Σκέπτομαι τα νέα παιδιά, τα οποία, εννοείται, σύμφωνα με τον σκοπό της Εκπαίδευσης, όπως διατυπώνεται στο άρθρο 16 του ελληνικού Δημοκρατικού Συντάγματος, οφείλει η Πολιτεία να «διαπλάθει ως ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες», προκειμένου να είναι ικανοί να ασκούν τα δικαιώματα που τους παρέχει το δημοκρατικό πολίτευμα και, συγχρόνως, να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις που έχουν, αντιστοίχως, ως πολίτες.

Ποια πίστη και ποιον σεβασμό, προς το δημοκρατικό πολίτευμα, μπορεί να εμπνεύσει στα νέα παιδιά η εικόνα της λειτουργίας του ελληνικού Κοινοβουλίου: η αντιπαράθεση των κομμάτων, όπου κυριαρχούν οι απαξιωτικοί και, συχνά, χυδαίοι υβριστικοί χαρακτηρισμοί, για «πολιτικούς απατεώνες» και «επικίνδυνους εγκληματίες», ακόμα και για «δολοφόνους νέων παιδιών»;

Όταν εκτοξεύονται, καθημερινά, αβασάνιστες και αναπόδεικτες κατηγορίες, για εξυπηρέτηση άνομων ή ξένων συμφερόντων, για επενδύσεις- ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για υπονόμευση των δημοκρατικών θεσμών και- ακόμα- για μειοδοτική πολιτική στα εθνικά θέματα!

Όταν τα λεγόμενα «κόμματα του δημοκρατικού τόξου» αδυνατούν να συνεννοηθούν και για τα πλέον αυτονόητα ζητήματα, όπως είναι αυτά της παιδείας, της υγείας και της ασφάλειας των πολιτών, καθώς και για τα πλέον κρίσιμα, όπως είναι τα εθνικά θέματα και η άμυνα της χώρας, έναντι εξωτερικών απειλών!

Όταν, ακόμα, και οι διεθνείς κρίσεις, όπως η πανδημία και η ενεργειακή κρίση, ακόμα και οι θεομηνίες και ένα τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα εργαλειοποιούνται, προκειμένου να πληγεί ο πολιτικός τους αντίπαλος,σαν ο κύριος υπεύθυνος και …«δόλιος» πρόξενος των συμφορών!

Όταν η Δικαιοσύνη, την μια μέρα, εκθειάζεται ως Ανεξάρτητη και την άλλη ως «πολιτικά χειραγωγούμενη», ανάλογα με το τι συμφέρει στο κόμμα!

Όταν κάθε απόπειρα για τον εκσυγχρονισμό του κράτους αντιμετωπίζει την αντίδραση των Συντεχνιών, καταψηφίζεται από τους αντιπολιτευόμενους την κυβέρνηση ή καρκινοβατεί, επί χρόνια, εξαιτίας αντιμαχόμενων συμφερόντων, της αβελτηρίας ή της ατολμίας των κυβερνώντων!

Όταν η κυβερνητική πολιτική που εκφράζει την βούληση του εκλογικού σώματος και της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και η οποία υπόκειται- κατά το Σύνταγμα- στην κριτική και τον έλεγχο του Κοινοβουλίου, επιχειρείται- συνήθως δια της βίας- να ακυρωθεί- εκτός του Κοινοβουλίου- στις πλατείες των «αγανακτισμένων» μειοψηφιών!

Πώς να αναπτύξουν δημοκρατική συνείδηση τα παιδιά, όταν προτού μάθουν το περιεχόμενο των βασικών εννοιών της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, τι θα πει ελευθερία και τι Δημοκρατία, τι Σύνταγμα και τι Δίκαιον, τι δικαίωμα και τι καθήκον, υφίστανται την «πλύση εγκεφάλου» από τους κομματικούς ινστρούχτορες, που τους υπαγορεύουν τα συνθήματα που θα γράψουν στα πανό τους και τους εφοδιάζουν με την απαραίτητη «ντουντούκα», για να κατεβούν στους δρόμους και να διαμαρτυρηθούν για… «την χούντα που δεν τελείωσε το 1974», για την… «παραβίαση του…Συντάγματος» και… «την δημοκρατική εκτροπή»!

Όταν στα πανεπιστήμια για την «ελεύθερη διακίνηση των ιδεών» απαιτείται η…άδεια από τους «κουκουλοφόρους της βίας» και τα «Τάγματα εφόδου» των αριστερών γκρουπούσκουλων!

Όταν η «Αριστεία» χαρακτηρίζεται ως «στίγμα» ή ως ταυτόσημη έννοια με την ναζιστική θεωρία περί της« Αρίας φυλής»!

Έτσι διαπλάθονται, αντί των «ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών» οι «κουκουλοφόροι» εμπρηστές με τις «μολότοφ», οι χειροκροτητές του Πολάκη και του Κασιδιάρη και οι θαυμαστές του Τραμπ και του Πούτιν!

Έτσι, ξυπνάν οι βρικόλακες του Μουσσολίνι, του Χίτλερ και του Στάλιν και, έτσι, πεθαίνουν οι Δημοκρατίες!

Υ.Γ. όσοι- όπως και ο γράφων- πιστεύαμε στην ιδέα μιας ευρείας συμπόρευσης και συνεργασίας των Κεντρώων Δυνάμεων, ανάμεσα στην Ν.Δ.(υπό τον Κ. Μητσοτάκη) και το ΠΑΣΟΚ(υπό τον Ν. Ανδρουλάκη), μετά από όσα ακούσαμε από τον Ν. Ανδρουλάκη, στις πρόσφατες Συνεντεύξεις του, στην ΕΡΤ και στον ΣΚΑΪ, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί, δυστυχώς, να…ακυρώσει τον «ρυθμιστικό ρόλο» που μπορεί να παίξει, στον σχηματισμό της επόμενης κυβέρνησης!

Αντί να προβάλλει τον θετικό -και αναγκαίο, στις παρούσες περιστάσεις- ρόλο που μπορεί να παίξει σε μια συγκυβέρνηση των Κεντρώων, Μεταρρυθμιστικών και Πατριωτικών δυνάμεων, καταθέτοντας 4-5 πολιτικές που θα θέσει- ξεκάθαρα, ως βασικούς όρους για την συμμετοχή του σε μια συγκυβέρνηση, προβάλλει τον - πολιτικά- θολό και απαράδεκτο όρο του αποκλεισμού του αρχηγού του κόμματος, που θα πλειοψηφήσει, από το πρωθυπουργικό αξίωμα!

Μετά ταύτα, εάν συνεχίσουν να πορεύονται, στο ΠΑΣΟΚ, με αυτά τα μυαλά, μέχρι τις 21 Μαΐου, κινδυνεύουν να πείσουν τους Κεντρώους πολίτες ότι είναι… ανώφελο να τους ψηφίσουν και, αντίθετα, να δικαιώσουν τον Κ. Μητσοτάκη που επιμένει στην κατάκτηση της αυτοδυναμίας!