Γεννημένη στη Μυτιλήνη και για χρόνια εγκατεστημένη στη Δανία, υπήρξε ομότιμη καθηγήτρια Κλινικής Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, με πλούσιο επιστημονικό συγγραφικό έργο, αλλά και σημαντική εργασία στο πρακτικό θεραπευτικό πεδίο.
Η τραγική ιστορία της οικογένειάς της αποτέλεσε την αφετηρία για το βιβλίο της με τίτλο «Με τον Διωγμό στην ψυχή. Το τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής σε τρεις γενιές», που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Κέδρος» το 2014 και αποτελεί μια σπάνια ψυχολογική και κοινωνική ανάλυση του προσφυγικού τραύματος. Στο βιβλίο είχε εξετάσει το διαγενεαλογικό συλλογικό τραύμα της Μικρασιατικής Καταστροφής και πώς αυτό το τραύμα επηρεάζει μέχρι σήμερα τη μνήμη, την ταυτότητα και τη ζωή των ανθρώπων προσφυγικής καταγωγής και στο σύνολό της την ελληνική κοινωνία.H Λίμπυ Τατά-Αρσέλ ήταν το τέταρτο μέλος της γνωστής οικογενείας Τατά με καταγωγή από την Πέτρα με αξιοσέβαστα και ενεργά μέλη στη λεσβιακή κοινωνία, με τον αείμνηστο δικηγόρο Λευτέρη Τατά και τις αδελφές Νίκη Τατά-Χούσου και Σοφία Τατά, οι οποίοι όλοι έφυγαν από τη ζωή τα τελευταία χρόνια.
Η Λ. Τατά-Αρσέλ συμμετείχε ως επιστημονικό μέλος στην Εξεταστική Επιτροπή της Κοινής Αγοράς «Warburton Mission» για τους βιασμούς κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία την περίοδο 1991-1992. Διετέλεσε διευθύντρια ψυχοκοινωνικών προγραμμάτων για την περίθαλψη προσφύγων στην πρώην Γιουγκοσλαβία (1992-1995), θεμελίωσε και διηύθυνε δύο κέντρα θεραπείας και αποκατάστασης θυμάτων πολέμου και βασανιστηρίων στο Ζάγκρεμπ και στο Σεράγεβο (1996-2002), και χρημάτισε σύμβουλος, επί επτά χρόνια, στο Τμήμα Προστασίας Προσφύγων του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τα Εγκλήματα Πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία (ICTY).
Τέλος, συνεργάστηκε με τα πανεπιστήμια Αθηνών και Θεσσαλονίκης, και διετέλεσε μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής του Κέντρου Ερευνών για Θέματα Ισότητας (ΚΕΘΙ) και της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ) στην Ελλάδα.