Αξιοποιώντας διάταξη του νέου νόμου για την προστασία του περιβάλλοντος, ανοίγουν τα πυρηνελαιουργεία της Λέσβου εφαρμόζοντας, τα όσα προβλέπονταν στις παλαιές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Αλλά το πρόβλημα παραμένει στη Λέσβο...
Αξιοποιώντας διάταξη του νέου νόμου για την προστασία του περιβάλλοντος, ανοίγουν τα πυρηνελαιουργεία της Λέσβου εφαρμόζοντας, τα όσα προβλέπονταν στις παλαιές μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι οι νέες μελέτες που έχουν καταθέσει έχουν εγκριθεί και ότι θα μπορέσουν να λειτουργήσουν απρόσκοπτα τα επόμενα χρόνια. Το πυρηνελαιουργείο στο Ντίπι άνοιξε στις αρχές της εβδομάδας και το πυρηνελαιουργείο τής ΕΑΣ Λέσβου ανοίγει τις επόμενες μέρες.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες διαπιστώνουν ότι οι υπεύθυνοι των πυρηνελαιουργείων δείχνουν τη διάθεση να προσαρμοστούν στα μέτρα που απαιτούνται, ώστε να λειτουργήσουν οι μονάδες μέσα σε ανεκτά πλαίσια. Από την άλλη πλευρά, και οι υπηρεσιακοί παράγοντες θέτουν όρους που είναι εφικτοί για τις υφιστάμενες μονάδες, τη θέση που βρίσκονται αυτές, αλλά και την τεχνολογία που χρησιμοποιούν για την εκχύλιση της πυρήνας. Αυτό σημαίνει ότι δε θέτουν όρους που είναι πρακτικά ανέφικτοι είτε γιατί απαιτούν πολύ μεγάλες επενδύσεις, είτε γιατί απαιτούν τη χρήση τεχνολογιών που δύσκολα θα αξιοποιηθούν στα παλαιάς τεχνολογίας πυρηνελαιουργεία της Λέσβου.
Ζητείται μόνιμη λύση
Παρ’ ότι τα πυρηνελαιουργεία του νησιού θα απορροφήσουν τη φετινή παραγωγή πυρήνας, το ζήτημα διάθεσής της παραμένει ανοιχτό. Τόσο η Ένωση Συνεταιρισμών, όσο και οι ιδιοκτήτες του πυρηνελαιουργείου στο Ντίπι, θα πρέπει να βρουν λιγότερο ρευστές λύσεις για τις μονάδες τους. Για παράδειγμα, το πυρηνελαιουργείο της ΕΑΣ Λέσβου δεν μπορεί να παρατείνει τη λειτουργία του πέραν του 2019. Δηλαδή μέσα στα επόμενα επτά χρόνια, θα πρέπει να έχει βρεθεί ο χώρος που θα δημιουργηθεί το νέο εργοστάσιο, η τεχνολογία που θα αξιοποιηθεί και τα κεφάλαια που θα απαιτηθούν για την επένδυση.
Πρόκειται για ένα εξαιρετικά δύσκολο εγχείρημα, αν αναλογιστούμε ότι τα κέρδη που αφήνει η ελαιοκομία είναι μηδαμινά, την πτώση της τοπικής παραγωγής ελαιολάδου, την άσχημη οικονομική κατάσταση της ΕΑΣ Λέσβου και την ασάφεια του νομικού πλαισίου της χώρας όσον αφορά στις τεχνολογίες που πρέπει να εφαρμοστούν.
Επιπλέον, η δημιουργία ενός πυρηνελαιουργείου βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την τεχνολογία που χρησιμοποιείται στα ελαιοτριβεία που αυτό καλύπτει. Για παράδειγμα, αν τα ελαιοτριβεία της Λέσβου μετατραπούν σε διφασικά τα επόμενα χρόνια, από τριφασικά που είναι σήμερα στην πλειοψηφία τους, θα πρέπει το πυρηνελαιουργείο που θα δημιουργηθεί να διαθέτει πολύ ισχυρό ξηραντήριο.
Συνεπώς, όλα τα παραπάνω δείχνουν πως το πρόβλημα των πυρηνελαιουργείων μάλλον θα το συναντάμε και τα επόμενα χρόνια.