Το Θέατρο Κάστρου γέμισε με λάτρεις του Μίλτου Πασχαλίδη και του Ηλία Μακρίδη και η «Κιβωτός» - για τη στήριξη της οποίας έγινε αυτή η συναυλία - διά των εκπροσώπων της ευχαρίστησε τον κόσμο που έφτασε απ’ όλη τη Λέσβο για να απολαύσει αυτό το γεγονός.
Ο Μίλτος Πασχαλίδης και ο Ηλίας Μακρίδης ήρθαν στη Μυτιλήνη και στο Θέατρο Κάστρου, για μια μοναδική συναυλία το προηγούμενο Σάββατο.
Το Μίλτο Πασχαλίδη τον άκουσα πρώτη φορά πριν μερικά χρόνια στην εκπομπή τής ΝΕΤ «Στην υγειά μας». Θυμάμαι το ντουέτο του με την Πέμη Ζούνη στο τραγούδι «Σ’ αγαπώ». Ήταν αισθαντικός, ποιοτικός - όχι μόνο στα λόγια -, λιγομίλητος και σεμνός. Η χαρακτηριστική χροιά του και η δυνατή του ερμηνεία μού εξέπεμψαν τη στόφα ενός καλλιτέχνη που ξέρει να συνάπτει ένα συμβόλαιο τιμής και αξιών ανάμεσα σε εκείνον και στους ακροατές. Και φανταστείτε πως το κάνει εδώ και 16 συναπτά έτη που βρίσκεται στη δισκογραφία.
Τον Ηλία Μακρίδη, πάλι, οφείλω να ομολογήσω, πως δεν τον γνώριζα εξ όψεως. Τον είχα ακούσει αρκετές φορές, καθώς ουκ ολίγοι καλλιτέχνες είχαν αναφερθεί στο όνομά του με σεβασμό για το ταλέντο του και τις μουσικές του ικανότητες. Έχοντας θητεύσει σε πολλά δημοσιογραφικά «μαγαζιά» έφτασε το 2003 με το δίσκο «Ακουαρέλλα» να κάνει το ντεμπούτο του στη δισκογραφική του πορεία. Το 2005 κατέγραψε στο ενεργητικό του μια κορυφαία συνεργασία με τη συμμετοχή του στο δίσκο του Λευτέρη Παπαδόπουλου «Σπάει το Ρόδι» (σε παραγωγή του Γιώργου Νταλάρα), ενώ έγραψε τη μουσική για το τραγούδι «Μ’ όποια να ’ναι», σε ερμηνεία του Μπάμπη Στόκα. Το τραγούδι ξεχώρισε και ο δίσκος έγινε χρυσός.
Αντιλαμβάνεστε πως όταν δύο άνθρωποι με το καλλιτεχνικό εκτόπισμα του Μίλτου Πασχαλίδη και του Ηλία Μακρίδη μπλέκουν τις φωνές και το ταλέντο τους, το αποτέλεσμα δεν μπορεί παρά να είναι εκστατικό. Θα το χαρακτήριζα καθηλωτικό. Το Θέατρο Κάστρου γέμισε με λάτρεις των δύο ερμηνευτών και η «Κιβωτός» - για τη στήριξη της οποίας έγινε αυτή η συναυλία - διά των εκπροσώπων της ευχαρίστησε τον κόσμο που έφτασε απ’ όλη τη Λέσβο για να απολαύσει αυτό το γεγονός.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, αυτό που συνέδεε τη σκηνή με τον κόσμο ήταν ο ψίθυρος όλων μας που συνόδευε σε πρίμο σιγόντο τους δύο ερμηνευτές, οι οποίοι τραγούδησαν κομμάτια από την προσωπική τους δισκογραφική πορεία και επιτυχίες από την ευρύτερη μουσική σκηνή. Κι αν η απρόσμενη διακοπή ρεύματος έσπειρε για λίγο τον… «πανικό» στους διοργανωτές, ωστόσο ήταν κι αυτή που προσέφερε ένα απρόσμενο unplugged μέρος στη συναυλία, με το φυσικό ήχο να λούζει την «αυλή» του κάστρου και να δημιουργεί μια συγκλονιστική ατμόσφαιρα. Οι Μίλτος Πασχαλίδης και Ηλίας Μακρίδης έδωσαν ρεσιτάλ ερμηνείας, όπως προμηνυόταν.