Μονή Λειμώνος και ο γύρω χώρος ζ

Στην αυλή του καθολικού, όπως προαναφέραμε, όλα τα περιμετρικά κτήρια, άλλαξαν τα τελευταία χρόνια, με ορόφους, κατασκευές από τούβλα, άκαιρες εντοιχίσεις αρχιτεκτονικών μελών, στο δυτικό κτίριο. Ένα μόνο τμήμα των κτιρίων, της βορινής πλευράς, παραμένει όπως ήταν. Έτσι βλέπουμε, το γνωστό από την Μυρσινιώτισσα κτίριο, με ισόγειο και δύο ορόφους, που φέρουν χαγιάτια που στηρίζουν την προέκταση της κεραμοσκεπής με ξύλινους στύλους και ανάλογα κιγκλιδώματα, με τις πόρτες των κελιών στο βάθος! Διατηρείται δε και η εξωτερική σκάλα, που κτίστηκε μετά. Στην αρχή της βορινής πλευράς, τμήμα των κελιών αντικαταστάθηκε με μεγάλο κτίριο από τούβλα, που φέρει στον όροφο μεγάλα παράθυρα και στο ισόγειο υπόστεγα, πίσω από μεγάλες καμάρες. Στο αέτωμα της κορυφής, φέρει επιγραφή από πωρόλιθο που έχει σταυρό και γράφει: ΙΣΧΡ ΝΙΚΑ 1909! Στον δυτικό τοίχο του ναού, βρίσκεται σύγχρονη επιγραφή, που αναφέρει τα εξής ενδιαφέροντα, σε βυζαντινή γραφή: «ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΗΘΥΜΝΗΣ ΕΝΕΚΑΙΝΙΑΣΘΗ ΤΩ CT ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ αποδ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΜΗΘΥΜΝΗΣ ΙΑΚΩΒΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΕΝΤΩΝ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΑΓΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΗΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΜΑΡΤΥΡΟΣ ΚΥΡΗΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΥ ΕΥΔΟΚΙΜΟΥ» Τότε μεταφέρθηκαν τα οστά του Αγίου Ιγνατίου, από την μαρμάρινη κρύπτη της Μυρσινιώτισσας, σε ενσωματωμένο παρεκκλήσι, μέσα στο καθολικό! Ένα γύρω, υπάρχουν και διάσπαρτα, εντοιχισμένα ή ελεύθερα μέλη από άλλα κτίσματα, τα περισσότερα από τα οποία, παίζουν πια ρόλο διακοσμητικό, χωρίς το βάρος της ιστορικής τους παρουσίας , για τον τόπο στον οποίο ανήκαν. Και αυτό βέβαια είναι μια κάκιστη συνήθεια, όταν δεν καταγράφεται ακριβώς ο τόπος και το κτίσμα, στο οποίο ανήκε το αρχαίο κομμάτι (όπως κάνει η Αρχαιολογία). Έτσι βλέπουμε ένα ελεύθερο θωράκιο ναού, μια φακοειδή μυλόπετρα σαν τραπεζάκι, κιονόκρανα, κοσμήτες, μυλόπετρες, ακόμα και Οθωμανικές επιτύμβιες στήλες, εντοιχισμένες. Στο καθολικό, επάνω από την κρήνη, υπάρχει παλιό μέλος από μάρμαρο, που είναι άγνωστο πότε εντοιχίστηκε: Σταυρός σε μετάλιο και το «ΙCΧΡΝΙΚΑ». Ένα όμως μαρμάρινο μέλος, σε δύο τμήματα, η έρευνα των πηγών, βρήκε την προέλευση του. Πρόκειται για μακρόστενα μάρμαρα, εντοιχισμένα εκ των υστέρων, στο δυτικό κτήριο (μαζί με τόσα άλλα). Ήταν τα δύο κομμάτια της επιγραφής Κρήνης, μέσα σε μακρόστενο πλαίσιο όπου καταλήγει στην Οθωμανική τουλίπα και σε φυτικό διάκοσμο. Διαβάζουμε τον επάνω στίχο; « + ΕΠΙΕ ΤΑΧΥ ΕΤΕΛΕΙΩΘ’ Η ΒΡΥΣΙΣ ΑΥΤΗ ΔΙ ΕΞΟΔΩΝ ΚΥΡΙΟΥ» Και στον κάτω στίχο: « 1742 ΑΨΜΒ ΚΥΡ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΜΕΘΥΜΝΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ». Ο Αρσένιος διετέλεσε μητροπολίτης Μηθύμνης, δύο φορές (1737-1748, οπότε κατασκεύασε την κρήνη και το 1751-1774)1 Η κρήνη βρισκόταν στην νότια πλευρά του Μητροπολιτικού ναού του Αγιου Ιωάννου, στην Καλλονή και κατά την κατεδάφιση του παλιού ,το 1937, την βρήκε (μαζί με μια άλλη, ο τότε μητροπολίτης Διονύσιος ( 1922-1951) και κατέληξε στην μονή.

1. Γιάννης Μουτζούρης : Η Καλλονή της Λέσβου, Πίνακας Μητροπολιτών Μηθύμνης επί Τουρεκοκρατίας, Αθήνα 1996, σελ72

με τα ξύλινα χαγιάτια

το κτήριο της ΒΔ γωνίας

του 1909

η επιγραφή για το παρεκκλήσι με τα λείψανα

ελεύθερα μέλη

και εντοιχισμένα

Η επιγραφή της Κρήνης του 1742.