Μονή Παρασιγείου Καλλονής

Σύμφωνα με τα δεδομένα, υπήρξε η Μονή του Αγίου Γεωργίου του Παρασιγείου. Αναφέρεται πρώτη φορά το 1331, σε πατριαρχικό έγγραφο (Ι. Μουτζούρη Η Μονή Αγίου Γεωργίου Παρασιγείου Λεσβιακό Ημερολόγιο 1958). Το επισκέφθηκε ο Άγιος Γρηγόριος, επίσκοπος Άσσου. Το 1578 αναφέρεται στα αρχεία του Λειμώνος, σαν «Μονή Άγιος Γεώργιος». Αναφέρεται επίσης σε «σιγίλια» του 1606, του 1632 του 1652 και σε Σουλτανικό διάταγμα του 1589.(Ι. Μουτζούρη ο Μοναχισμός της Λέσβου 1989, σελ. 133). Σύμφωνα πάλι με τον Ι. Μουτζούρη διαλύθηκε «κατά το τέλος του 17^ου αιώνα».

Στο μοναστήρι τούτο, το «παρά τον αιγιαλόν» σύμφωνα με τον «Παπαδόπουλο-Κεραμέα», που μελέτησε τα χειρόγραφα του Λειμώνος, είχε μοναχούς εξειδικευμένους στην αντιγραφή χειρογράφων. Μάλιστα ένα χειρόγραφο, στο αρχείο της Μονής Λειμώνος, με εκκλησιαστική μουσική, γράφηκε το 1572 στο «φροντιστήριο» του Παρασιγείου, από τον Ιερομόναχο Γαβριήλ». Όμως η παράδοση, θέλει το μοναστήρι να υπάρχει στους Βυζαντινούς χρόνους. Στην Ζωοδόχο Πηγή της Καλλονής, υπάρχει μια παλιά εικόνα (αψοs = 1776) του Αι-Γιώργη με ένα νεαρό καβάλα στα καπούλια του αλόγου του. Σύμφωνα λοιπόν με τον Γαβριήλ, σε τούτο εδώ το Μοναστήρι, έγινε το θαύμα του Αγίου Γεωργίου, ο οποίος μετέφερε πίσω στην Λέσβο τον νεαρό, που είχαν απαγάγει στην Κρήτη Σαρακηνοί πειρατές, κατά την διάρκεια ενός πανηγυριού στο Μοναστήρι. Όπως και να έχει το πράγμα, σ’ αυτήν εδώ την επίπεδη, άδενδρη τώρα έκταση, με το μοναχικό εξωκκλήσι, φαντάζει παράξενα η ύπαρξη ενός Μοναστηριού, που μόνο τα θρύμματά του τώρα κείτονται εδώ και εκεί. Το 1548, στα φορολογικά κατάστιχα, το μοναστήρι ανήκει στα Αρειανά και το χωριό πληρώνει φόρο για το Τσιφλίκι του Αι Γιώργη του Παπά Κράλη. Κράληδες υπάρχουν μέχρι τώρα στην Καλλονή.

Και το μακρόστενο γεφύρι, οι Εννιά Καμάρες, φέρει την σφραγίδα των καιρών. Κατασκευασμένο με την ηφαιστειακή πέτρα, με εννιά καμάρες, στέκεται δίπλα στο νέο γεφύρι του δρόμου. Δυο επιγραφές, που βρίσκονται στη δυτική του άκρη, προς την μεριά της θάλασσας, αναφέρουν ότι το έφτιαξε το Μοναστήρι του Λειμώνος «εκ βάθρων αρχικά το 1647 και μετά το 1774». Ίσως γιατί κοντά του βρισκότανε κάποτε το Μοναστήρι του Παρασιγείου. Η μία, με ανάγλυφα γράμματα σε τετράγωνη πλάκα, από λευκό μάρμαρο, αναφέρει: «IC XR NIKA (με σταυρό)/ΠΑΛΙΝ ΔΙΩΡΥΧΙ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ Η ΚΑΜΑΡΟΗΔΟΝ ΓΕΦΥΡΑ ΔΙΑ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΑΝΩΘΕΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΙΜΩΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΕΥΟΝΤΟΣ ΚΩ ΜΙCAHΛ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΖΣΠΒ’ ΙΝΔΕ Μ.ΟΚΤΟ ΓΕΩΡΓΗΣ ΜΣΓ» Ο μάστορας Γεώργης το 7282 από κτήσεως Κόσμου, δηλαδή το 1774 κατασκεύασε την γέφυρα. Δίπλα της όμως, σε γκρίζο μάρμαρο, υπάρχει άλλη επιγραφή, που σώζεται η μισή. Σύμφωνα με τον Καρυδώνη γράφει: «1C XR NIKA (με σταυρό) ΔΙΟΡΥΧΘΙ ΓΕΓΟΝΕΝ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ Η ΚΑΜΑΡΟΗΔΗ ΓΕΦΥΡΑ ΔΙΑ ΕΞΟΔΟΥ ΤΟΥ ΑΝΩΘΕΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΟΥ ΤΑΞΙΑΡΧΟΥ ΤΟΥ ΛΕΙΜΩΝΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΕΥΟΝΤΟΣ ΚΥΡΟΥ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΕΤΕΙ ΖΡ+Ν}Ε ΜΗΝ ΜΑΙΟΣ» Η παλιά λοιπόν γέφυρα είχε κτιστεί το 7155 από κτήσεως κόσμου, δηλαδή το 1647. (Μάκης Αξιώτης Τα Γεφύρια της Λέσβου 2006 σελ. 47).

όταν τον έχτιζαν

με μέλη σκόρπια

η Γέφυρα 9 καμάρες

που πέρασε ο δρόμος από επάνω

από ιγκνιβρίτη ντόπιο

με την επιγραφή του 1774

και την παλιά του 1647