Η πολιτική είναι προοδευτική ή μη προοδευτική. Και οι πολιτικοί είναι προοδευτικοί ή μη προοδευτικοί. Στην πολιτική μας Ιστορία γνωρίσαμε Δεξιούς «αντιδραστικούς» και Δεξιούς προοδευτικούς, Αριστερούς προοδευτικούς και Αριστερούς «αντιδραστικούς». Και στην πρόσφατη δεκαετή «μνημονιακή» περίοδο συναντήσαμε πολιτικούς των λεγόμενων «συστημικών» κομμάτων να υποστηρίζουν μεταρρυθμίσεις προοδευτικές και πολιτικούς που επαγγέλλονταν το «Νέον» να αντιδρούν οπισθοδρομούντες σε αναχρονιστικές θέσεις.

Γι’ αυτό οι ταμπέλες «Δεξιά» ή «Αριστερά» δεν έχουν καμιά σημασία και δεν με ενδιαφέρουν. Γι’ αυτό επιμένω να διακρίνω τους πολίτες και τους πολιτικούς ανάλογα όχι με την παράταξη στην οποίαν ανήκουν αλλά με κριτήριο την ποιότητά τους, ως ανθρώπων, και την προοδευτική ή μη πολιτική θέση τους και -κυρίως- την προοδευτική πράξη τους.

Με αυτά τα κριτήρια έκρινα τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη και θα συνεχίσω να κρίνω και να αξιολογώ, και στο εξής, το κυβερνητικό έργο του.

Και, βέβαια, θα συνεχίσω να κρίνω και όσα λέγει και πράττει η Αντιπολίτευση, η Μείζων και η Ελάσσων, διότι στα δημοκρατικά καθεστώτα μερίδιο ευθύνης έχουν και τα αντιπολιτευόμενα κόμματα για την ομαλή πορεία της πολιτικής ζωής και την πρόοδο της χώρας.

Έχουμε, λοιπόν, και λέμε. Θετικά τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη: μείωση φορολογίας- ΕΝΦΙΑ, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, μέτρα για την αποκατάσταση της κυβερνησιμότητας Δήμων και Περιφερειών, αναθεώρηση προβληματικών Ποινικών Κωδίκων, αποκομματικοποίηση της Ανεξάρτητης Αρχής Ανταγωνισμού (αποβολή κ. Θάνου), αναδιοργάνωση της Αρχής Πολιτικής Προστασίας, κατάργηση των «χρυσών» συντάξεων των 25.000 μηνιαίως, βελτιώσεις στο πρόγραμμα των 120 δόσεων.

Στα «φάλτσα» του πρώτου μήνα της κυβερνητικής θητείας θα μπορούσε να καταλογίσει κανείς την υποβάθμιση των Κοινοτήτων στο νομοσχέδιο για την αποκατάσταση της κυβερνησιμότητας Δήμων και Περιφερειών, την αντιφατική πολιτική αποκομματικοποίησης της ΕΡΤ, με τον διορισμό στελέχους της Ν.Δ. στην Διοίκησή της, και κάποιες συμπεριφορές εκτός του κλίματος Μητσοτάκη.

Όσον αφορά τις θέσεις και την στάση των κομμάτων της Αντιπολίτευσης - και ειδικότερα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης: αξιοθρήνητος… «ο θρήνος και ο οδυρμός» περί του επερχόμενου... «Μπαμπούλα» του «Νεοφιλελευθερισμού» και η πολιτική σπέκουλα για κάποια έκτακτα περιστατικά! Είναι εμφανής η βιασύνη και η αμηχανία τους να αποδείξουν τον «λόγο της ύπαρξής τους»!

Και, βεβαίως, κανείς δεν αμφισβητεί το δικαίωμα της Αντιπολίτευσης να κρίνει και να κατακρίνει την κυβερνητική πολιτική. Θα είναι, όμως, πιο χρήσιμος ο ρόλος της Αντιπολίτευσης όταν δεν «κάνει την τρίχα τριχιά», δεν διαστρεβλώνει τις θέσεις και τα πραγματικά δεδομένα, δεν αντιπολιτεύεται με αναπόδεικτους για τον αντίπαλο χαρακτηρισμούς αλλά με επιχειρήματα βασισμένα στην λογική και την υπαρκτή πραγματικότητα.

Θα μου πείτε «αλλάζει ο λύκος την προβιά του»; Μπορεί ο Αλ. Τσίπρας να αρνηθεί τον δημαγωγικό του λόγο, να αποβάλει τις ιδεοληψίες της κομμουνιστογενούς καταγωγής του; Μπορεί αξιοποιώντας την πείρα του κυβερνητικού του παρελθόντος να συμπεριφερθεί ως σοβαρός και υπεύθυνος Ευρωπαίος πολιτικός;

Δύσκολο αλλά επιβεβλημένο, εάν σκοπεύει να διεκδικήσει, στο μέλλον, την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας. Ευκολότερο το έργο του, εάν σκοπεύει να παραμείνει ένα κόμμα διαμαρτυρίας επιστρέφοντας στα …γενναία συνθήματα του παρελθόντος, τις υψωμένες γροθιές, τις ύβρεις και τα «χτυπήματα κάτω από τη μέση» κατά των πολιτικών του αντιπάλων.

Αλλά ας αφήσουμε το Αλ. Τσίπρα (και τον ξάδερφό του) να επιλέξουν την διαδικασία της ωρίμανσης ή της αποσύνθεσής τους. Εκείνο που έχει σημασία είναι η ικανότητα, η αντοχή και η συνέπεια που θα επιδείξει η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη για την πραγματοποίηση των όσων προγραμματικά παρουσίασε και τα οποία επιψηφίστηκαν από τον ελληνικό λαό.

Αυτοί που ψήφισαν τον Κ.Μ. στις εκλογές της 7^ης Ιουλίου και οι οποίοι προέρχονται -με την παλιά ορολογία- από ολόκληρο το πολιτικό φάσμα, από την Δεξιά μέχρι και την Αριστερά, πήραν αυτήν την απόφαση, διότι συνειδητοποίησαν ότι η χώρα δεν είχε άλλη ευκαιρία για να εξέλθει από την συνεχιζόμενη κωματώδη κατάσταση στην οποίαν βρισκόταν. Ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης -παρά τις επιφυλάξεις που διατηρεί ο λαός για το κόμμα της Ν.Δ.- είναι ο μόνος στην σημερινή πολιτική σκηνή που έχει την θέληση και θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις προκλήσεις των καιρών και ως σοβαρός και υπεύθυνος μεταρρυθμιστής ηγέτης, να οδηγήσει την χώρα στον δρόμο της κανονικότητας.

Και το εναγώνιο ερώτημα όσων τον ψήφισαν είναι: το ποσοστό των συμπολιτών μας που απείχε από την εκλογική διαδικασία, καθώς και εκείνο που ψήφισε τα αντιπολιτευόμενα κόμματα, θα σεβαστεί το συνταγματικό και δημοκρατικό δικαίωμα της πλειοψηφίας που αναδείχτηκε από τις εκλογές της 7^ης Ιουλίου να εφαρμόσει το πρόγραμμά της, το οποίο εξήγγειλε προεκλογικά και το οποίο επιψηφίστηκε από την πλειοψηφία των συμμετασχόντων στην εκλογική διαδικασία ή θα προσπαθήσει -όπως ήδη εξήγγειλε ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης- να παρεμποδίσει την εφαρμογή του με οχλοκρατικές εκδηλώσεις ή, επί το… «αριστερότερον», με «αγώνες του δρόμου»;

Και όσον αφορά την κυβερνητική πλειοψηφία: θα δείξει την αναγκαία αδιαφορία απέναντι στο κομματικό κόστος, καθώς και την πολιτική αντοχή και σταθερότητα απέναντι στις δυσκολίες ενός εγχειρήματος που θα χρειαστεί να συγκρουστεί με καλλιεργημένες και βαθειά ριζωμένες νοοτροπίες και παθογένειες στον ελληνικό δημόσιο βίο;

Το παραπάνω ερώτημα αφορά ακόμα και αυτούς που ψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη: Θα υποστηρίξουν το εγχείρημα ανάταξης της χώρας, υπερβαίνοντας, αν χρειαστεί, και το προσωπικό κόστος ή θα επιδιώξουν να αυτοεξαιρεθούν από οποιοδήποτε μέτρο πλήττει τα μικροσυμφέροντά τους -κατά την παλαιά συνήθη τακτική- «κρεμάστε τον αδερφό μου, γιατί εγώ… ζαλίζομαι»!

Υ.Γ. Είναι κωμικοτραγικό! Οι Συριζαίοι προσπαθούν να… «πατσίσουν» όσα κακά επισώρευσε στην χώρα η αναξιοκρατική στελέχωση του κράτους και η ανικανότητα των κυβερνητικών στελεχών τους κατά την περίοδο της κυβερνητικής θητείας τους με όσα κλήθηκε να αντιμετωπίσει -στα «απόνερα» της συριζαίικης διακυβέρνησης- τον πρώτο μήνα της θητείας της, η κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη: εξισώνουν τον θάνατο 102 ανθρώπων στο ΜΑΤΙ με την καταστροφή του δάσους στην κεντρική Εύβοια! Και αντί να σιωπούν για τα προβλήματα που κληροδότησε στην κυβέρνηση Κ. Μητσοτάκη, μέσα στο κατακαλόκαιρο, η τετραετής απραξία τους για την αντιμετώπιση της προβληματικής ακτοπλοϊκής σύνδεσης της Σαμοθράκης και της κακής κατάστασης του λιμανιού της, με περισσό θράσος επιρρίπτουν την ευθύνη στην νέα κυβέρνηση, αποσιωπώντας όσα ο Α. Τσίπρας είχε υποσχεθεί στους Σαμοθρακίτες,