ΒΗΜΑ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

Με αφορμή το άρθρο του Κ. Μουτζούρη, λίγα, απλοϊκά, ερωτήματα

Κύριε Μουτζούρη,
Κατ’ αρχήν επιτρέψτε μου μια σύντομη ανασκόπηση των γεγονότων μέχρι σήμερα 10/10/2011:
Είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε από τα δημοσιεύματα στον τοπικό, έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο ότι πριν ακόμη ψηφιστεί ο νόμος και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, αλλά και κατά τη διάρκεια της «ύπαρξης του ενός δήμου στη Λέσβο», υπάρχει και καταγράφεται καθημερινά «καθολική αντίθεση της τοπικής κοινωνίας» σε αυτό το τερατούργημα που μας επεβλήθη!!!
Όχι ως προϊόν σοβαρής έρευνας (οι γενόμενες έδειξαν τρεις ή πέντε δήμους), αλλά ως μεθόδευση μιας ολιγάριθμης τοπικής διαπλεκόμενης και διακομματικής παρέας συμφερόντων, όπως γλαφυρώς περιγράφεται παρακάτω:
«... Εκεί όμως που πραγματικά κανείς βγαίνει από τα ρούχα του, είναι όταν και τοπικά “παπαγαλάκια” της... γενναίας μεταρρύθμισης ξεχνούν τα επιστημονικοφανή επιχειρήματα και αρχίζουν τις επιχειρηματολογίες για το τι “χαλάει τη σούπα στον Παύλο”, “εμποδίζει το Σταύρο ή το Σωτήρη”, “δε βολεύει το Νάσο”, “συμφέρει το Νίκο”, “διευκολύνει το Μιχάλη”, ευτελίζοντας μια μεταρρύθμιση με προοπτική δεκαετιών, σε διαχείριση της μιζέριας τους...»
(«Ε», 10/4/2010, Παναγιώτης Μυριτζής
Πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας «Επικοινωνία Λέσβου Α.Ε.»)
Θα μου πεις, κι όμως, οι εκλογές έγιναν!

Πράγματι, έγιναν! Αλλά πώς;
Εδώ που τα λέμε, αν είχαν προικιστεί οι πρώην και οι νυν πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί μας με την ελάχιστη συναίσθηση ευθύνης (λέμε τώρα)...
θα είχαν σηκώσει τον κόσμο στο πόδι,
θα σειόταν ο τόπος να αποτρέψει το έγκλημα,
θα είχαν στήσει κάλπες για δημοψήφισμα από τον Απρίλιο του 2010,
θα είχαν καταθέσει παραιτήσεις και παχυλούς μισθούς,
δε θα συμμετείχε κανείς τους στις δημοτικές εκλογές!!!
Θα μου ξαναπείς, τίποτα δεν έγινε!
Όντως. Εκτός από:
- την πορεία των Πλωμαριτών από τη Λάρσο προς τη Μυτιλήνη και
- την ίδρυση της ομάδας στο Facebook «ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ Η ΛΕΣΒΟΣ» (με 2.700 μέλη, που αποκάλυπτε την μεθόδευση των διακομματικών λαμογιών και έθετε το «δημοψήφισμα» ως πρόταση για ν’ ακουστεί η παλλεσβιακή μας αντίθεση)
- και τις παραιτήσεις των ΠΑΣΟΚων της Καλλονής,
τίποτα άλλο…
Οι πολιτικοί ψέλλισαν το κατιτί τους, έτσι... για ξεφόρτωμα - άραξαν στα προνόμιά τους…
Και οι «αυτοδιοικητικοί», στα μουλωχτά περίμεναν (θα θυμάστε ως ενδιαφερόμενος) για το χρίσμα ή για να τρυπώσουν σε κάνα συνδυασμό, μπας και γλείψουν κάνα κοκαλάκι καρεκλίτσας και αντιμισθίας!

Θα μου πεις, περίσσεψε το καραγκιοζιλίκι προεκλογικά!
Όντως. Οι εξ αρχής δήθεν αντίθετοι στον ένα δήμο, με «αγωνιστικά» λογύδρια κλιμάκωναν την πλειοδοσία σε μετεκλογικές δράσεις ανατροπής του χωροταξικού, ενώ οι εξ αρχής υπέρμαχοι του ενός δήμου άρχισαν να δοκιμάζουν κι άλλες μάσκες προσαρμογής στις προεκλογικές ανάγκες...
Κι αν με ρωτήσεις «για τους πολίτες», θα σου πω:
Έμεινε στους πολίτες να δείξουν το, απελπισμένο, «όχι» τους στον ένα δήμο, και το έδειξαν. Δυσκολεύοντας τη συγκρότηση ψηφοδελτίων, απέχοντας από τις προεκλογικές συνάξεις και, στο αδιέξοδό τους, απέχοντας ή ρίχνοντας άκυρα/λευκά στις κάλπες!
Το τι τράβηξαν οι επικεφαλής μέχρι να συγκροτήσουν ψηφοδέλτιο, έστω με ό,τι λάχει, είναι γνωστό!
Σήμερα, εννέα μήνες μετά, βιώνουμε τα αποτελέσματα της προεκλογικής φαρσοκωμωδίας...
Κι αν με ξαναρωτήσεις τι κάνουν οι πολίτες μετεκλογικά, θα σου ξαναπώ:
Ό,τι μπορούν, μέσα στο γενικό κλίμα ανημποριάς και παραίτησης... Προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας,
Ίδρυσαν παλλεσβιακό σύλλογο «ΟΧΙ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣ Η ΛΕΣΒΟΣ»,
Οι Πλωμαρίτες ήδη διαβουλεύονται και ξεκινούν με δυναμισμό να δοκιμάσουν τρόπους για ανατροπή της υποβάθμισης!
Το τι «τραβούν» οι εκλεγέντες (της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας) είναι κι αυτό γνωστό.
Υποχρεώθηκαν να κινηθούν διαπαραταξιακώς και να συνοδοιπορευτούν προς Αθήνα για να συναντηθούν με τον υπουργό και να θέσουν ως κύριο αίτημα την αλλαγή του χωροταξικού και να λάβουν διαβεβαίωση:

«Όπως μας είπαν, ο υπουργός φάνηκε να γνωρίζει καλά το πώς έχει η κατάσταση, απέφυγε να δεσμευτεί σε χρονοδιάγραμμα, αλλά δεν απέρριψε την εξέτασή του... άφησε να εννοηθεί πως στο συγκεκριμένο θέμα, όπου η Λέσβος είναι η μεγάλη αδικημένη της μεταρρύθμισης, θα πρέπει όλα να γίνουν διακριτικά προκειμένου να μη δημιουργηθεί “ρεύμα” αιτημάτων για αλλαγές. Έτσι θα είναι πιο εύκολο να αλλάξει το σκηνικό για τη Λέσβο.»
(«Κάτι αλλάζει…», Μαρίνα Πολλάτου, 03/08/2011)   
Το δικό μου, απλοϊκό, σχόλιο τότε ήταν:
«Απ’ ό,τι φαίνεται, τώρα ξεκινά η παλλεσβιακή υπερκομματική κινητοποίηση! Για αλλαγή του χωροταξικού που αδικεί κατάφωρα και προσβάλλει τη Λέσβο. Είναι βέβαιο ότι η τοπική διαπλεκόμενη διακομματική παρέα που μας επέβαλε ετσιθελικά τη μεθόδευση του ενός δήμου, δε θα παραιτηθεί από τα δικά της καλά και συμφέροντα. Θα τη συναντούμε καθημερινά είτε παρασκηνιακά και στα μουλωχτά είτε δημόσια και μεταμφιεσμένη με διάφορα προσωπεία, να επιδιώκει τη διάσπαση, την παραχάραξη και τελικά την απονεύρωση του παλλεσβιακού αιτήματος. Μεγάλη υπηρεσία θα της προσφέρουν όσοι επιδιώξουν να διασύρουν το πεντακάθαρο αίτημα αλλαγής του χωροταξικού και να το εντάξουν στη γενικότερη πανελλαδική αρλουμπολογία, επιδιώκοντας προσωπικά ή μικροκομματικά οφέλη... Εδώ θα ‘μαστε…»

Ας αφήσουμε, όμως, τα «παλιά» κι ας έρθουμε στα λίγα, απλοϊκά, ερωτήματα με αφορμή το άρθρο σας:
Αφού φαίνεται καθαρά και το παραθέσατε: «το μισό νησί της Ρόδου κατοικεί στην πόλη», πώς βγήκε το συμπέρασμα «κάθε αλλαγή στη Λέσβο μοιραίως θα συμπαρασύρει… και τη Ρόδο»;   
Αφού φαίνεται καθαρά και το παραθέσατε: «Κέρκυρα: 592 τ.χλμ. - Λέσβος: 1.630 τ.χλμ.», πώς βγήκε το συμπέρασμα «κάθε αλλαγή στη Λέσβο μοιραίως θα συμπαρασύρει… και την Κέρκυρα»;
Αφού φαίνεται καθαρά και το παραθέσατε: «Ένας επιβαρυντικός παράγων για τη Λέσβο είναι το κακό της οδικό δίκτυο, το οποίο καθιστά δύσκολες τις επικοινωνίες», γιατί δεν μπήκατε στον κόπο να ερευνήσετε πόσες ώρες θέλουν τα τοπικά ΚΤΕΛ να μεταφέρουν στην πόλη τους επιβάτες και πόσο κοστίζουν τα εισιτήρια;   
Αφού φαίνεται καθαρά και το ξέρουμε, δεν υπάρχουν αντιδράσεις στα άλλα νησιά (γιατί, εξάλλου, να υπάρχουν; Το ένα είναι δυόμισι φορές μικρότερο, το άλλο έχει το μισό του πληθυσμό στην πόλη), τι χρειαζόταν το δικό σας υποθετικό «εφόσον βεβαίως υπάρχουν παρόμοιες ανησυχίες και στις άλλες νήσους»;
Δεν κρίνεται κι εσείς, κ. Καθηγητά, απαραίτητο να ερευνηθεί η οικονομική δραστηριότητα χειμώνα - καλοκαίρι των κατοίκων εκτός πόλης, σε κάθε νησί; Δηλαδή, σε συνδυασμό με το πόσοι είναι στον αριθμό οι κάτοικοι εκτός πόλης, να δούμε και το τι κάνουν αυτοί εκεί χειμώνα - καλοκαίρι. Κι αυτό σε συνδυασμό με τις χιλιομετρικές αποστάσεις, κι αυτό σε συνδυασμό με το χρόνο και το χρήμα που χρειάζονται στις μετακινήσεις τους.
Μόνο τότε μπορεί να αποδοθεί επιστημονικώς η πραγματική εικόνα, χειμώνα - καλοκαίρι.
Είναι επίσης απαραίτητο, κ. Μουτζούρη, να ξανακοιταχτεί (μ’ όλον το σεβασμό) το δημοσίευμα

«Χωροταξικά ενδείκνυνται τρεις δήμοι
“Είναι επιστημονικώς ορθή η συνένωση, παρά τη θέλησή τους, άνω των 100.000 κατοίκων μιας νήσου, κατανεμημένων σήμερα σε 72 πόλεις-κωμοπόλεις-χωριά, επί 1.600 και πλέον τετραγωνικών χιλιομέτρων, με διαφορετικούς νόες, νοοτροπίες, προσανατολισμούς και με αποστάσεις μεταξύ τους έως και 100 χιλιομέτρων σε ένα δήμο, η έδρα του οποίου θα είναι τοποθετημένη στο γεωγραφικό χώρο τελείως εκκέντρως σε σχέση με το γεωμετρικό κέντρο βάρους της νήσου;” Το ερώτημα αυτό έθεσε ο πρύτανης του Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Κώστας Μουτζούρης, σε τρεις ειδικούς πολεοδόμους και χωροτάκτες του ιδρύματος, οι οποίοι και ομονοούντες - όπως τονίζει - την απεκάλεσαν “ακόμη και ως σκέψη, μια τέτοια συνένωση ως μη ρεαλιστική, ανεδαφική και σαφώς εκτός συγχρόνων ευρωπαϊκών τάσεων”.
Σχολιάζοντας ο Κ. Μουτζούρης την απάντηση που πήρε, ανέφερε πως “είναι ηλίου φαεινότερον ότι η γεωμορφολογική, η οικιστική, η αναπτυξιακή, η πληθυσμιακή, η διαστασιακή, η οικονομική πραγματικότητα της νήσου Λέσβου οδηγεί μονοσημάντως έναν καλοπροαίρετο διαμοιραστή στη δημιουργία τριών βιώσιμων δήμων, ανάλογων με τις τρεις επαρχίες, που παλαιότεροι (και σοφότεροι) κυβερνώντες είχαν θεσμοθετήσει στη Λέσβο”.
Κάθε άλλη εισήγηση, σύμφωνα με τον κ. Μουτζούρη, “υποκρύπτει και σε σκοπιμότητες. Γίνεται γαρ αεί των φαύλων εισηγητής, ο την αμαρτίαν επιδιώκων.»
(ΜΑΡ.ΠΛ., «Ε», 11/5/2010»)
Ήταν με προεκλογικός ο χρόνος και «περπατούσε» η υποψηφιότητά σας, ωστόσο ίσως συμφωνείτε ότι οι «πνευματικοί μας άνθρωποι», στην περίπτωση που «δεν τα τρώνε μαζί με τους σκιτζήδες», οφείλουν να σέβονται το «ποίμνιο», ειδεμή να σιωπούν είτε να επανέρχονται επί το «επιστημονικότερον», αφού κάθε άλλη εισήγηση, σύμφωνα με εσάς τον ίδιο, «υποκρύπτει και σκοπιμότητες. Γίνεται γαρ αεί των φαύλων εισηγητής, ο την αμαρτίαν επιδιώκων.».

* Ο Χαράλαμπος Νέμτσας είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός.