Οι αντιδράσεις των φορέων, της αυτοδιοίκησης, των συντοπιτών και η έκταση που έλαβε το «λουκέτο» στη Συλλογή Φυσικής Ιστορίας του Μουσείου Βρίσας απέφεραν καρπούς. Από την περασμένη Δευτέρα υπάλληλος, που τοποθετήθηκε από το διευθυντή του μουσείου, βρίσκεται στη Βρίσα και καθαρίζει το χώρο, ο οποίος έμεινε κλειστός για έναν μήνα και από τη Δευτέρα το μουσείο ανοίγει επίσημα τις πόρτες του.

Παράλληλα, σχεδιάζεται να «τρέξει» και εκπαιδευτικά προγράμματα έως τις 20 Σεπτεμβρίου, όπου λήγει η σύμβαση του υπαλλήλου. Στη συνέχεια… ίδωμεν.

Η συλλογή του μουσείου στήθηκε στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 μετά κόπων αλλά και με τη συγκέντρωση απολιθωμάτων, που εντόπιζαν οι κάτοικοι της περιοχής στα χωράφια τους, όπως τα μεγάλα κομμάτια χαυλιόδοντα ηλικίας πολλών χιλιάδων ετών. Κανείς δεν περίμενε ότι ο χώρος, που αποτελούσε για χρόνια σήμα κατατεθέν, θα έκλεινε μία πρωία τον περασμένο Μάιο με τη διαθεσιμότητα του μοναδικού υπαλλήλου του. Το μέλλον του μουσείου και η τοποθέτηση εργαζόμενου ή όχι βρίσκονταν στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), όπου υπάγεται. Η συνεδρίαση όμως του αρμόδιου τμήματος μετέφερε τη συζήτηση του επίμαχου θέματος σε μεταπτυχιακό τμήμα (!) ή αλλιώς… στις καλένδες. Μεγάλη αντιπαράθεση ξέσπασε και μεταξύ τοπικών φορέων, μεταξύ άλλων και του Συλλόγου Βρισαγωτών Αθήνας, που έκανε λόγο για «αποκορύφωμα αδιαφορίας», καθώς και του διευθυντή του μουσείου Γεωργίου Θεοδώρου, καθηγητή Παλαιοντολογίας για την ώρα «μηδέν» που έφτασε το μουσείο.

«Με προσωπική ευθύνη»

«Ζήτησα από τον ειδικό λογαριασμό έρευνας του Πανεπιστημίου Αθηνών να μου εγκρίνει “δάνειο”, δηλαδή μία ταμειακή διευκόλυνση, για να τοποθετήσω με προσωπική ευθύνη έναν υπάλληλο για δύο μήνες, έως τις 20 Σεπτεμβρίου» δήλωσε στο «Ε» ο κ. Θεοδώρου. Σε σχέση με το τι θα γίνει στη συνέχεια, μας απάντησε: «Το κάνω σε ένδειξη καλής θέλησης μετά τα όσα προηγήθηκαν, όμως είναι στο χέρι της τοπικής κοινωνίας το τι θα γίνει στη συνέχεια με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Βρίσας. Έχουν ειπωθεί πολλά σε βάρος μου. Βρήκα όμως μία λύση που μπορεί να αποφέρει λύσεις. Θα πρέπει η τοπική αυτοδιοίκηση να αναλάβει τη συνέχιση της λειτουργίας του μουσείου από το Σεπτέμβριο. Ίσως να ανοίγει τρεις φορές την εβδομάδα. Πάντως πρέπει να στηριχτεί και από τον κόσμο». Ο κ. Θεοδώρου πρόσθεσε ότι από την επόμενη εβδομάδα θα ενταχθούν και εκπαιδευτικά προγράμματα.

Χωρίς κατάλυμα

Στο μεταξύ, ένα από τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο νέος υπάλληλος είναι ότι δεν έχει στέγη για τους δύο μήνες που θα δουλεύει στο μουσείο. «Ψάχνουμε ένα δωρεάν δωμάτιο κι ενώ υπάρχει στην περιοχή δε μας δίνει κανείς. Να φανταστείτε ότι διανυκτέρευσε μέσα στο μουσείο. Ελπίζω να βρεθεί σύντομα λύση και σ’ αυτό το πρόβλημα» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Θεοδώρου.