Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Κάθε φορά που διαβάζουμε για την διεθνή προβολή του απολιθωμένου δάσους της Λέσβου και του Μουσείου του Σιγρίου, ως ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της φύσης, καθώς και για την διεθνή αναγνώριση του θαυμάσιου έργου που επιτέλεσε και επιτελεί ο καθηγητής Νίκος Ζούρος για την προστασία και την ανάδειξη της γεωλογικής κληρονομιάς, τόσο στην Λέσβο, όσο και διεθνώς, ως Πρόεδρος του Παγκόσμιου Δικτύου Γεωπάρκων της UNESCO, αισθανόμαστε, ως Λέσβιοι, υπερηφάνεια∙ παράλληλα, όμως, ως Βρισαγώτες νιώθουμε απογοήτευση και πικρία, διότι δεν ευτυχήσαμε και εμείς να έχουμε έναν επιστήμονα με την γνώση, την ικανότητα, την θέληση και την φιλοτιμία του καθηγητή Νίκου Ζούρου, ο οποίος θα αναλάμβανε να αναδείξει τον πλούτο και την σπουδαιότητα της παλαιοντολογικής πανίδας, που βρίσκεται θαμμένη στην περιοχή των Βατερών, καθώς και αυτή που αποκαλύφθηκε από την παλιότερη ανασκαφή και είχε εκτεθεί, στο Μουσείο Βρίσας (Συλλογή Φυσικής Ιστορίας), που καταστράφηκε από τον σεισμό του 2017.
Στην εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε, στις 20 Ιανουαρίου, στο Μουσείο Σιγρίου, για την επέτειο των 30 χρόνων από την Ίδρυση του Μουσείου Απολιθωμένου Δάσους , ο Δήμαρχος Δυτικής Λέσβου, Ταξιάρχης Βέρρος, που συμμετείχε στην εκδήλωση, στην ομιλία του επισήμανε την σημασία των Μουσείων ως «πύλες γνώσης και πηγές έμπνευσης» και ειδικότερα, για το Μουσείοτου Σιγρίου ότι « είναι πολλά περισσότερα για μας και το νησί μας».
-Έξοχα!
Και κατέληξε λέγοντας: «είμαστε, δίπλα σας, να σας βοηθήσουμεκαι να μας βοηθήσετε να κάνουμε μαζί σπουδαία πράγματα για την Δυτική Λέσβο και όχι μόνο∙ και θα έχουμε την ευκαιρία να τα εξειδικεύσουμε, στον κόσμο, σε μια άλλη περίπτωση!».
Τα «σπουδαία πράγματα» που εννοούσε ο Δήμαρχος ΔυτικήςΛέσβου και για τα οποία χρειάζεται την βοήθεια του καθηγητή Ν. Ζούρου, προκειμένου να πραγματοποιηθούν, μας δημιούργησαν πολλές σκέψεις, καθώς και κάποιες ελπίδες:
Να εννοούσε, άραγε, ο Δήμαρχος της Δυτικής Λέσβου τον αναξιοποίητο πλούτο της παλαιοντολογικής πανίδας που παραμένει θαμμένος στην περιοχή των Βατερών, καθώς και όσα σπουδαία απολιθώματα ζώων της παλαιοντολογικής περιόδου είχαν εκτεθεί στην Συλλογή Φυσικής Ιστορίας Λέσβου, στο παλιό Παρθεναγωγείο Βρίσας και τα οποία, σήμερα- μετά τον καταστροφικό σεισμό του 2017- βρίσκονται εγκαταλειμμένα, στον ερειπιώνα του, πάλαι ποτέ,…ενδόξου-«Μουσείου Βρίσας», αναμένοντας να ξυπνήσει, κάποτε, το επιστημονικό ενδιαφέρον των παλαιοντολόγων και το φιλότιμο των τοπικών Αρχόντων, ώστε να…αναστηθούν και να ξαναστηθούν στην θέση που τους αξίζει!
Μήπως ο Δήμαρχος κ. Βέρρος- έχοντας, πιθανόν,ενημερωθεί και από τα Κοινοτικό Συμβούλιο Βρίσας, σχετικά με τον θησαυρό που βρίσκεται αναξιοποίητος, στο νοτιοανατολικό άκρο της επικράτειας του Δήμου Δυτικής Λέσβου- έχει αξιολογήσει ως σπουδαίο πράγμα την αξιοποίησή του και σκέπτεται- και με την βοήθεια του σπουδαίου επιστήμονα Νίκου Ζούρου- να υλοποιήσει ένα όνειρο που είχαν οι Βρισαγώτες και ευρύτερα οι δημότες του- τότε- «Καποδιστριακού» Δήμου Πολιχνίτου; Και, έτσι ξαναζωντάνεψε το όνειρο και η ελπίδα μας ότι, με την καθοδήγηση του Νίκου Ζούρου, μετά την απεξάρτηση από το αδιάφορο Πανεπιστήμιο της Αθήνας (ΕΚΠΑ ) και την σύναψη Σύμβασης Συνεργασίας με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, ίσως, συνεχιστούν οι ανασκαφές στην περιοχή των Βατερών, για την αποκάλυψη όλου του παλαιοντολογικού θησαυρού∙ και, ίσως, ανοικοδομηθεί, στην θέση του σημερινού ερειπιώνα, το νέο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βρίσας, το οποίο, παράλληλα προς το Μουσείο Σιγρίου, θα αποτελέσει ένα σημαντικό ΜΟΥΣΕΙΑΚΟ ΔΙΔΥΜΟ, ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΗΣ ΧΛΩΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΠΑΝΙΔΑΣ για την Λέσβο, το οποίο θα προσελκύει χιλιάδες επισκεπτών, επιστημόνων, σπουδαστών και μαθητών, καθώς και τουριστών!
Για την πληρέστερη ενημέρωσή του Δημάρχου κ. Ταξιάρχη Βέρρου και παντός άλλου ενδιαφερόμενου για τα ΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΚΑ της ΒΡΙΣΑΣ, και ειδικότερα, για να θυμήσουμε σε όλους την Οδυσσειακή περιπέτεια της ίδρυσης του «Μουσείου Βρίσας- Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης», παραθέτουμε το ΧΡΟΝΙΚΟ της 30χρονης προσπάθειας, την οποία βίωσε ο Σύλλογος Βρισαγωτών Αθήνας, ο οποίος και πρωτοστάτησε, μαζί με πολλούς άλλους για την πραγματοποίηση του ΜΕΓΑΛΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ, το οποίο παραμένει, ακόμα, ανεκπλήρωτο!
Το «μετέωρο βήμα» του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Βρίσας Λέσβου.
• Την περίοδο 1978-1997 ανακαλύπτεται στην περιοχή Βρίσας - Βατερών ένα απέραντο νεκροταφείο από απολιθωμένα ζώα παλαιοντολογικής περιόδου, που προκαλούν το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας (equus Vateriensis, Geochelone Atlas, Paradolichopithecus arvernensis, Mammuthus Meridionalis κ.ά.).
• Στις 28/6/1997, με πρωτοβουλία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μιχάλη Δερμιτζάκη, και του Βρισαγώτη καθηγητή Φυσικών, Κώστα Ταξείδη, ιδρύεται στη Βρίσα Λέσβου Συλλογή Φυσικής Ιστορίας Λέσβου, η οποία στεγάζεται στο παλιό Παρθεναγωγείο της Κοινότητας, και υπογράφεται Σύμβαση Συνεργασίας, μεταξύ Πανεπιστημίου Αθηνών και Κοινότητας Βρίσας (πρύτανης Π. Γέμτος και Δ. Σιγιώργης, πρόεδρος Κοινότητας Βρίσας).
• Στις 23/10/1998 πραγματοποιείται πρόδρομη ανακοίνωση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από τον καθηγητή Μιχ. Δερμιτζάκη για τα αποτελέσματα των ανασκαφών στα Βατερά Βρίσας Λέσβου, παρουσία των καθηγητών Παλαιοντολογίας των Πανεπιστημίων Ρώμης (Αν. Κωτσάκης), Ουτρέχτης (P.Y. Sondaar), Βαρσοβίας (W. Radwanski).
• Στις 2/10/1999 πραγματοποιείται σε Βρίσα και Πολιχνίτο το 1ο Διεθνές Συμπόσιο Παλαιοανθρωπολογίας - Παλαιοντολογίας, υπό την αιγίδα του υπουργείου Αιγαίου, και εγκαινιάζεται η Συλλογή Φυσικής Ιστορίας Βρίσας Λέσβου. Στο συνέδριο συμμετείχαν επιστήμονες από όλα τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.
• Στις 27/12/2002 εκδίδεται το προεδρικό διάταγμα 378/27-12-2002 (ΦΕΚ 331/27-12-2002), με το οποίο ιδρύεται, ως παράρτημα του Πανεπιστημίου Αθηνών, Κέντρο Πολιτισμού, Έρευνας και Εκπαίδευσης, με έδρα το κοινοτικό διαμέρισμα Βρίσας στον Καποδιστριακό Δήμο Πολιχνίτου.
• Στις 10/11/2003 ανακοινώνεται από το υπουργείο Αιγαίου (υπουργός Ν. Σηφουνάκης) η εξεύρεση πίστωσης ενός δισ. δραχμών για την κατασκευή του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας και στο σχετικό Δελτίο Τύπου που εκδίδεται τονίζεται η σημασία της δημιουργίας του Κέντρου, «το οποίο θα ερευνά, θα καταγράφει και θα αξιοποιεί τα σημαντικά ευρήματα που έχουν ανακαλυφθεί στην περιοχή Βρίσας - Βατερών».
• Στις 4/10/2005 εντάσσεται, με απόφαση του περιφερειάρχη Σέργιου Τσίφτη, στα ΠΕΠ Β. Αιγαίου το έργο της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας, με φορέα υλοποίησης το Πανεπιστήμιο Αθηνών και προϋπολογισμό 3 εκατ. ευρώ.
• Στις 23/2/2006 πραγματοποιείται η Α΄ δημοπράτηση του έργου και ανακηρύσσεται ο ανάδοχος εργολάβος της κατασκευής του Κέντρου.
• Στις 9/2/2007 ανακαλείται η απόφαση κατακύρωσης του διαγωνισμού με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου, λόγω ελλείψεων στην τεχνική μελέτη του έργου.
• Στις 4/3/2007 ιδρύεται με πρωτοβουλία του Συλλόγου Βρισαγωτών και Πολιχνιατών Αθήνας (πρόεδροι Βασ. Ψαριανός και Αικ. Πατακού-Πολυχρονοπούλου αντίστοιχα) ο Σύνδεσμος των Φίλων του Πανεπιστημιακού Κέντρου Βρίσας, με σκοπό την ευόδωση της κατασκευής του έργου και την εξασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του Κέντρου, μετά την αποπεράτωση της κατασκευής του. Στο Σύνδεσμο των Φίλων συμμετέχουν περισσότεροι από εκατό επιστήμονες και διακεκριμένες προσωπικότητεςτης πνευματικής, πολιτικής και κοινωνικής ζωής της Λέσβου και των απόδημων Λεσβίων.
• Το Νοέμβριο του 2007 υπογράφεται προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Πανεπιστημίου Αθηνών και της Νομαρχίας Λέσβου, σύμφωνα με την οποία την κατασκευή του έργου αναλαμβάνει η Νομαρχία Λέσβου (φορέας υλοποίησης).
Μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του Κέντρου, προβλέπεται ότι το Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την ευθύνη της λειτουργίας του, ενώ, σύμφωνα με την παραπάνω σύμβαση, η Νομαρχία διατηρεί την υποχρέωση της κάλυψης των δαπανών λειτουργίας και συντήρησης του Κέντρου.
• Τον Ιούνιο του 2008 τροποποιείται η απόφαση ένταξης του έργου από την Περιφέρεια Β.Αιγαίου και αυξάνεται ο προϋπολογισμός του έργου στα 6.450.000 ευρώ.
• Τον Ιούνιο του 2009 πραγματοποιείται η Β΄ δημοπράτηση του έργου της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου και τον Ιούλιο του 2009, ανακηρύσσεται ο ανάδοχος εργολάβος του έργου.
• Το Σεπτέμβριο του 2009, μετά την προκήρυξη των εκλογών της 4ης Οκτωβρίου, παραιτείται ο περιφερειάρχης Β. Αιγαίου χωρίς να υπογράψει την απόφαση μεταφοράς του έργου στο ΕΣΠΑ, δεδομένου ότι το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο είχε ολοκληρωθεί στις 30 Ιουνίου.
• Το Δεκέμβριο του 2009 αναλαμβάνει ως Γεν. Γραμματέας της Περιφέρειας Β. Αιγαίου η κ. Σοφία Θεολογίτου και μετά την ενημέρωσή της από τον Νομάρχη Λέσβου, Π. Βογιατζή,αναμένεται να υπογράψει την μεταφορά του έργου στο ΕΣΠΑ, προκειμένου να εγκατασταθεί ο ανάδοχος εργολάβος στο εργοτάξιο και να αρχίσει η κατασκευή του έργου.
• Δεκέμβριος 2009 - Φεβρουάριος 2010: επαναξιολογείται ο φάκελος του έργου της κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου Βρίσας από την Περιφέρεια Β. Αιγαίου.
• Στις 22 Φεβρουαρίου 2010 η περιφερειάρχης Β. Αιγαίου, Σοφία Θεολογίτου, με έγγραφό της προς το Πανεπιστήμιο Αθηνών εκθέτει τις παρατηρήσεις της από την εξέταση του φακέλου κατασκευής του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας και ζητεί έναν αριθμό συμπληρωματικών στοιχείων, τα οποία πρέπει να υποβληθούν μέσα σε ένα μήνα.
• Φεβρουάριος - Μάρτιος 2010: Η Νομαρχία Λέσβου εκφράζει με έγγραφό της την ενόχλησή της για τον τρόπο που η Περιφέρεια αντιμετωπίζει ένα ήδη δημοπρατημένο έργο, αλλά δηλώνει, παρά ταύτα, ότι θα προσπαθήσει, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Αθηνών, να προσκομίσει τα συμπληρωματικά στοιχεία, τα οποία ζητεί η περιφερειάρχης.
• Φεβρουάριος - Μάρτιος 2010: εκδηλώνεται η αντίδραση φορέων, τοπικών αρχών και κατοίκων της περιοχής Βρίσας - Πολιχνίτου, καθώς και των απόδημων Λεσβίων και διακεκριμένων επιστημόνων, οι οποίοι ανησυχούν για την τύχη του έργου. Με ανακοινώσεις στον Τύπο της Μυτιλήνης, ψηφίσματα, επιστολές και υπομνήματα στη Γεν. Γραμματέα της Περιφέρειας Β. Αιγαίου κ. Σοφία Θεολογίτου, τον βουλευτή Λέσβου και υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Ν. Σηφουνάκη και τον πρωθυπουργό της χώρας, ζητείται να προχωρήσει η κατασκευή του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας, έργο το οποίο θα συμβάλει στην ανάπτυξη της επιστημονικής έρευνας και της διαπανεπιστημιακής συνεργασίας και, συγχρόνως, θα αναζωογονήσει την περιοχή του Δήμου Πολιχνίτου, που ερημώνεται λόγω του χρόνιου οικονομικού και κοινωνικού μαρασμού της, αλλά και ευρύτερα ολόκληρο το νησί της Λέσβου, το οποίο θα αποκτήσει ένα σημαντικό πολιτιστικό πλεονέκτημα μεγάλης εμβέλειας.
Και σε ανακοίνωσή του ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΡΙΣΑΓΩΤΩΝ ΛΕΣΒΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ, που δημοσιεύεται στον Τύπο, στις 20 Απριλίου 2010,εκφράζει την αγωνία του για την τελική έκβαση του έργου:«η τύχη του Κέντρου Πολιτισμού, Έρευνας και Εκπαίδευσης της Βρίσας Λέσβου, ακόμα και σήμερα, 20 Απριλίου, που γράφονται αυτές οι σειρές, παραμένει άγνωστη. Η Νομαρχία Λέσβου μας πληροφόρησε ότι όλα τα πρόσθετα στοιχεία, τα οποία ζητήθηκαν από την Περιφέρεια Β. Αιγαίου, έχουν υποβληθεί, εδώ και αρκετές ημέρες. Εκείνο που αναμένεται από εδώ και πέρα είναι η εκδήλωση της πολιτικής βούλησης από τα αρμόδια κυβερνητικά στελέχη».
Και ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΒΡΙΣΑΓΩΤΩΝ ΛΕΣΒΟΥ- ΑΘΗΝΑΣ καταλήγει στην ανακοίνωσή του επισημαίνοντας: «η ευθύνη για τη συνέχεια του κράτους και για την δίκαιη κατανομή των διαθέσιμων πιστώσεων βαρύνει αυτούς που κάθε φορά ασκούν την εξουσία· όσον αφορά το λαό, η ευθύνη που έχει είναι να διεκδικεί το μερίδιο που δικαιούται από τα αναπτυξιακά προγράμματα και να κρίνει τους εκάστοτε διαχειριστές της εξουσίας κατά τους λόγους και τα έργα τους. Οι κάτοικοι της περιοχής του Δήμου Πολιχνίτου, στα δέκα χρόνια της οδυσσειακής περιπέτειας του Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βρίσας, επέδειξαν υψηλό αίσθημα ευθύνης, αγωνιζόμενοι να κρατήσουν ζωντανό το όνειρο για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια τους. Απομένει τώρα στους κυβερνώντες ν’ αποδείξουν την ανάλογη υπευθυνότητα και ευαισθησία απέναντι σ’ αυτόν τον κόσμο που τους πίστεψε».
Τελικά- προς δόξαν των τότε τοπικών και Περιφερειακών αρχόντων, καθώς και των τότε κυβερνώντων την χώρα -το ανωτέρω έργο, τελικά, απεντάχθηκε και ενταφιάστηκε!
Το όνειρο παραμένει, ακόμα, ζωντανό, σε όσους πίστεψαν και πιστεύουν πως ο τόπος τους μπορεί να αλλάξει την πορεία της οικονομικής καχεξίας και της κοινωνικής παρακμής του, αρκεί να βγάλει από το σεντούκι της αδιαφορίας και της λησμονιάς την πολύτιμη κληρονομιά, που του άφησε η ΦΥΣΗ.