Η Ελλάδα δεν αποθεραπεύτηκε από την βαριά νόσο, που την έβαλε στην «εντατική» των Μνημονίων, επειδή ο Τσίπρας κομπορρημονεί πως «έβγαλε τη χώρα από τα Μνημόνια» ή επειδή «ήρθε στα πράγματα» ο Μητσοτάκης και, όπως λέγει, «η χώρα αλλάζει σελίδα».

Ο δρόμος της αποθεραπείας είναι μακρύς και τίποτα δεν είναι εύκολο σε μια χώρα ρημαγμένη και της οποίας τα θεμέλια παραμένουν σαθρά.

Η χώρα έχει μπροστά της για να λύσει τεράστια και κρίσιμα προβλήματα, μέσα σε ένα ευρωπαϊκό και διεθνές περιβάλλον ρευστό και απρόβλεπτο.

Πρέπει να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, μέσα στην «μέγγενη» των υψηλών δημοσιονομικών πλεονασμάτων του 3,5%, τα οποία μπορεί, στο μέλλον, να μειωθούν, αλλά είναι άγνωστο το πότε και με ποιους όρους.

Το περιβάλλον για την προσέλκυση επενδύσεων είναι ευνοϊκό, σήμερα, για την Ελλάδα, αλλά, ακόμα κι αν έρθουν οι επενδύσεις, απαιτείται χρόνος για να αποδώσουν και να προκύψουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα για την κοινωνία.

Η κλιματική αλλαγή και τα ακραία καιρικά φαινόμενα αποτελούν μια μόνιμη απειλή που θα επικρέμαται, από δω και πέρα, πάνω και από την δική μας χώρα και θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια και διάθεση πολλών χρημάτων για την θωράκισή της και την ελαχιστοποίηση των καταστροφών.

Η υπογεννητικότητα και το brain drain διογκώνουν το δημογραφικό πρόβλημα, συρρικνώνουν τον πληθυσμό και στερούν την χώρα από το πιο ζωντανό και προσοντούχο ανθρώπινο δυναμικό της. Για να ανακοπεί αυτή η αρνητική εξέλιξη χρειάζεται να ληφθούν γενναία μέτρα, να θεσπιστούν ισχυρά κίνητρα και συγχρόνως να εκλείψει η κομματοκρατία και οι αναξιοκρατικές επιλογές,, να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της πολιτικής, να εκσυγχρονιστεί η λειτουργία του κράτους, να καταργηθούν τα προνόμια και να αποξηρανθούν οι «ελώδεις εστίες», όλα εκείνα που απωθούν τους νέους, με αποτέλεσμα να καταφεύγουν σε άλλες χώρες αναζητώντας μια καλύτερη τύχη.

Το μεταναστευτικό πρόβλημα, εάν δεν αντιμετωπιστεί με ίσους όρους από όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. και εάν δεν αναληφθεί από όλους το οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό κόστος της διαχείρισης-« φιλοξενίας» των προσφύγων και των μεταναστών, θα λάβει εκρηκτικές και ανεξέλεγκτες διαστάσεις, με συνέπεια να παρεμποδιστεί η πορεία της χώρας μας προς την κανονικότητα.

Οι νέο-Οθωμανικές φαντασιώσεις των Τούρκων ηγετών και οι ιταμοί «τσαμπουκάδες» του Ερντογάν επιβάλλουν την αρραγή εθνική ενότητα και την ενίσχυση της αμυντικής θωράκισης της χώρας, τόσο με τον εκσυγχρονισμό των ενόπλων δυνάμεών μας, όσο και με την διεύρυνση και ισχυροποίηση των διεθνών συμμαχιών μας.

Και, τέλος, το βασικό πρόβλημα, προκειμένου η παιδεία της νεολαίας μας -και ευρύτερα του λαού μας- να αποτελέσει την ισχυρή βάση και το εφαλτήριο για ένα «άλμα πιο γρήγορο από την φθορά», είναι ο εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Μια γενναία, συνολική και σε βάθος μεταρρύθμιση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα, μπορεί να αλλάξει ριζωμένες νοοτροπίες και να εναρμονίσει την πορεία του λαού και της χώρας μας -στο παρόν και στο μέλλον- με την πορεία των ανεπτυγμένων και πολιτισμένων λαών.

Η μεταρρύθμιση του εκπαιδευτικού μας συστήματος, για να έχει ουσιαστικά αποτελέσματα, για να ανοίξει τον δρόμο σε έναν νέο Διαφωτισμό, θα χρειαστεί να υπερβεί προλήψεις και προκαταλήψεις, σκουριασμένες ιδεοληψίες και κομματικές μικρόνοιες. Και γι’ αυτό θα χρειαστεί η συστράτευση όλων των πνευματικών δυνάμεων που διαθέτουμε ως έθνος.

Μπροστά στο μέγεθος και την κρισιμότητα αυτών των προβλημάτων χρειάζεται να συνειδητοποιήσουμε όλοι την ευθύνη μας, ως πολίτες και πολιτευόμενοι. Και, επιτέλους, πρέπει, μετά από την τραγική για τον λαό μας δεκαετή περιπέτεια των μνημονίων, να έχουμε διδαχτεί ότι οι αυταπάτες, οι ιδεοληψίες, τα ψεύδη και οι κενές μεγαλοστομίες, οι διχαστικές πολιτικές και η με κάθε τρόπο και μέσο άσκηση αντιπολιτευτικής πολιτικής διογκώνουν και οξύνουν τα προβλήματα, καθιστώντας δυσκολότερη την επίλυσή τους.

Η σημερινή κυβέρνηση -τουλάχιστον όσον αφορά την γραμμή που χαράσσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης- φαίνεται ότι έχει συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα των ανωτέρω προβλημάτων και προσπαθεί να τα επιλύσει με λογική, με σοβαρότητα και μέτρο, με γνώμονα την προστασία της κοινωνίας και την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος.

Αντίθετα, η συνεισφορά των αντιπολιτευόμενων κομμάτων είναι -μέχρι τώρα- αρνητική. Ειδικότερα η Αξιωματική Αντιπολίτευση, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και ο αρχηγός του -σε διάσταση, κατά την συνήθειά τους, με την πραγματικότητα και την λογική- εκτονώνουν το αντικυβερνητικό τους μένος με παιδαριώδεις θεωρίες και ισχυρισμούς.

Για παράδειγμα, αναφορικά με την πολιτική της οικονομικής ανάπτυξης, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριξε την καινοφανή θεωρία ότι πρέπει «να προηγηθεί η αύξηση του μισθού των εργαζομένων, για να ακολουθήσει η οικονομική ανάπτυξη»·μια επιχείρηση, π.χ. που φυτοζωεί και πνέει τα λοίσθια, δεν χρειάζεται να προσπαθήσει, πρώτα, να αναπτυχθεί, για να μπορέσει, στη συνέχεια, να αυξήσει και τους μισθούς των εργαζομένων, αλλά πρέπει, πρώτα, να αυξήσει τους μισθούς και, αυτομάτως, θα ακολουθήσει η ανάπτυξή της (στην πραγματικότητα, το μοιραίο λουκέτο)!

Και όσον αφορά στην μείωση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων, η κυβέρνηση Μητσοτάκη- η οποία, εξαρχής, ήταν αντίθετη με την δέσμευση της χώρας στο 3,5% του δημοσιονομικού πλεονάσματος και ως Αξιωματική Αντιπολίτευση, σταθερά, υποστήριζε την μείωσή τους -κατηγορείται ότι «δεν ακολούθησε την συμφωνία για την μείωσή τους, που είχε συνάψει(;) η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους εταίρους μας της Ε.Ε., «συμφωνία», όμως, η οποία, περιέργως, είναι άγνωστη στους Ευρωπαϊκούς θεσμούς και η οποία ουδέποτε έγινε γνωστή, προεκλογικά, από τον Αλ. Τσίπρα στον ελληνικό λαό, ο οποίος- κατά την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ- συνθλιβόταν κάτω από το βάρος των υπερπλεονασμάτων του 4,5%!

Το μεταναστευτικό πρόβλημα που παρέλαβε η Κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, το οποίο είχε, ήδη, κακοφορμίσει, εξαιτίας της διαχείρισης που έτυχε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και το οποίο παρουσιάζει έξαρση, στις μέρες μας, εξαιτίας του εκβιασμού που ασκεί ο Ερντογάν στην Ε.Ε., μέσω της αύξησης των προσφυγικών ροών από τα τουρκικά παράλια προς τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, κατά τον… ογκόλιθο της Προοδευτικής Παράταξης Ραγκούση, απέκτησε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, «επειδή την διαχείριση του μεταναστευτικού προβλήματος ανέλαβε το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης»!

Και η… συνεισφορά του Αλ. Τσίπρα στην αντιμετώπιση της Τουρκικής προκλητικότητας επικεντρώνεται στην επισήμανση ότι, κατά την συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν, «πρώτη φορά Έλληνας πρωθυπουργός δεν έθεσε το ζήτημα του άμεσου τερματισμού των τουρκικών παραβιάσεων στο Αιγαίο». Κατά τον πρώην πρωθυπουργό -και… γενναίο συνομιλητή του Ερντογάν- το θέμα των τουρκικών παραβιάσεων έπρεπε να τεθεί από τον Μητσοτάκη, με το «καλημέρα σας», μπροστά στις κάμερες, όπως το έθεσε παλιότερα ο ίδιος και από τότε δεν… ξανατόλμησαν οι Τούρκοι να πετάξουν πάνω από το Αιγαίο!

Φαίνεται ότι εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ, η ενηλικίωση αργεί πολύ ακόμα. Ίσως φταίει ότι δεν αποθεραπεύτηκαν ποτέ από τις παιδικές τους φαντασιώσεις· διότι -εν έτει 2019 και εν πλήρει Δημοκρατία- συνεχίζουν να «εμπνέονται από την δημιουργία του ΕΑΜ και την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες κατά του μετεμφυλιακού κράτους…» (Πολιτική Διακήρυξη Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ,28/9/2019).