Επειδή μέσα από συζητήσεις με φίλους που δεν ασχολούνται ιδιαίτερα με τα τεχνικά θέματα της εκλογικής νομοθεσίας, διαπιστώσαμε ότι επικρατεί μεγάλη σύγχυση ως προς την (δεύτερη στη σειρά) εκλογική αναμέτρηση της 25ης Ιουνίου, για πράγματα που εμείς τουλάχιστον θεωρούσαμε αυτονόητα, ας επιχειρήσουμε να ξεκαθαρίσουμε ορισμένες απλές αλήθειες που θα βοηθήσουν στην κατανόηση των διαδικασιών των εκλογών που έρχονται. Για κάποιους που έχουν ασχοληθεί περισσότερο οι αναφορές μας να φαίνονται περιττές, αλλά ως δείξουν κατανόηση. Πάμε λοιπόν: 

Αλήθεια πρώτη: Οι εκλογές που έρχονται δεν είναι κάποιου είδους «δεύτερος γύρος» των εκλογών που προηγήθηκαν στις 21 Μαίου. Είναι καινούργιες, κανονικές εκλογές, όπου όλα τα κόμματα έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν να πάρουν μέρος, ξεκινώντας από μηδενική βάση.  

Αλήθεια δεύτερη: Όταν λέμε να διεκδικήσουν να πάρουν μέρος, εννοούμε ότι ισχύει κανονικά η υποβολή αιτήματος ανακήρυξης συνδυασμών στον Άρειο Πάγο, ο οποίος θα κληθεί να αποφασίσει επίσης από μηδενική βάση ποιοι πληρούν τις προϋποθέσεις της εκλογικής νομοθεσίας για να συμμετάσχουν στις εκλογές. Επομένως για παράδειγμα, αν καταθέσει αίτημα συμμετοχής στις εκλογές το κόμμα Κασιδιάρη, θα κριθεί και πάλι από την αρχή, όπως και αν κόμματα που είχε κριθεί ότι δεν έχουν δικαίωμα συμμετοχής για κάποιες τυπικούς λόγους (π.χ. Οικολόγοι, κόμμα Εμφιετζόγλου, κόμμα Λατινοπούλου κλπ) μπορεί αν υποβάλλουν αίτημα συμμετοχής στις εκλογές και έχουν διορθώσει τις τυχόν νομικές ατέλειες με βάση τις οποίες είχαν απoρρριφθεί στις προηγούμενες εκλογές, να τους δοθεί το σχετικό δικαίωμα. 

Αλήθεια τρίτη: Κανένα κόμμα δεν κρατάει θετική ή αρνητική «προίκα» από τις εκλογές που προηγήθηκαν, Ούτε π.χ.για τη ΝΔ μετρά αν ήλθε πρώτη και με διαφορά στις προηγούμενες εκλογές ούτε το αν το «Μέρα 25», ;h το «Νίκη» ή η «Πλεύση Ελευθερίας» πλησίασαν το 3%, αλλά δεν μπήκαν στη Βουλή, ή ο Βελόπουλος το πέρασε και μπήκε οριακά, αποτελεί κάποιο τυπικό προηγούμενο για τις νέες εκλογές, αφού το ποιος θα βγει πρώτος δεύτερος ή τρίτος ή αν θα υπάρξει αυτοδυναμία ή πόσα κόμματα θα μπουν τελικά στη Βουλή θα κριθούν από την αρχή. 

Αλήθεια τέταρτη: Οι νέες εκλογές θα γίνουν με άλλο εκλογικό σύστημα, αυτό μιας μορφής «ενισχυμένης αναλογικής». Αυτό σημαίνει ότι το πρώτο κόμμα αν περάσει το 25% παίρνει πρόσθετες 20 έδρες επιπλέον αυτών που θα έπαιρνε με απλή αναλογική και από κει και πέρα για κάθε 0,5% πάνω από το 25%, παίρνει επιπλέον μια έδρα ακόμα με μέγιστο μπόνους τις 50 έδρες. Για να το πούμε με παράδειγμα, αν το πρώτο κόμμα π.χ. πάρει 38,5% θα πάρει μπόνους 20+27 = 47 έδρες πάνω από αυτές που θα έπαιρνε με απλή αναλογική (το 27 βγαίνει γιατί το 38,5% σημαίνει ότι πήρε 27 ….μισαδάκια πάνω από το 25%). Αντίθετα, αν πάρει π.χ. 43% θα πάρει το μέγιστο μπόνους 50 εδρών αφού τα μισαδάκια πάνω από το 25% θα είναι μεν 36, αλλά δεν πάει 20+36 = 56 αφού το άθροισμα είναι πάνω από το μέγιστο επιτρεπόμενο των 50 εδρών.  

Εκλογικά αυτονόητα ΙΙ 

Πάμε τώρα ξεχωριστά στο θέμα της περιβόητης λίστας που θα ισχύσει στην εκλογή βουλευτών στις νέες εκλογές αφού δεν θα υπάρχει σταυρός προτίμησης. Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι το ποιοι εκλέχθηκαν στις εκλογές της 21ης Μαίου (και θα ορκιστούν και θα μείνουν βουλευτές για μια μέρα, αφού διαλύεται η Βουλή για τις νέες εκλογές) δεν έχει καμιά τυπική σημασία για το ποιοι θα εκλεγούν στις 25 Ιουνίου. Πρώτα απ’ όλα γιατί δεν ξέρουμε ούτε πόσα και ποια κόμματα θα μπουν τώρα στη Βουλή, ούτε τι δύναμη θα έχει το κάθε κόμμα και βέβαια ότι ευνοημένοι λόγω του μπόνους της ενισχυμένης αναλογικής είναι όσοι θα εκλεγούν με το πρώτο κόμμα σε βάρος των υποψηφίων των άλλων κομμάτων. Δεύτερον, γιατί οι εκλογές αυτές γίνονται με λίστα και όχι με σταυρό προτίμησης; Γιατί υπάρχει γενικότερη νομοθεσία, ότι αν κάποιες εκλογές γίνονται σε χρόνο που δεν απέχει πάνω από 18 μήνες από τις προηγούμενες, η σειρά εκλογής των βουλευτών καθορίζεται με λίστα που καθορίζει κατά περιφέρεια ο επικεφαλής του κόμματος. Το ξαναγράψαμε βέβαια, ότι τυπικά ο αρχηγός δεν δεσμεύεται να κρατήσει τη σειρά που έδωσαν οι σταυροί προτίμησης των πρόσφατων εκλογών, αλλά λογικά δεν θα το κάνει. Πρώτον γιατί, ακριβώς το πνεύμα του νόμου για το 18μηνο, είναι ότι έχει εκφραστεί πρόσφατα η λαϊκή ετυμηγορία για το ποιον θεωρεί ο καθένας καλύτερο στο κόμμα που ψηφίζει, οπότε δύσκολα ένας αρχηγός θα επιλέξει να πάει κόντρα στη βούληση των ψηφοφόρων του και δεύτερον επειδή αν το κάνει έστω και για μια εκλογική Περιφέρεια, ανοίγει τον ασκό του Αιόλου για γκρίνιες και αιτήματα αλλαγών στη σειρά σε όλες τις άλλες Περιφέρεις της χώρας. Λογικά λοιπόν ας περιμένουμε λίστες όπου η σειρά εκλογής θα είναι αυτή που προέκυψε στις πρόσφατες εκλογές με σταυρό.