Καταρράκτης είναι η θόλωση του φακού του οφθαλμού, η οποία συνήθως εκδηλώνεται με την ηλικία και η οποία οδηγεί σε σημαντική μείωση της οράσεως. Μέχρι σήμερα η πάθηση αυτή δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα ή με laser. Στο παρελθόν ο καταρράκτης μπορούσε να οδηγήσει σε τύφλωση.
Καταρράκτης είναι η θόλωση του φακού του οφθαλμού, η οποία συνήθως εκδηλώνεται με την ηλικία και η οποία οδηγεί σε σημαντική μείωση της οράσεως. Μέχρι σήμερα η πάθηση αυτή δεν αντιμετωπίζεται με φάρμακα ή με laser. Στο παρελθόν ο καταρράκτης μπορούσε να οδηγήσει σε τύφλωση.
Μέχρι τώρα η θεραπευτική του καταρράκτη ήταν και παραμένει η χειρουργική αντιμετώπιση. Όμως έχουν αλλάξει πάρα πολλά σε σχέση με τη διαδικασία του χειρουργείου. Ο καταρράκτης δεν αφαιρείται ολόκληρος, αλλά με την βοήθεια υπερήχων (και όχι laser όπως πολλές φορές χάριν ευκολίας λέγεται), τεμαχίζεται και ουσιαστικά πολτοποιείται, διευκολύνοντας έτσι την αφαίρεση του. Η διαδικασία αυτή προϋποθέτει πολύ μικρή τομή από την οποία εισέρχεται το prob των υπερήχων και από την οποία ταυτόχρονα αποβάλλονται τα υγρά της επέμβασης και τα πολτοποιημένα τμήματα του καταρρακτικού φακού. Η διαδικασία αυτή διαρκεί ελάχιστα λεπτά, ανάλογα με την παλαιότητα και τη σκληρότητα του καταρράκτη.
Είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος πως σημαντικό ρόλο στην έκβαση ενός χειρουργείου καταρράκτη παίζει ο κατάλληλος χρόνος που θα αποφασισθεί να γίνει η επέμβαση. Η φιλοσοφία ενός σύγχρονου χειρουργείου είναι η ελάχιστη κακοποίηση των υγιών ιστών. Όσο πιο σκληρός είναι ένας καταρράκτης, τόσο πιο μεγάλη ποσότητα υπερήχων θα χρησιμοποιηθεί και τόσο πιο μεγάλη θα είναι η επίδρασή τους στα υγιή κύτταρα του οφθαλμού.
Μετά την αφαίρεση του καταρράκτη, από την ίδια τομή εισέρχεται αναδιπλωμένος ο τεχνητός ενδοφακός και η επέμβαση τελειώνει χωρίς ράμματα, καθώς η ελάχιστη τομή που έγινε κλείνει από μόνη της με μηχανισμό βαλβίδας που δημιουργείται. Υπάρχουν διάφορα είδη ενδοφακών, ανάλογα με τις ανάγκες του πάσχοντος. Σήμερα χρησιμοποιούνται συχνά και οι πολυεστιακοί ενδοφακοί, αν και δεν έχουν εξελιχθεί τόσο πολύ που να είναι κατάλληλοι για όλους.
Αξίζει να αναφερθεί πως η μόνη αναισθησία που απαιτείται είναι η τοπική, συνήθως με τη μορφή κολλυρίου. Ο συνολικός χρόνος της επέμβασης είναι περίπου 12 με 15 λεπτά και ο ασθενής εν συνεχεία μπορεί να φύγει.
Πηγή: www.iator.gr