Αν δεν γνώριζε κάποιος ποιοι είστε, πρέπει να σας ανακαλύψει... θα ήταν δηλαδή αναγκασμένος να το κάνει μετά από αυτές τις φοβερές περιγραφές των φοβερών σκιτσογράφων (και όχι μόνο).

Τώρα που πέρασε το τσουνάμι του κλεισίματος μιας δύσκολης προγραμματικής περιόδου για όλους μας, πήγα χθες το γιο μου στο κολυμβητήριο και κάθισα στις κερκίδες ενώ κρατούσα στα χέρια μου «Τους Γλάρους».

Πραγματικά «οι ιστορίες ασπρόμαυρες μα η ατμόσφαιρα είχε γεμίσει χρώματα» και για τον αναγνώστη… χρώματα που βγάζουν τα συναισθήματα που γεννιούνται απ’ το διάβασμα…
Όλες ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ! Όλοι οι δημιουργοί ξεχωριστό ταλέντο ο καθένας!

Ο καθένας όαση στην απογυμνωμένη από αυτά τα βενεζικά συναισθήματα καθημερινότητά μας, τα απαγορευμένα συναισθήματα... δε συνάδουν με τα l.o.l. και τα o.m.g., ακολουθούν τα μονοπάτια της σπουδαίας συγχώρεσης και της αστείρευτης αγάπης για τον άνθρωπο!

Και βέβαια μόνο στη λεσβιακή γη κάποιος μπορεί να συναντήσει έναν τύπο τόσο ταπεινό και τόσο ανώτερο όπως ο φαροφύλακας του Βενέζη! Είναι ο ρόλος αυτού του νησιού… φυλάει μια κουλτούρα μοναδική. Όπως αντιλαμβάνεσαι, δε μπορώ να είμαι αντικειμενική…

Στάθηκα για λίγο σε κάποιους..., η Marcela Cruz είναι αφαιρετική, αλλά τα σκίτσα της αποπνέουν αισιοδοξία, ο Δ. Μητσόπουλος είναι συγκλονιστικός (όχι όπως λένε στις ειδήσεις συγκλονιστικές τις χιονισμένες πίστες των χιονοδρομικών), πραγματικά συγκλονιστικός.

Ο Λαζαρίδης (hobbit face), με τη ματιά της αντίστροφης ιστορίας, επιμένει να δίνει χαρά στον αναγνώστη, πόσο ανάγκη εξάλλου την έχει κάποιος που ξέρει το διήγημα. Εκεί όμως που φεύγει ο νους και ξέρεις ότι είναι απίστευτη αλήθεια και μια πραγματικότητα που δε μπορεί να ξεφύγει ΚΑΝΕΙΣ, ούτε και ο ίδιος ο δημιουργός, είναι ο Τάσος Μαραγκός! Αυτοί και όλοι οι υπόλοιποι μια μοναδικότητα ο καθένας σε μια εξαιρετική συλλογικότητα.

Εκεί έγινα θέαμα (και θέμα) στο κολυμβητήριο… Αλήθεια όσοι το διάβασαν έκλαψαν ή εγώ μόνο είμαι τόσο δυνατή;
Συγχαρητήρια λοιπόν σε εσάς που είστε νησιώτες ακόμη! ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ!

Υποσημείωση: Το παραπάνω αυθόρμητο κείμενο της Βασιλικής Μουτάφη (γενιά του νησιού μας στην Αθήνα με άσβεστη την αγάπη της για το νησί) για τους «Γλάρους μας» στάλθηκε στην ΕΤΑΛ, απ’ την οποία έφθασε στα χέρια της η συγκεκριμένη έκδοση.

Η Β. Μουτάφη είναι στέλεχος του ΟΠΕΚΕΠΕ, μα πάνω από όλα μια από τους πολύτιμους συνάδελφους και συνεργάτες της ΕΤΑΛ στα διάφορα προγράμματα που διαχειρίζεται και το γεγονός ότι πέρα από την καθαρή τεχνοκρατική ματιά προσέγγισε την έκδοση με ευαισθησία και συναίσθημα συγκίνησε και τους ανθρώπους της ΕΤΑΛ και θέλησαν να το μοιραστούν...