ΕΠΩΝΥΜΩΣ

Αρχίζω και νιώθω λίγο άσχημα, μάλλον δεν είμαι πια στη μόδα. Είμαι πολύ νέα, όμως, για να νιώθω τόσο απ’ έξω, και γι’ αυτό ανησυχώ.
Αλλού λέει το ρεύμα να πάω, αλλού πάω εγώ.
Μόδα είναι πλέον να είσαι αγανακτισμένος, αηδιασμένος, οργισμένος, και δυστυχώς φοβισμένος. Πρέπει να φωνάζεις, να μουντζώνεις, να διαμαρτύρεσαι, να ωρύεσαι κι ας μην ξέρεις ακριβώς γιατί, αλλιώς κάτι τρέχει με σένα, είσαι βολεμένος, αδιάφορος, απαθής. Πρέπει να πας στην πλατεία στην πάνω, στην κάτω, να φωνάξεις, να βρίσεις και κυρίως να μουντζώσεις. Χάσαμε την πίστη μας και κάναμε ηγέτη μας τη μούντζα, μου φαίνεται. Φαίνονται τόσο συλλογικά όλα αυτά, ότι όλοι πολεμάμε για κάτι, εγώ γιατί έχω την αίσθηση ότι το «εγώ» κυριαρχεί πιο πολύ από ποτέ;
Όλοι ξέρουν ποιον να κατηγορήσουν για την κατάσταση, τους πολιτικούς, την κυβέρνηση, τους ξένους. Εγώ πρώτη απ’ όλους απογοητεύομαι, με την πολιτική τους, τα λάθη τους, τα κλεμμένα τους, την ανικανότητά τους. Τη δική τους ευθύνη είναι μόδα να θυμάσαι, και τη δική σου να την ξεχνάς και να μουντζώνεις για να είσαι σίγουρος ότι είσαι σε αυτή την πλευρά των αγανακτισμένων, κι ας έτρεχες μέχρι χτες να βολέψεις το παιδί σου, κι ας μην πλήρωνες τους φόρους.

Η ύφεση μεγαλώνει, νέοι φόροι, νέο χαράτσι (που λένε και στις ειδήσεις όσοι φέρνουνε τις μόδες), οι αδικημένοι την πληρώνουν, οι χαμηλόμισθοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό, τα σενάρια για χρεωκοπία όλο και πιο αληθινά. Κι εγώ είμαι πολύ νέα και πολύ μικρή για όλα αυτά. Θέλω να τελειώνουν να μην τα ξανακούσω, αλλά δε ξέρω πώς, πώς θα γίνει να σταματήσουν αυτές οι λέξεις οι τρομακτικές, οι απαισιόδοξες. Που έχουν γίνει μόδα και οι δημοσιογράφοι παίζουν μαζί τους νομίζεις σαν παιδιά στην εφηβεία, και να αρχίσουν άλλες λέξεις να ακούγονται.
Λύση εγώ δεν έχω, μα τη φοβάμαι αυτήν τη μούντζα πιο πολύ κι απ’ τα μέτρα, που η μόδα λέει να μην τα εφαρμόζεις γιατί δεν είναι η λύση αυτή.
Η χρεωκοπία είναι;
Ο πανικός είναι;
Μήπως το τίποτα είναι πιο πολύ απ’ το λίγο;
Δεν ξέρω, απλά ρωτάω, όσους μουντζώνουν, πριν ανοίξουν την παλάμη τους να προτείνουν, να σκεφτούν, να προβληματιστούν.