Πριν κατέβουμε στην παραλία του Γαββαθά, συναντάμε τον δρόμο δεξιά που οδηγεί στην παραλία του Κάμπου. Κάπου βρίσκεται το ποτάμι. Στην όχθη βρίσκεται μια ωραία ταβέρνα, ο «Κώστας». Θυμάμαι το παλιό μαγαζάκι και τους τηγανητούς μπακαλιάρους, πριν από χρόνια.
Πριν κατέβουμε στην παραλία του Γαββαθά, συναντάμε τον δρόμο δεξιά που οδηγεί στην παραλία του Κάμπου. Κάπου βρίσκεται το ποτάμι. Στην όχθη βρίσκεται μια ωραία ταβέρνα, ο «Κώστας». Θυμάμαι το παλιό μαγαζάκι και τους τηγανητούς μπακαλιάρους, πριν από χρόνια.
Ο κάμπος τούτος, «ο κάμβος του Φλου», συγκέντρωνε στα 1909, όπως και τώρα, «τις θερινές κατοικίες των πλείστων οικογενειών της κωμοπόλεως». Ο ποταμός το καλοκαίρι δρόμος, με τους υψηλούς τοίχους των περιβολιών, βγάζει στην υπέροχη παραλία, με το σκούρο βότσαλο. Στην εκβολή υπάρχουν αρκετά φυτά όπως η γλυκόριζα, η γαλατσίδα της παραλίας κ.ά.. Τέτοια φυτά, όπως και ο κρίνος της παραλίας (Pancratium maritimum) παθαίνουν πανωλεθρία από τους αγώνες της μοτοσυκλέτας, μια καινούργια μόδα των καιρών μας. Γυρίζοντας πίσω στον αμαξιτό και προχωρώντας δεξιά, συναντάμε επάνω από τον δρόμο, στην ρίζα του ανεμοβουνιού το επόμενο εξωκκλήσι, τον Άγιο Μηνά, γεροφτιαγμένο από πέτρα του τόπου, με επιγραφή του 1886 και κομμάτια παλιού ναού (θέση 8), αρχή μιας σειράς που αρχίζει από εδώ και επεκτείνεται δυτικά.