Στις 5 Νοεμβρίου του 1999, ο κ Χαρίσης και εγώ, με το τζιπ που είχε, πήγαμε προς τον Πολιχνίτο. Τότε μάζευα το υλικό για την διδακτορική μου στους Νερόμυλους. Μαζί μας σαν παρέα, ήταν και η γυναίκα του, νοσοκόμα, Πασκάλ Durand. Στο ημερολόγιο μου, στην ημερομηνία αυτή (κρατώ τόμους ημερολογίων με σχέδια και κείμενο, από όλη μου την έρευνα στο νησί-μέχρι στιγμής 10) καταγράφεται η επίσκεψη α.Γύρω από τον Αι Γιώργη Μυλαντά, β. Γύρω από το Δαμάντρι και γ.Δίπλα στα Θέρμα του Αι Γιάννη-Υδρόμυλος στα Ροδαφνίδια, με προσθήκη στο τέλος (σελ 1553)» Παλαιολιθικά»! Φθάσαμε στα Θέρμα του Λισβορίου, μάθαμε πως ο Νερόμυλος ήταν στον Γλυφιά, 100 μέτρα πιο κάτω, και ότι το μέρος λεγόταν Ροδαφνίδια! Κανείς μέχρι τότε ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ ΤΟΝ ΤΟΠΟ!!! Βρήκαμε τον χωματόδρομο και φθάσαμε στο ποτάμι! Ο κ. Χαρίσης και η Πασκάλ, βγήκαν από το αυτοκίνητο και εγώ βλέποντας τον επιβλητικό Νερόμυλο, 50 μέτρα στα δεξιά, έτρεξα προς τα εκεί! Το χωράφι ήταν οργωμένο, και πατούσα επάνω σε τεράστιο αριθμό μεγάλων πυριτολιθικών κομματιών, πολλά από τους οποία είχαν εμφανή σημεία επεξεργασίας. Τα μεγάλα αυτά εργαλεία (καθώς και αρκετά μικρότερα) έδειχναν την παλαιολιθική τους προέλευση! Αφού μέτρησα τον Νερόμυλο, ερευνήσαμε τα γύρω χωράφια και έκπληκτοι διαπιστώσαμε την έκταση του λιθώνα! Σ’ένα σημείο δε βρήκαμε απολιθωμένα όστρακα του είδους Μurex trunculus! Κάναμε μια επιλογή εργαλείων, ένα μέρος των οποίων πήρε ο κ Χαρίσης (ήταν αυτά που παρέδωσε στην Αρχαιολογία μετά την Δημοσίευση-με αποδεικτικό «τεμάχια πυριτολίθου) και ένα άλλο εγώ, τα οποία παρέδωσα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, που εκτίθενται εκεί Στο ημερολόγιο μου σημειώνω: « Παλαιολιθικά. Στον δρόμο δίπλα στο ποτάμι και στο χωράφι δίπλα στον υδρόμυλο, καθώς επίσης και στο ποτάμι, εγώ και ο φίλος μου Χαρίσης βρήκαμε αμέτρητα κομμάτια επεξεργασμένου πυριτολίθου, μικρές λεπίδες κτλ και μεγάλα πολλά! Τα χαρακτηρίσαμε σαν παλαιολιθικά εργαλεία! Πραγματικά γύρω δεν υπάρχει κεραμική» Υπάρχουν 3 σχέδια εργαλείων και ένα μικρό τοπογραφικό! Αυτή ήταν η ανακάλυψη, χάριν του Νερόμυλου και των οργωμένων χωραφιών! Από εκεί και πέρα ακολούθησε η δημοσίευση , στο Περιοδικό Αρχαιολογία (τχ 76, Σεπτ 2000. Σελ 122-123)* Όπως θα δούμε, αυτή η θέση ήταν άγνωστη σε όλους μας, πριν την επισκεφτούμε για τον Νερόμυλο!** Μάλιστα την πληροφορία για την θέση του μύλου, μας την έδωσε κάποιος στα Θέρμα, αφού είχα ερευνήσει τους άλλους της περιοχής Πολιχνίτου και γνώριζα γι’αυτόν, από ανθρώπους στο Λισβόρι! Έως την έκδοση του τελευταίου Βιβλίου, της έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη, μέσα το 2023, όπου αναφέρονται τα πράγματα «όπως ήταν», κύλησε πολύς καιρός και πολλά γεγονότα, τα οποία θα εκτεθούν σε άλλο άρθρο.***

*Στην δημοσίευση αυτή ήταν περιττά δύο ονόματα (το δεύτερο και το τέταρτο) διότι το ένα αφορούσε απλώς συνοδό στην εκδρομή και το άλλο δεν βρισκόταν στο νησί!

**Αντίθετα με την θέση του «Αεροδρομίου της Κρατήγου», την οποία εντόπισε για πρώτη φορά ο Αντρείκος , το 1998 (δημοσίευση)

***Επανέρχομαι με βαρεμάρα πια, στο χιλιοειπωμένο θέμα, λόγω ενός άρθρου στο Εμπρός, από τον κ. Χαρίση, που δεν γνώριζα, 4 μήνες μετά την οριστική δημοσίευση , στο οποίο οργιάζει η παραπληροφόρηση, αναφέροντας ονόματα και υποθέσεις ανύπαρκτες, που με βάζουν σε σκέψεις για τους λόγους αυτής της ενέργειας! Αυτά βέβαια είναι πια ξεκάθαρα και έχουν δημοσιευτεί σε πληθώρα α εντύπων (και έπεται συνέχεια)! Εκεί όμως στα σχόλια, ορισμένοι «γνώριμοι σχολιαστές», χρησιμοποιούν χαρακτηρισμούς λέξεων συνομωσίας, κατά των «ορθόδοξων» απόψεων της παραπληροφόρησης! Τους κατανοώ απόλυτα και τους συμπαραστέκομαι! Όπως πάντα, δεν είχαν ποτέ το θάρρος να μιλήσουν ονομαστικά!

Εργαλεία που βρήκα το 1999 επί τόπου

που καταγράφονται στο ημερολόγιο

πληθώρα εργαλείων πριν την ανακοίνωση

που παραδόθηκαν τότε στο ΜΦΙ

που τα δείχνει ο κ. Ζούρος

Βιβλίο του 2004 με την ανακάλυψη του 1999

και το τελευταίο με την αναγνώριση του 1999-2000!