Η Ελλάδα ζήτησε από το Βέλγιο να εξετάσει τις δυνατότητες μετεγκατάστασης ορισμένου αριθμού ευάλωτων αιτούντων άσυλο. Το Βέλγιο, σύμφωνα με ανακοίνωση του Υπουργείου, προτείνει τη μετεγκατάσταση 100 έως 150 ευάλωτων αιτούντων άσυλο, όπως οικογένειες με παιδιά, μητέρες ή ανύπαντρες γυναίκες. Η Ελλάδα θα ενημερώσει το Βέλγιο πώς μπορεί να εφαρμοστεί περαιτέρω η συνεργασία.

Αυτή η προσπάθεια θα είναι επιπλέον της βελγικής δέσμευσης για μετεγκατάσταση δώδεκα ασυνόδευτων ανηλίκων που ανακοινώθηκε την περασμένη εβδομάδα. Μετά από αίτημα της Ελλάδας νωρίτερα αυτό το έτος, το Βέλγιο είχε ήδη μετεγκαταστήσει άλλους δεκαοκτώ ασυνόδευτους ανηλίκους, οι οποίο έφτασαν στο Βέλγιο πριν από λίγες εβδομάδες.

Η συνάντηση

Αυτά ειπώθηκαν στη κοινή ανακοίνωση Ελλάδας-Βελγίου για το μεταναστευτικό, μετά τη συνάντηση του Αναπληρωτή Υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Γιώργου Κουμουτσάκου, με την ομόλογό του του Βελγίου, κα Maggie De Block.

Η Maggie De Block, Υπουργός Ασύλου και Μετανάστευσης, δέχθηκε τον Έλληνα ομόλογό της, Γιώργο Κουμουτσάκο  για να συζητήσει την κατάσταση στη Λέσβο, την υποστήριξη του Βελγίου και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασύλου και Μετανάστευσης.

Οι δύο χώρες, όπως αναφέρεται σε δελτίο Τύπου, συμφωνούν ότι τα ad hoc μέτρα, μετά από κάθε κρίση, δεν μπορούν να είναι μακροπρόθεσμα βιώσιμα. Μόνο μια σφαιρική προσέγγιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο μπορεί να προσφέρει μια διαρθρωτική λύση. Ένα πρώτο βήμα θα ήταν η σαφής καταγραφή της προσπάθειας που καταβάλλει κάθε κράτους μέλους.

Η Ελλάδα κάνει πολύ περισσότερα από ό, τι μπορεί να αναμένεται, σημειώνεται ενώ υποστηρίζεται ότι σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το Βέλγιο συγκαταλέγεται μεταξύ των κρατών μελών με τις υψηλότερες προσπάθειες. Κάθε κράτος μέλος πρέπει να συνεισφέρει δίκαια.

Τέλος οι εκπρόσωποι των δύο κρατών καλούν, επίσης, τα άλλα κράτη μέλη να εκπληρώνουν σταθερά το δικό τους μερίδιο στις κοινές προσπάθειες της ΕΕ για το Άσυλο και τη Μετανάστευση. «Εάν κάθε κράτος μέλος ανταποκρίνονταν στις υποχρεώσεις του όπως το Βέλγιο, τότε η Ελλάδα, όπως και άλλες χώρες όπως η Μάλτα και η Κύπρος, δεν θα αντιμετώπιζαν τόσο υψηλή πίεση.»