Νέοι και γέροι, μικρά παιδιά, ντόπια και προσφυγόπουλα, βρέθηκαν στο προαύλιο του πάντα φιλόξενου χώρου του «Book and Art» το απόγευμα της Τετάρτης, για να ακούσουν ένα παραδοσιακό παραμύθι. Το «Βατραχέλι» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη» και ήδη σημειώνει μεγάλη επιτυχία στην Αθήνα, έγραψε η Κατερίνα Ευσταθίου-Σελάχα και ο Γιώργος Τυρίκος-Εργάς, ζωγράφισε η Έφη Λαδά, μεταφράστηκε από τους συνοδοιπόρους των συγγραφέων εθελοντικά, στα αραβικά και τα φαρσί, και τα έσοδα των συντελεστών θα διατεθούν για την «Αγκαλιά».

Πώς να μιλήσεις γι’ αυτό το «Βατραχέλι»; Το παραμύθι που μεγάλωσε την Κατερίνα κι εκείνη θέλησε να το μοιραστεί μας. Η λέκτορας ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Queen Mary του Λονδίνου, Σεβαστιάννα Φωκά μίλησε γι’ αυτό, αλλά και για την αξία της ενσυναίσθησης που αποπνέει το παραμύθι. Ο συγγραφέας Κώστας Ζαφειρίου τραγούδησε παιδικά και δικά του τραγούδια με την κιθάρα του, ενώ ακούσαμε το παραμύθι από τους συγγραφείς, αλλά και σε μετάφραση από τα προσφυγόπουλα του ΠΙΚΠΑ, που έπαιξαν κουκλοθέατρο με ντόπια παιδάκια.

«Βατραχέλι» λοιπόν χωρίς «Αγκαλιά» δεν γίνεται. Ίσως και το αντίστροφο. Γιατί οι άνθρωποι της «Αγκαλιάς» ξέρουν τη βαθιά έννοια της αλληλεγγύης και της αγάπης. Κατόρθωσαν να αγκαλιάσουν την Ευρώπη κερδίζοντας το 2016 το κορυφαίο βραβείο «Ραούλ Βάλενμπεργκ» από το Συμβούλιο της Ευρώπης, όπου πήγαν στην έδρα της στο Στρασβούργο και της τα έψαλλαν.

Έτσι είναι η «Αγκαλιά», βαθιά αλληλέγγυα και βαθιά ειλικρινής και ίσως από τις ελάχιστες, πράγματι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αφού τη συνδράμει ο κόσμος και τα βραβεία της. Το δεύτερο πολύ σημαντικό για κείνη, είναι το διεθνές βραβείο «Αλεξάντερ Λάνγκερ», που θα της επιτρέψει να συνδράμει ντόπιους και πρόσφυγες με εφόδια και ψυχολογική στήριξη στην ανατροφή των παιδιών.

Την Τετάρτη λοιπόν με το «Βατραχέλι», ακούσαμε τους καρπούς μιας προσπάθειας πολλών συντελεστών να… αποπληρώσουν το χρέος τους, ή χρέος δικών τους ανθρώπων, παιδιά προσφύγων ή πρόσφυγες και οι ίδιοι, εξάλλου. Γιατί ο Γιώργος και η Κατερίνα δεν λογαριάζουν με χρήματα, αλλά με ιστορίες βαθιάς αγάπης. Κι αν οι δυο τους παραδίδουν μία, οι άνθρωποι που βοηθήθηκαν από την «Αγκαλιά», θα μπορούσαν να γράψουν για κείνους και την Ελένη, τον Γιάννη και τον αείμνηστο παπά-Στρατή, τουλάχιστον 17.000!

Και δύο επισημάνσεις

Ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης τίμησε με την παρουσία του την παραμυθο-παρουσίαση και ζήτησε μάλιστα και αυτόγραφο, ας σημειωθεί η παρουσία και η όμορφη και ταπεινή του στάση. Στο τέλος της παρουσίασης, οι συγγραφείς τόνισαν δυο πράγματα: «Πρώτον: Την ανάγκη δικαιοσύνης που στο πρόσωπο της Ηριάννας σήμερα διασύρεται.Δεύτερον: Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες στη Μόρια όπου -όπως και το χειμώνα που πέρασε- οι συνθήκες διαβίωσης και διεκπεραίωσης του ασύλου είναι με μια λέξη, απάνθρωπες. Αλληλεγγύη και στους κατοίκους των νησιών που βλέπουν τις πατρίδες τους να μετατρέπονται σε φυλακές ανθρώπων ένεκα μιας “συμφωνίας” σκιώδους με μια χώρα που κάθε άλλο παρά δημοκρατική ή ασφαλής είναι και που βλέπουν την ανθρωπιά που δείχνουν, να “ανταμείβεται” με λιτότητα και αδιαφορία! Η αγάπη πάντα νικάει. Ας την επιλέγουμε ακόμα και όταν το σκοτάδι μοιάζει αδιαπέραστο...».