Αγαπητοί αναγνώστες μου,

Μέγα Σάββατο σήμερα και λίγες ώρες πριν τον εορτασμό της Ανάστασης του Κυρίου, στρέφουμε τον νου και κυρίως την ψυχή μας στο κεντρικό νόημα της σημερινής εορτής, στην ΑΓΑΠΗ.

Aγάπη έδειξε ο Χριστός προς τα παιδιά. «Ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν» [Ματθ. ιθ' 14] είπε όταν κάποιοι προσπάθησαν να εμποδίσουν τα παιδιά να Τον πλησιάσουν την ώρα που δίδασκε.

Πολύ σημαντικό ρόλο στην ανατροφή των παιδιών παίζει η αγάπη μέσα στην οικογένεια, που είναι το εργαστήρι που σφυρηλατείται ο συναισθηματικός κόσμος, ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά του παιδιού. Το παιδί θέλει να αισθάνεται ότι υπάρχει ατμόσφαιρα αγάπης μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Να βλέπει τους γονείς αγαπημένους, να μη βλέπει εκνευρισμό, λογομαχίες, έκτροπες καταστάσεις, χωρισμούς, διαζύγια, δικαστήρια και όλα αυτά που διαλύουν την οικογένεια. Οι γονείς πρέπει να συναισθάνονται τις ευθύνες που παίρνουν όταν κάνουν οικογένεια και μεγαλώνουν παιδιά. Να παραμερίζουν τις διαφορές και τα πάθη τους. Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη!

Λέει ο Όσιος Πορφύριος (Βίος και Λόγοι): «Εκείνο που σώζει και φτιάχνει καλά παιδιά είναι η ζωή των γονέων και η αγάπη μέσα στο σπίτι. Τα φερσίματα των παιδιών έχουν άμεση σχέση με την κατάσταση των γονέων».

Αντλούμε περί της αγάπης από την σοφία του Μεγάλου Φωτίου, Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και από τους σημαντικότερους λογίους του μεσαιωνικού ελληνισμού: «Από την αγάπη γεννιούνται οι αρετές και από την αγάπη έρχονται τα χαρίσματα. Με την αγάπη επιτυγχάνονται όλα τα καλά αφού έτσι αίρονται οι αντιθέσεις. Γι’αυτό, να έχουμε αγάπη, να την επιδιώκουμε, να την κάνουμε συγκάτοικό μας, να την έχουμε πάντα μαζί μας, στην αγορά, στην πόλη, στην ερημιά, στο δικαστήριο, παντού. Αλλά, μάλλον, αν έχουμε αγάπη, δεν θα χρειαζόμαστε τα δικαστήρια, αλλά αυτή (η αγάπη) θα γίνει πηγή μακροθυμίας, χρηστότητας, επιείκειας, πραότητας, πίστεως, ελπίδας, υπομονής. Όπου δε υπάρχουν αυτά, δεν υπάρχουν οι έριδες και οι φιλονικίες και οι δίκες και τα δικαστήρια».

Παρακολουθήσαμε, όλο το προηγούμενο διάστημα την πορεία του Χριστού στο Μαρτύριο έως την Ανάστασή Του. Ο Χριστός ενώνει στο πρόσωπό Του τη θεία με την ανθρώπινη φύση. Συνδέει τον ουρανό με τη γη και σύμφωνα με τον Ιερό Φώτιο είναι όπως το πορθμείο που «διαπορθμεύει ἠμὶν τὴν ἐκεῖθεν ἀγαθοειδὴ καὶ θείαν εὐμένειαν» μέσα από την άπειρη αγάπη Του. Κυρίως ὅμως, δωρίζει στὸν ἄνθρωπο τὸ «μέγα ἔλεος», δηλαδὴ τὴ μεγάλη Του συγχώρηση καὶ τὸ πλήρωμα τῆς ἀγάπης Του. «Συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε», λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ Ἐκκλησία μᾶς προτρέπει ὅπως «συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει», νὰ συγχωρεθοῦμε καὶ νὰ συμφιλιωθοῦμε πλήρως καὶ μὲ ὅλους, διότι ἀνέστη ὁ Κύριος.

Αγαπητοί μου αναγνώστες, η χάρις του Αναστάντα Χριστού, δια του Αγίου Πνεύματος, να φωτίζει και να χαριτώνει τις ψυχές όλων μας.

Χρόνια Πολλά!