Μονή Λειμώνος και ο γύρω χώρος α

Η μονή Λειμώνος , στο κέντρο του νησιού, θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα ιδρύματα της Λεσβιακής εκκλησιαστικής ιστορίας! Η πορεία της υπήρξε πολυκύμαντη, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γεγονότα, μέσα στον χρόνο! Ταυτίστηκε με την κοινωνική ζωή των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, τόσο στο πεδίο της εκπαίδευσης, όσο και στο πεδίο της επιβίωσης, κατέχοντας μια τεράστια περιουσία από γη, κτίσματα και νερόμυλους. Επίσης η μορφολογία της μονής μέσα στον χρόνο, άλλαξε και κύρια ο γύρω χώρος, που τα τελευταία χρόνια γέμισε με μια πληθώρα «μικρών ναίσκων» που αλλοίωσαν ανεπανόρθωτα την ιστορική εικόνα του μοναστηριού. Δυστυχώς μια πρακτική, απότοκη ματαιόδοξης νοοτροπίας, ξένης προς τις αρχές του μοναχισμού, γέμισε τον περιβάλλοντα χώρο της ιστορικής μονής, με μικρά κτίσματα διαφόρων αρχιτεκτονικών ευρεσιτεχνιών, με αποτέλεσμα το αισθητικό αδιαχώρητο, γύρω από το επιβλητικό, μοναδικό μοναστήρι!

Την πεδιάδα, η οποία απλώνεται γύρω από το μοναστήρι, κλείνουν από ανατολικά το ύψωμα του Παρθένη και νότια, ο λόφος του Μετοχιού των Αγίων Αναργύρων, που κάμουν το μοναστήρι αθέατο απ’ την θάλασσα, που αν και ζωοδότρα, τότε κανείς δεν ήθελε να βλέπει από το παράθυρό του τα νερά της. Γιατί τότε ξερνοβολούσε κάθε λογής τυχοδιώκτες, που κάτω από το έμβλημα της ημισελήνου, της νεκροκεφαλής ή και του σταυρού, ερήμωναν τα πάντα. Σ’αυτήν την πεδιάδα, στρατοπέδευσε το 1912, ο Ελληνικός στρατός και εδώ έγιναν οι πρώτες μάχες με τους Τούρκους, στην απελευθέρωση του νησιού! Ο δρόμος που έρχεται από την Καλλονή (και ο νέος τώρα), είναι κολλημένος στο βορινό ύψωμα και βλέπει το μοναστήρι από ψηλά! Και εκεί φαίνεται καλά η πανσπερμία των αλλοπρόσαλλων κτισμάτων, που έχουν κτιστεί χωρίς λόγο, γύρω του. Εκεί ξεκινά και ένας χωματόδρομος, που κατηφορίζει μέχρι το ποτάμι των Μύλων, το οποίο κατηφορίζει προς τα ανατολικά και συναντά την Μονή Μυρσινιώτισσας! Από αυτό το ποτάμι, κατέβαινε το λιθόστρωτο που ένωνε τα δύο μοναστήρια και θα δούμε την σημασία του! Γιατί και εκεί, στους νερόμυλους του μοναστηριού, όπως και παρακάτω, στον Ταξιάρχη, γέμισε ο τόπος με ανιστόρητα, παρείσακτα κτίσματα! Από τον αμαξιτό, δρόμος έρχεται σε ένα διαμορφωμένο χώρο, μπροστά από την εξωτερική πόρτα του Μοναστηριού. Αριστερά έχει κτιστεί ένα αναψυκτήριο-πωλητήριο διαφόρων θρησκευτικών αναμνηστικών αντικειμένων. Εδώ γίνεται η συγκέντρωση αμέτρητων παραπηγμάτων που πωλούν ότι υπάρχει, κατά την διάρκεια του μεγάλου πανηγυριού του αγίου Ιγνατίου! Άλλωστε αυτό συμβαίνει σε κάθε μεγάλο προσκύνημα του νησιού, σε αντικατάσταση των παλιότερων πανηγυριών, ακόμα και στα εξωκκλήσια, που αποτελούσαν βασική κοινωνική συναναστροφή και μικρεμπόριο των προιόντων των γύρω χωριών! Η πύλη είναι μνημειακή, από λαξευμένο λίθο και αναγράφει 1526 ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΛΕΙΜΩΝΟΣ, στο δε τόξο ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ! Βέβαια το μοναστήρι είναι ο «Ταξιάρχης Λειμώνος».