Σε αντίθεση με την πίστη του θεοκρατικού Μεσαίωνα,  ο  ευρωπαϊκός  και στη συνέχεια ο ελληνικός Διαφωτισμός διακήρυξαν την πίστη τους στον ορθό λόγο και την αξία της επιστήμης.

Το πνευματικό κίνημα του Διαφωτισμού,  με την  απελευθέρωση  της ανθρώπινης σκέψης από τα δεσμά της πρόληψης, της δεισιδαιμονίας και της μοιρολατρικής υποταγής σε ανελεύθερα καθεστώτα,  άνοιξε τον δρόμο για την  πνευματική πρόοδο των λαών, την διεκδίκηση της πολιτικής και εθνικής τους ελευθερίας.

Εκεί, όπου ο Διαφωτισμός δημιούργησε το εύφορο κλίμα για την πνευματική καλλιέργεια των ανθρώπων, σημειώθηκε και αλματώδης ανάπτυξη των επιστημών, γεγονός που επηρέασε κάθε τομέα της ανθρώπινης ζωής: στην Οικονομία, την Πολιτική διακυβέρνηση, την προστασία της Υγείας, την  Εκπαίδευση και την Ψυχαγωγία.  Με την αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης, με τα μέσα, τα εργαλεία και τις μεθόδους που παρείχε η επιστήμη κατέστη δυνατόν να αντιμετωπιστούν δύσκολες καταστάσεις, να δοθούν λύσεις σε δυσεπίλυτα προβλήματα, να ικανοποιηθούν με τον   αποτελεσματικότερο τρόπο οι κοινωνικές ανάγκες.

Στην σύγχρονη εποχή, κατά την οποίαν βιώνουμε ιδιαίτερα επικίνδυνες καταστάσεις και θανάσιμες απειλές, όπως είναι οι πανδημίες, η κλιματική αλλαγή και οι καταστροφικές θεομηνίες, τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που προκαλεί η παγκοσμιοποίηση και οι οικονομικές κρίσεις, η ανθρωπότητα προσβλέπει- εναγωνίως- στην επιστήμη και προσδοκά από τους επιστήμονες την επίλυση των προβλημάτων, την συνέχιση της προόδου και την περαιτέρω ποιοτική βελτίωση των συνθηκών της ανθρώπινης ζωής.

 Στην περίοδο της πανδημικής κρίσης του κορονοϊού,  δοκιμάστηκαν οι δυνατότητες της επιστημονικής γνώσης και επιβεβαιώθηκε η αξία της επιστήμης.

Η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, υπερβαίνοντας τα οικονομικά, πολιτικά και εθνικά περιτειχίσματα, προχώρησε σε ανταλλαγή πληροφοριών και στην συνεργασία για την εφαρμογή  κοινών τρόπων και μέτρων, προκειμένου να ελεγχθεί η πανδημία.

Το πλέον σημαντικό για την διακυβέρνηση των λαών και την παγκόσμια κοινωνία είναι ότι, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις, αναπτύχθηκε μια πολύ στενή, εποικοδομητική και αρμονική συνεργασία ανάμεσα στην επιστημονική κοινότητα και την πολιτική εξουσία- σε εθνικό και διεθνές επίπεδο- για την αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης.

Το πλέον θαυμαστό επιστημονικό επίτευγμα και ευοίωνο στοιχείο για τον τερματισμό της πανδημίας και την επάνοδο της ανθρωπότητας σε μια ασφαλέστερη πορεία είναι ότι σε- πρωτοφανώς- σύντομο χρόνο παρασκευάστηκαν- παγκοσμίως- πολλά εμβόλια από διάφορα  επιστημονικά ερευνητικά  Κέντρα και με την ευθύνη των κυβερνήσεων και την στράτευση του υγειονομικού προσωπικού των κρατών οργανώθηκε και λειτουργεί μια γιγαντιαία επιχείρηση εμβολιασμού των κατοίκων τους.

Παράλληλα ξεκίνησε μια επίμονη προσπάθεια από την επιστήμη της Φαρμακολογίας για την παρασκευή αντι-ιικών φαρμάκων για την άμεση θεραπεία των νοσούντων από την πανδημία

Και ενώ το επίτευγμα της ταχύτατης παρασκευής των εμβολίων μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι εξυπηρετεί και κάποια σημαντικά οικονομικά συμφέροντα, υπάρχει ένα ακόμα σημαντικό και ευοίωνο στοιχείο που αναδείχτηκε, εν μέσω πανδημίας, το οποίο επιβεβαιώνει την βαθιά σχέση της επιστήμης με τις αξίες του ανθρωπισμού: είναι η αυτοθυσιαστική διάθεση με την οποίαν ανέλαβαν τον αγώνα κατά της πανδημίας, για την νοσηλεία και την διάσωση των θυμάτων του κορονοϊού, οι χιλιάδες επιστήμονες του ιατρικού και του νοσηλευτικού προσωπικού των νοσοκομείων, πολλοί από τους οποίους έχασαν την ζωή τους, στην μάχη με τον « αόρατο εχθρό»!

Και, βεβαίως, δεν έλειψε- διεθνώς- και η  μειοψηφία των αμφισβητούντων τις απόψεις και τα μέτρα που εισηγούνται οι ειδικοί επιστήμονες για τον έλεγχο της πανδημίας και την προστασία των ανθρώπων από τον κίνδυνο να προσβληθούν από τον ιό:  συνωμοσιολογούντες και δοκησίσοφοι, μυθομανείς και θρησκόληπτοι, θιασώτες της στείρας άρνησης και οπαδοί της τυφλής αντίδρασης αποτελούν την θλιβερή εξαίρεση αυτών που επιμένουν να ζουν στην μεσαιωνική εποχή του ανθρώπινου πολιτισμού.

Στην Ελλάδα, η αντιεπιστημονική μικρόνοια υπήρξε μικρότερη- ευτυχώς- από αυτήν που εκδηλώθηκε, από ακραίες οργανώσεις, σε πολύ περισσότερο προηγμένες χώρες της Ε.Ε. Παρά ταύτα, και στην χώρα μας, παρατηρήθηκε- κατά παγκόσμια πρωτοτυπία- το φαινόμενο να αμφισβητούνται, «λόγοις και έργοις», οι επιστημονικές απόψεις και τα μέτρα που εισηγείται η Επιτροπή των ειδικών επιδημιολόγων  από τα κόμματα της  Αντιπολίτευσης και ειδικότερα, από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, η οποία επιχειρεί- μάταια- να ενισχύσει την κομματική επιρροή της στην κοινωνία,  εκμεταλλευόμενη τις δυσκολίες και την δυσθυμία των πολιτών, λόγω της επιβολής των μέτρων κατά της πανδημίας, τα οποία, κατ΄ ανάγκην,  περιορίζουν τις ελευθερίες τους.

Εκτός από την πανδημική κρίση, που  βρίσκεται  στο επίκεντρο της συγκυρίας και την οποία προσπαθούν να ελέγξουν οι επιστήμονες της Υγείας, άλλες σύγχρονες επιστήμες έχουν αναλάβει να αντιμετωπίσουν τις παράπλευρες αρνητικές επιπτώσεις  της πανδημικής κρίσης, όπως είναι η οικονομική ύφεση, οι δυσλειτουργίες στην Εκπαίδευση των νέων, η επείγουσα ανάγκη του ψηφιακού μετασχηματισμού των κρατικών υπηρεσιών, προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι οξυμένες κοινωνικές ανάγκες.

Ας είμαστε υπομονετικοί  και αισιόδοξοι. Η μάχη των επιστημόνων θα συνεχιστεί με την ίδια υψηλοφροσύνη και με την υποστήριξη της πλειονότητας των πολιτών θα είναι νικηφόρα, προς όφελος της ανθρωπότητας και προς  δόξαν της επιστήμης, της λογικής και του ανθρωπισμού!