Βοήθεια, σε όλα τα επίπεδα, θα προσφέρουν για τις τρεις επόμενες εβδομάδες, στο Νοσοκομείο Άγριας Ζωής της Αγίας Παρασκευής, εννέα σπουδαστές Σχολής Αγροτικής Εκπαίδευσης της Ολλανδίας, στα πλαίσια της πρακτικής τους. Οι σπουδαστές, οι οποίοι συνοδεύονται από δύο καθηγητές τους, επέλεξαν εθελοντικά να έλθουν στο Νοσοκομείο Άγριας Ζωής, ενώ σημαντική, πέρα από την καθημερινή συνεισφορά τους στις πρακτικές ανάγκες του Ζωοκομείου, είναι και η οικονομική συνεισφορά, μέσα από ενέργειες που οι ίδιοι έκαναν, προκειμένου να συγκεντρώσουν ένα αρκετά μεγάλο ποσό για την οικονομική ενίσχυση της προσπάθειας που γίνεται εδώ, από τον Joris και την Ineke Peeters. Επισκεφθήκαμε το Νοσοκομείο Άγριας Ζωής την περασμένη Πέμπτη και μιλήσαμε από κοντά με τους σπουδαστές, τους καθηγητές, αλλά και τους υπευθύνους του Ζωοκομείου, για το σκοπό και τη σημασία αυτής της συνεργασίας.

Εννέα σπουδαστές του AOC-Oost, μίας Σχολής Αγροτικής Εκπαίδευσης που λειτουργεί στην ανατολική Ολλανδία, βρίσκονται από την περασμένη Δευτέρα και για τρεις εβδομάδες στη Λέσβο, προκειμένου να βοηθήσουν στα πλαίσια της πρακτικής τους εκπαίδευσης, στις εργασίες του Νοσοκομείου Άγριας Ζωής της Αγίας Παρασκευής, το οποίο λειτουργεί υπό την ευθύνη των Ολλανδών Joris και Ineke Peeters.
Πρόκειται για ορισμένους από τους 125 σπουδαστές του Τμήματος Φροντίδας Ζώων της συγκεκριμένης Σχολής, οι οποίοι, σύμφωνα με τον Hans Smit, έναν από τους δύο καθηγητές που συνοδεύουν τους σπουδαστές, επέλεξαν αυτοβούλως να έρθουν στο Νοσοκομείο Άγριας Ζωής, προκειμένου να βοηθήσουν στις εργασίες που γίνονται εδώ σε καθημερινή βάση, παίρνοντας μέσα από αυτές γνώσεις που θα τους φανούν χρήσιμες σε πρακτικό επίπεδο, στο επάγγελμα που έχει επιλέξει ο καθένας να ακολουθήσει.
«Έχουμε επαφή με το Ζωοκομείο της Αγίας Παρασκευής εδώ και οκτώ χρόνια, ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για τους σπουδαστές μας να μάθουν πράγματα εδώ», λέει ο κ. Smit.

Εθελοντική παραμονή
Κάθε μέρα, παρευρίσκονται στο Ζωοκομείο τέσσερις από τους σπουδαστές μαζί με έναν από τους καθηγητές, ενώ οι υπόλοιποι παραμένουν στην Καλλονή, όπου διανυκτερεύουν, αλλά και συμμετέχουν σε καθημερινές συζητήσεις, με εκπαιδευτικό σκοπό.
Παρ’ όλο που ο χρόνος παραμονής που προβλέπεται για το σύνολο των σπουδαστών είναι οι τρεις εβδομάδες, ένας από αυτούς, ο Joren, 21 ετών, θα παραμείνει για το διπλάσιο χρόνο. Το ίδιο είχε γίνει πέρυσι και με την Anouk, 17 ετών, η οποία ξαναήρθε και φέτος.
«Το διάλεξα γιατί ήταν μια σημαντική ευκαιρία που βρέθηκε μπροστά μου και δε χρειάστηκε να το ξανασκεφτώ», λέει ο Joren, ο οποίος θέλει να ασχοληθεί με τη φροντίδα των ζώων σε ζωολογικούς κήπους κ.λπ., επάγγελμα που υπάρχει αναγνωρισμένο στην Ολλανδία. «Με έχει εντυπωσιάσει το νησί και παρ’ όλο που περίμενα το χώρο του Ζωοκομείου μεγαλύτερο, είναι εντυπωσιακό το πώς έχουν αυτοσχεδιάσει ο Joris και η Ineke για το χώρο. Μου αρέσει επιπλέον και ο τρόπος που μου μαθαίνουν πράγματα…»
Και η Anouk, η οποία θέλει να γίνει κτηνίατρος, λέει για την περσινή εμπειρία της: «Πέρυσι, σε δύο άτομα που δουλεύαμε εδώ, αντιστοιχούσαν 144 ζώα. Η σημαντικότερη εμπειρία μου ήταν το τάισμα των αρπακτικών πουλιών!»



Πρακτική και οικονομική βοήθεια
Η βοήθεια των σπουδαστών είναι πολύ σημαντική για το Ζωοκομείο, αφού, όπως αναφέραμε σε προηγούμενο δημοσίευμα, τα λειτουργικά έξοδά του είναι πολλά, όπως πολλή είναι και η δουλειά που απαιτείται, για την οποία λίγη βοήθεια λαμβάνουν οι υπεύθυνοι.
Πέρα από τη βοήθεια σε πρακτικό επίπεδο, οι σπουδαστές φρόντισαν να συγκεντρώσουν, με διάφορους τρόπους - ένας από τους οποίους ήταν η παρασκευή ελληνικών γεύσεων, όπως τυροπιτάκια, τζατζίκι κ.λπ., τις συνταγές για τις οποίες βρήκαν μέσω διαδικτύου! - και ένα σημαντικό οικονομικό ποσό, για ενίσχυση του Ζωοκομείου. Με συνεισφορές των σπουδαστών, των γονέων, αλλά και των καθηγητών της Σχολής, συγκεντρώθηκε το ποσό των 905€, πολύ σημαντικό σύμφωνα με την Ineke Peeters: «Με το ποσό αυτό, μπορούμε να καλύψουμε τα έξοδα για ένα μήνα περίπου. Είναι πολύ σημαντική συνεισφορά, ειδικά εν μέσω της “οικονομικής κρίσης”.»
Σύμφωνα με την ίδια, η παρουσία των σπουδαστών εκεί είναι πολύ σημαντική επίσης: «Μου αρέσει που υπάρχουν άνθρωποι που επιτέλους βοηθάνε, είναι περίεργο γιατί δεν έχουμε συνηθίσει να έχουμε τόσο κόσμο, αλλά είναι ωραίο που νιώθουμε ότι τους ανταμείβουμε με τις γνώσεις μας.»
Και ο Jorris Peeters συμπληρώνει: «Χωρίς βοήθεια, μπορεί να αναβάλλεις δουλειές για μέρες. Τώρα, γίνονται όλα πιο γρήγορα…»

Και συνεργασία με το ΚΠΕ Ασωμάτου
H ομάδα σπουδαστών και καθηγητών από την Ολλανδία επισκέφθηκε ήδη και το Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Ασωμάτου. Μάλιστα, την επόμενη Τρίτη έχει οριστεί νέα συνάντησή τους με τους υπευθύνους, προκειμένου να συζητηθεί η δυνατότητα και προοπτική από κοινού συνεργασίας των δύο, αλλά και του Ζωοκομείου, σε θέματα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
«Ήρθαμε σε επαφή με το ΚΠΕ Ασωμάτου, γιατί τα παιδιά στην επαγγελματική τους ζωή θα έρθουν σε επαφή με εκπαιδευτικές διαδικασίες, κάτι που είναι σημαντικό και για το Νοσοκομείο Άγριας Ζωής της Αγίας Παρασκευής», λέει ο κ. Smit, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το ΚΠΕ. «Στη συνάντησή μας, την ερχόμενη Τρίτη, θέλουμε να προσδιορίσουμε τι σημαίνει ο ένας για τον άλλο και αν μπορεί να στηθεί ένα κοινό πρόγραμμα που θα αφορά το συντονισμό, την οργάνωση και τη συνεργασία, στα πλαίσια περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Δεν ξέρουμε ακόμη ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της συζήτησης, αλλά είμαι σίγουρος ότι η σχέση μας δε θα σταματήσει εδώ…»



Υπόδειγμα εκπαιδευτικής διαδικασίας
«Ο τρόπος που δουλεύουμε στη Σχολή σημαίνει ότι οι σπουδαστές μπορούν να γεμίζουν μεγάλο μέρος των σπουδών τους με τον τρόπο που οι ίδιοι επιθυμούν, με την προϋπόθεση ότι στο τέλος θα είναι σε θέση να αποδείξουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν στην πράξη. Το πώς θα το πετύχουν αυτό, ωστόσο, είναι καθαρά δική τους υπόθεση», λέει ο κ. Smit.
«Όσον αφορά στην παραμονή τους στο Ζωοκομείο της Αγίας Παρασκευής, οι σπουδαστές έχουν καθορίσει ο καθένας για τον εαυτό του τους στόχους που θέλουν να επιτύχουν εδώ, με βασική επιδίωξη να φτάσουν σε επαγγελματικό επίπεδο στις δουλειές που θα αναλάβουν, είτε πρόκειται για καθαρισμό κλουβιών, είτε για τάισμα πουλιών κ.λπ.. Οι προσωπικοί στόχοι, πάντως, δεν παύουν να υπάρχουν και να είναι σημαντικοί ως κίνητρα.»
Γιατί είναι σημαντική η συγκεκριμένη εκπαιδευτική προσέγγιση; Όπως μας λέει ο ίδιος, οι περισσότεροι από τους σπουδαστές δε μιλούν καθόλου αγγλικά ή ντρέπονται να τα μιλήσουν, ενώ στην πλειοψηφία τους φεύγουν από το σπίτι τους και πρέπει να φροντίσουν μόνοι τους τον εαυτό τους, για πρώτη φορά.
«Πριν φύγουμε είχαμε πολλές συναντήσεις, προκειμένου να θέσει ο καθένας τους λόγους που επιλέγει να κάνει τη συγκεκριμένη πρακτική και τους στόχους που θέτει μέσω αυτής. Είναι πολύ βασικό να αναπτύσσουν από μόνοι τους πρωτοβουλίες και κίνητρα και όχι να τους καθοδηγούμε εμείς σε όλα», τονίζει ο κ. Smit.
Πάντως, σύμφωνα με τον ίδιο, το πιο δύσκολο είναι το ότι οι σπουδαστές έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή, από κοντά, με μία διαφορετική κουλτούρα σε σχέση με τα ζώα. Αναφέροντας ως παράδειγμα… «αντίστροφης εκπαίδευσης» προσπάθεια κατοίκου της Καλλονής να εξηγήσει στους σπουδαστές το «γιατί δεν πρέπει να είμαστε φιλικοί με τα αδέσποτα», σχολιάζει: «Στην Ολλανδία, αντιμετωπίζουμε τα αδέσποτα σκυλιά με τελείως διαφορετικό τρόπο από ό,τι εδώ. Η πρόκληση είναι οι σπουδαστές να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο απλά παρατηρώντας το και προσπαθώντας να καταλάβουν πού οφείλεται μια τέτοια κουλτούρα και όχι κρίνοντάς το…»