Σ’ αυτόν, λοιπόν, τον «Υγρότοπο» του Ντιπ ή της Λάρσου, στον απέραντο καλαμιώνα και στην περιμετρική του ζώνη, μέσα στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το «Κομμένο Βουνό», έχουν αναγνωριστεί περισσότερα από 300 είδη φυτών. Δένδρα όπως ο μελιός (Fraxinus angustifolia), η ιτιά (Salix alba), η Φτελιά (Καραγάτσι-Ulmus minor subsp minor), η λεύκα (Populus italica), ο ευκάλυπτος (Eucalyptus chalmaldulensis), ο πλάτανος και η υπέροχη, σκουρόχρωμη κακαβιά (Celtis australis), υψώνονται περιμετρικά και στις όχθες του ποταμού μαζί με θάμνους, όπως ο βάτος (Rubus sanctus) και η λυγαριά (Vitex agnus castus)! Το αρμυρίκι (Tamarix parviflora) έρχεται μέχρι την παραλιακή ζώνη που βρίσκεται και η αψιθιά (Artemisia arborescens)! Στα έλη υπάρχουν υδρόβια φυτά (Bolboschenus maritimus, Alisma lnanceolatum κ.ά.) .Σ’ όλη την έκταση φυτρώνει ο νάρθηκας (Ferulla communis), ενώ τα αλίπεδα, πριν την παραλιακή ζώνη, καλύπτονται από την αρμυρήθρα (Salicornia europaea), το ξυλώδες (Arthrocnemum macrostachyum), τα τρία είδη φρουκαλιάς (Limonium vulgare, Lim. bellidifolium, Lim. virgatum) και τα Atriplex portulacoides και Atr. prostrata! Στην παραλιακή ζώνη φύονται πολλά είδη, εποχιακά! Η Salsola soda και Salsola kali, η Matthiola tricuspidata, το μπλε Eryngium maritimum,το κρίταμο (Crithmum maritimum), η Cacile maritima, η γαλάζια Medicago marina, η απλωμένη κίτρινη Medicago littoralis, η μαργαρίτα Anthemis tomentosa, η γαλάζια Myosotis incrassatα, o Aster tripolium! Αμέτρητα μικρά χρωματίζουν σε συγκεντρώσεις ή μονήρη την αμμώδη ζώνη, πριν την γυμνή παραθαλάσσια περιοχή.

Ενδιαφέρουσα είναι η ζώνη κάτω από τον δρόμο και στην πλαγιά του βουνού της Λάρσου, έως τα κάθετα του πρέμνα, με το χαραγμένο κανάλι του Ρωμαϊκού Υδραγωγείου! Ανθίζουν ο θάμνος Ptilostemon hamepeuce, η ροζ Alcea pallida, το Allium sphaerocephalon, ο κολλώδης Ononis pubescens, το θυμάρι (Thymbra capitata), το γαρυφαλάκι (Dianthus tripunctatus), το αμάραντο (Helichrysum stoechas), η υψηλή Asphodeliine lutea, η Ephedra canescens, το Phagnalon rupestre! Και άλλα τόσα! Η χλωρίδα της περιοχής, αποτελεί το απαραίτητο υφάδι της επιβίωσης αμέτρητων και μοναδικών ειδών της μίκρο- και μάκρο-πανίδας! Αυτή είναι η οικολογική ισορροπία σ’ όλη την προστατευόμενη έκταση του υγρότοπου, μιας μεγάλης και σημαντικής περιοχής NATURA, με αθέατες πτυχές της εξελικτικής διαδικασίας της φύσης! Εκεί ο άνθρωπος αποτελεί την παραφωνία και μάλιστα τόσο επικίνδυνη ώστε την καταστροφή που επέρχεται να την χρεώσουν όχι στο Νεόκαινο αλλά στο «Ανθρωπόκαινο» του τελευταίου Homo!

Ανθισμένα αρμυρίκια

Καραγάτσια (αυτά δεν υπάρχουν)

Πανύψηλες κακαβιές

Arthrocnemum

Anthemis tomentosa

Aster tripolium

Limonium virgatum και πολλά άλλα στον υγρότοπο!