Δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις ο Παύλος Βογιατζής, αν και παραμένοντας τον τελευταίο ενάμιση χρόνο σε δεύτερο πλάνο, μας αποκαλύπτει κι ένα καινούργιο, διαφορετικό πρόσωπο, που λίγοι μάλλον γνωρίζουν.

Με αφορμή τις εκλογές που έρχονται και στις οποίες αποδέχτηκε την πρόταση της Ν.Δ. να είναι υποψήφιος, ο κ. Βογιατζής μιλά για την περίοδο εκτός πολιτικής αμέσως μετά τις περιφερειακές εκλογές, αξιολογεί τις προηγούμενες θητείες του παραδεχόμενος και λάθη-παραλείψεις, εξηγεί γιατί είπε το «ναι» στη συμμετοχή του σε μια νέα εκλογική αναμέτρηση, κρίνει στάσεις όπως του Σπύρου Γαληνού, για τον οποίο δηλώνει ότι θεωρεί φίλο του, μιλά για τα «βαρίδια» που κουβαλά, αλλά και για το έργο του στα νησιά, όπως και στην ανάπτυξη τουριστικών σχέσεων με την Τουρκία, και τέλος υπενθυμίζει ότι δε διστάζει να συγκρουστεί ακόμη και με φίλους που βρίσκονται στην εξουσία, προκειμένου να υπερασπιστεί τα δίκαια αιτήματα των συμπατριωτών του.

Μετά από μια 12ετή - κι ιδιαιτέρως έντονη - περίοδο, αυτή της θητείας σας ως δημάρχου και νομάρχη στην αυτοδιοίκηση, προσγειωθήκατε, ενδεχομένως απότομα, γιατί ήταν άλλες οι προβλέψεις για το αποτέλεσμα των περιφερειακών εκλογών, σε μια νέα πραγματικότητα, αλλά και σε μια καινούργια επαγγελματική ζωή. Ήταν δύσκολη, ίσως και σκληρή για εσάς αυτή η νέα αρχή;

«Η αλήθεια είναι ότι μετά το αποτέλεσμα των εκλογών και επειδή πάντα υπήρξα ειλικρινής, στενοχωρήθηκα πάρα πολύ. Πέρασα δύσκολες ώρες, γιατί είχα πιστέψει ότι μπορούσε ο συνδυασμός μας να είχε κερδίσει. Τα έβαλα και με τον εαυτό μου, για λάθη που έκανα, στρατηγικής και μη, για παραλείψεις. Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ ότι η θητεία μου όλα αυτά τα χρόνια στην αυτοδιοίκηση έχει θετικό πρόσημο, αλλά και λάθη, ίσως και μεγάλα, τα οποία όμως αναγνωρίζω. Μην ξεχνάτε ότι δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός, εκλέχτηκα σε σχετικά μικρή ηλικία στην αυτοδιοίκηση και ήταν φυσικό και να κάνω λάθη, αλλά και να διδαχθώ από αυτά.

Και προδοσίες

«Γνώρισα ανθρώπους σημαντικούς, γνώρισα φίλους πολύ καλούς, γνώρισα όμως και πολλές προδοσίες. Και το πιο δυσάρεστο κομμάτι της ενασχόλησής μου με τα κοινά ήταν όταν διαπίστωσα προδοσίες.

Μετά τις εκλογές δεν κρύβω ότι ψυχολογικά ήμουν πάρα πολύ άσχημα και καθόλου προετοιμασμένος για το αποτέλεσμα. Ξεκίνησα να δουλεύω με την επαύριο που έφυγα απ’ τη Νομαρχία, γιατί έπρεπε να συμπληρώσω το οικογενειακό εισόδημα, και δούλεψα σκληρά, οκτώ, δέκα και 12 ώρες τη μέρα. Για μένα ήταν κάτι το πρωτόγνωρο, γιατί κυρίως η ενασχόλησή μου πριν ασχοληθώ με την αυτοδιοίκηση ήταν η ελαιοκαλλιέργεια και το εμπόριο του λαδιού, όπως και η μελισσοκομία, και τώρα δεν είχα το κουράγιο να επιστρέψω σε αυτά μετά από τόσα χρόνια αποχής.

Πήγα λοιπόν σε μια νέα δουλειά, καινοτόμα, που ξεκινούσε τότε. Η απασχόλησή μου σ’ αυτή μου έδωσε τη δυνατότητα να βρίσκομαι πολλές ώρες μαζί με απλούς ανθρώπους που πάλευαν για το μεροκάματο. Αυτοί είναι πραγματικά φίλοι μου και χαίρομαι πολύ που τους γνώρισα και είμαι μαζί τους σχεδόν ενάμιση χρόνο καθημερινά. Άνθρωποι τελείως διαφορετικοί απ’ αυτούς που συναντούσα και συνάντησα στην πολιτική.

Σε ό,τι αφορά στο ερώτημά σας, πρέπει να πω ότι σκληρή και δύσκολη δεν ήταν. Η πολιτική είναι πολύ πιο σκληρή απ’ ό,τι η ζωή στο εργοστάσιο. Ξέχασα πώς ήταν να φοράω κουστούμι, πώς ήταν να φοράω γραβάτες, και η ζωή μου έγινε πολύ πιο ανθρώπινη, βρέθηκα πολύ πιο κοντά στην οικογένειά μου, στα παιδιά μου, και κουβεντιάζαμε προβλήματα της οικογένειας όπως όλος ο κόσμος. Σε μια εποχή που είναι πολύ δύσκολη ούτως ή άλλως για τους πάντες. Και έτσι άλλαξε εντελώς η καθημερινότητά μου. Απέκτησα ξανά κότες, κουνέλια, έβαλα μετά από πολλά χρόνια μπαξεβανικά, κι όλα αυτά μού ήταν ιδιαίτερα ευχάριστα.»

Πώς αποφασίσατε, λοιπόν, παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις σας, να εμπλακείτε στις βουλευτικές εκλογές ως υποψήφιος;

«Όλο τον καιρό το κόμμα έδινε στα αθηναϊκά μέσα την ενημέρωση πως θα ήμουν υποψήφιος. Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος της Ν.Δ., όταν τέλειωσαν οι αυτοδιοικητικές εκλογές, σε μία σύσκεψη, στη Ρηγίλλης ακόμα, και βγαίνοντας απ’ την αίθουσα του Κήπου, μου είπε: “θέλω να είσαι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές”. Τον ευχαρίστησα και χαμογέλασα. Μέσα μου όμως είχα αποφασίσει ότι δν θα ασχοληθώ. Ως υποψήφιος.

Ασχολήθηκα με το κόμμα, μου έκανε την τιμή ο πρόεδρος να μου αναθέσει τη θέση του αναπληρωτή τομεάρχη Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, που για μένα ήταν μεγάλη τιμή, αφενός γιατί δε ήμουν βουλευτής, κι αυτές τις θέσεις συνήθως τις κατέχουν βουλευτές, κι αφετέρου γιατί δεν ήμουν κεντρικό στέλεχος απ’ την Αθήνα, όπως είθισται να είναι αυτοί που κατέχουν τέτοιες θέσεις.

Επίσης μου έγινε η εξαιρετική τιμή να είμαι υποψήφιος στην Ένωση Περιφερειών Ελλάδας, όπου και εκλέχτηκα, ομοίως πράγμα δύσκολο, γιατί οι εκλέκτορες απ’ το Βόρειο Αιγαίο που θα μπορούσαν να με ψηφίσουν, ήταν όλοι κι όλοι ένας, δηλαδή εγώ. Παρ’ όλα αυτά, πήρα 80 σταυρούς και εκλέχτηκα με τη στήριξη της Ν.Δ. στο διοικητικό συμβούλιο, θέση που κατέχω έως και σήμερα.

«Πώς να αρνηθώ;»

«Πριν από λίγο καιρό με φώναξε ο γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής τής Ν.Δ., ο κ. Ανδρέας Λυκουρέντζος, και μου ζήτησε να είμαι υποψήφιος λέγοντάς μου χαρακτηριστικά, “τώρα δεν μπορείς να αρνηθείς”. Και πραγματικά δεν μπορούσα να αρνηθώ, γιατί στη Ν.Δ. βρίσκομαι απ’ τα 17 μου, με τη στήριξη της Ν.Δ. πέτυχα ό,τι έχω πετύχει έως τώρα στην πολιτική και τώρα που η Ν.Δ. με χρειάζεται, δεν μπορούσα να αρνηθώ. Έτσι, ξεκινά μια νέα περιπέτεια, κάτω από φοβερά δύσκολες συνθήκες, που παρόμοιες δεν έχει γνωρίσει ποτέ η πατρίδα μας.»

Για το Σπύρο

Αν δε μεσολαβούσε η διαγραφή του Σπύρου Γαληνού, θα παίρνατε την ίδια απόφαση;

«Επειδή μου αρέσει να είμαι ειλικρινής, πιστεύω ότι αν δε μεσολαβούσε η διαγραφή του Σπύρου, δε θα με φώναζαν για να είμαι υποψήφιος. Η Ν.Δ. είχε βουλευτή, ο οποίος είχε καλή θητεία, ήταν πρόσφατα εκλεγμένος. Και η Ν.Δ. δε θα είχε την ανάγκη τη δικιά μου, και εγώ θα έμενα στην απόφαση που είχα πάρει.

Με την ευκαιρία, θεωρώ ότι οφείλω να πω δημόσια πως τιμώ το Σπύρο το Γαληνό. Υπήρξαμε συνεργάτες πολλά χρόνια, είχαμε καλές και κακές στιγμές και τον θεωρώ πάντα φίλο μου, όπως πιστεύω ότι και εκείνος με θεωρεί φίλο του.

Διαφωνώ με την απόφασή του να ψηφίσει “όχι”, αλλά στην πολιτική έχω μάθει να σέβομαι την άποψη του καθενός. Το “όχι” θα ήταν ολέθριο για τη χώρα μας, πρώτον γιατί έβαζε σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή της πορεία και δεύτερον γιατί θα υπήρχαν κακές συνέπειες, που θα αποδεικνύονταν καταστροφικές. Αυτή, όμως, η διαφορετικότητα των απόψεων είναι και η ουσία της πολιτικής.»

Υπάρχουν εκκρεμότητες απ’ τη νομαρχιακή σας θητεία (ΑΕΝΑΛ, «Lesvos shop», Go Lesvos), που αναμένεται να λειτουργήσουν ως βαρίδια στον προεκλογικό σας αγώνα. Έχετε σκεφτεί πώς θα αντιμετωπίσετε τέτοιου περιεχομένου κατηγορίες;

«Στην πολιτική πάντοτε υπάρχουν κατηγορίες και οπωσδήποτε σε κάποιον που άσκησε όλα αυτά τα χρόνια διοίκηση, σίγουρα θα υπάρχουν λάθη. Απ’ την άλλη πλευρά, αν βάλουμε κι όλα όσα πέτυχε η νομαρχιακή αρχή του “Αγώνα για τα νησιά μας”, επαναλαμβάνω ότι θεωρώ πως το πρόσημο είναι θετικό. Είναι πάρα πολύ εύκολο όταν ασκείς εξουσία να μην κάνεις απολύτως κανένα λάθος, αρκεί να μην κάνεις τίποτα. Όταν κάνεις ενέργειες, είναι βέβαιο ότι θα γίνουν και λάθη, θα υπάρξουν παραλείψεις. Και βέβαια αναφερόμαστε σε μια τελείως διαφορετική εποχή για τη χώρα μας, που δεν μπορούμε να την κρίνουμε με τα σημερινά δεδομένα.

Απ’ την άλλη μεριά, τα έργα που έγιναν στο Νομό μας όλα αυτά τα χρόνια, ήταν μεγάλα και σημαντικότατα. Έγινε προγραμματισμός κι έργων που θα εκτελεστούν με την περιφερειακή αυτοδιοίκηση, και υπάρχουν πολλά ακόμη και ιδιαίτερα μεγάλα, που προετοιμάστηκαν απ’ τη δική μας νομαρχιακή αρχή.

Θέλω ειδικά να αναφερθώ και στη δουλειά που έγινε όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου να προετοιμαστούμε για να έχουμε οικονομικό όφελος απ’ τον τουρισμό απ’ τη γείτονα χώρα, όταν κανένας άλλος δεν έβλεπε αυτή την προοπτική.»

Καλλιέργεια εμπιστοσύνης

Στις παρούσες συγκυρίες, κρίνετε ότι το θέμα του τουρισμού απ’ την Τουρκία, με τους κατάλληλους χειρισμούς, μπορεί να αναπτυχθεί περαιτέρω και άμεσα;

«Τώρα νομίζω ότι ο τουρισμός απ’ την Τουρκία αποτελεί μεγάλη βοήθεια για τον τόπο μας, σε μια περίοδο που δύσκολα μπορεί να βρει η τοπική οικονομία οποιαδήποτε βοήθεια, και από ευρωπαϊκές χώρες, και από τις κλασσικές χώρες που στήριζαν το τουριστικό μας προϊόν. Από εκεί και πέρα, θέλει συστηματική δουλειά, γιατί το θέμα αυτό χρειάζεται στρατηγική και προσέλκυση αυτών των ανθρώπων, πολλές φορές όχι με τις συνήθεις μορφές που χρησιμοποιούμε γενικά για τον τουρισμό. Πιστεύω ότι απαιτείται ειλικρίνεια, αλλά και συναίσθημα, το οποίο βρίσκει πολύ μεγάλη ανταπόκριση στους κατοίκους της γείτονα χώρας. Κυρίως, όμως, αυτό που είναι προϋπόθεση και για τον τουρισμό, είναι το κτίσιμο σχέσεων εμπιστοσύνης μεταξύ μας. Να σε εμπιστευτούν για να έχεις πολύ καλά αποτελέσματα.

Τα δύσκολα βήματα όμως τα κάναμε, και τώρα απαιτείται δουλειά, σχέδιο και στρατηγική για τα επόμενα.»

Για ένα μεγάλο διάστημα, ύστερα απ’ τις εκλογές τού 2010, είχατε περίπου χαθεί απ’ το προσκήνιο. Πέρα απ’ τα ερωτηματικά που η στάση σας αυτή προκάλεσε στην κοινή γνώμη, υπήρξαν και κοντινά σας πρόσωπα, ακόμη και συνεργάτες που εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους. Είναι εύκολη η επαναπροσέγγισή τους; Έχετε ήδη ξεκινήσει σχετική προσπάθεια για να καλύψετε το χαμένο έδαφος;

«Αυτοί που στάθηκαν δίπλα μου στις περιφερειακές εκλογές, είναι και τώρα κοντά μου. Δεν υπήρξε κανένας απ’ αυτούς που ήταν δίπλα μου, που να μην είναι και σήμερα. Ενδεχομένως υπήρξαν άνθρωποι που θεωρούσε ο κόσμος πως είναι κοντά μου, αλλά τελικά δεν ήταν.»

Για δύο δεκαετίες υπήρξατε συνοδοιπόρος με το Γιάννη Γιαννέλλη. Πώς θα είναι αυτές οι εκλογές που θα κληθείτε να μοιράσετε κοινούς φίλους, υποστηριχτές, και εν τέλει και σταυρούς;

«Τιμώ το Γιάννη και δεν έχω να πω απολύτως τίποτα. Θα δώσουμε μαζί, όπως και με τους άλλους συνυποψηφίους τον αγώνα και ελπίζω ότι ο πιο χρήσιμος για τον τόπο μας θα κερδίσει. Αυτό που είναι βέβαιο, είναι ότι η Ν.Δ. πρέπει να κερδίσει αυτές τις εκλογές προκειμένου να μην μπει η χώρα σε νέες περιπέτειες και κυρίως όλα αυτά τα σκληρά και επώδυνα μέτρα που έχουν αφαιρέσει απ’ όλους μας το παραμικρό χαμόγελο, να μην πάνε χαμένα.»

«Ξέρω τα προβλήματα»

Τι πλεονεκτήματα θεωρείτε πως έχετε έναντι των συνυποψηφίων σας; Θα σας ενοχλούσε ιδιαίτερα μια λημνιά υποψηφιότητα;

«Ούτως ή άλλως το ψηφοδέλτιο θα έχει πέντε υποψηφίους, οπότε απομένει ακόμη μία θέση κενή και ελπίζω να είναι εξίσου δυνατό στέλεχος και με τους άλλους συνυποψηφίους. Γιατί ο στόχος δεν είναι ποιος θα εκλεγεί, αλλά να φέρουμε όλοι μαζί το καλύτερο αποτέλεσμα για την παράταξή μας σε αυτούς τους πολύ δύσκολους καιρούς.

Νομίζω ότι οι θητείες τόσο στο Δήμο όσο και στη Νομαρχία, όσο και στην ΕΝΑΕ όσο και στην ΕΝΠΕ, μου έχουν δώσει τη δυνατότητα να γνωρίζω πάρα πολύ καλά τα προβλήματα, τη φύση των προβλημάτων, αλλά και τις επιλογές που πρέπει να γίνουν για τον τόπο μας. Από εκεί και πέρα, ο κάθε υποψήφιος έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του. Το σίγουρο είναι ότι έχω παλέψει για τον τόπο μας αρκετά χρόνια στον τομέα της αυτοδιοίκησης. Νομίζω ότι ο κάθε κοινοβουλευτικός αποκτά ένα πρόσθετο πλεονέκτημα αν έχει περάσει απ’ τα θρανία της αυτοδιοίκησης.

Ειδικά όμως για τη Λήμνο, επιτρέψτε μου να προσθέσω ότι όλα αυτά τα χρόνια της νομαρχιακής μου θητείας έκανα ό,τι μπορούσα περισσότερο κι έγιναν έργα που χρόνια χρειαζόταν το νησί.»

Προσωπικά τι θέτετε ως στόχο για τις εκλογές αυτές;

«Είναι αστείο να συζητιούνται πριν την προεκλογική περίοδο οι φιλοδοξίες του καθενός. Η φιλοδοξία είναι μία. Πώς η Ν.Δ. θα κερδίσει αυτές τις εκλογές με το μεγαλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και ο Αντώνης Σαμαράς να είναι πρωθυπουργός σε αυτή την πολύ κρίσιμη περίοδο για τη χώρα μας.»

Τον τελευταίο καιρό έχει διαμορφωθεί ένα κακό κλίμα σε βάρος των πολιτικών, που στην καλύτερη περίπτωση εκδηλώνεται με αποδοκιμασίες. Σας ανησυχεί, εν όψει μάλιστα και της προεκλογικής περιόδου, αυτή η κατάσταση;

«Πιστεύω ότι ο κόσμος δικαιολογημένα αγανακτεί για τις δυσκολίες που περνά, και δικαίως αναζητά και ευθύνες από όσους άσκησαν εξουσία όλα αυτά τα χρόνια. Το ζητούμενο βέβαια είναι, πέρα από τη δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση που νιώθει ο καθένας μας για λάθη, παραλείψεις ακόμα και εγκληματικές πολιτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία 40 χρόνια, να ψάξουμε να δούμε πώς θα κάνουμε με κοινή προσπάθεια μια καινούργια αρχή. Σε ό,τι με αφορά προσωπικά, παρά το γεγονός ότι άσκησα εξουσία αποκλειστικά στην αυτοδιοίκηση και όχι ως στέλεχος της κεντρικής πολιτικής, αναλαμβάνω τις ευθύνες μου στο μέτρο που μου αναλογούν.

Άλλωστε, δυο πράγματα μου αναγνωρίζουν, πιστεύω, φίλοι και αντίπαλοι:

Πρώτον, ότι όσα χρόνια άσκησα εξουσία στην αυτοδιοίκηση, δεν έβλαψα ποτέ συνειδητά κανέναν, αντίθετα προσπάθησα να βοηθήσω όποιον μου το ζήτησε σε μικρά ή μεγάλα καθημερινά προβλήματα, χωρίς να εξετάζω αν ήταν ψηφοφόρος μου ή όχι. Και δεύτερον, ότι για να υποστηρίξω τα δίκαια αιτήματα των συμπατριωτών μου, δε δίστασα ποτέ να συγκρουσθώ με την κεντρική διοίκηση, ακόμα και όταν την πολιτική εξουσία ασκούσαν φίλοι μου.»