υπουργικές νεολογισμικές ασκήσεις: Συμφιλίωση των πολιτών με τις φοροεισπρακτικές αρχές (νέα φοροεισπρακτική επιδρομή), Κάλυψη κενών στην απελευθέρωση επαγγελμάτων (πλήρης απορρύθμιση όλων των επαγγελμάτων)!

* Ο καθηγητής Κ.Ι. Μουτζούρης είναι πρώην πρύτανης ΕΜΠ.