Χρειάστηκαν 14 μήνες, πολύς κόπος, πολλά ταξίδια, πολλές χαμένες εργατοώρες, παρεμβάσεις τοπικών πολιτικών παραγόντων, επιμονή, υπομονή και μεθοδική δουλειά, για να αποκτήσει «φορολογική αποθήκη» μια μικρή ποτοποιία της Λέσβου, η «Ποτοποιία Γιαννατσή».
Απέκτησε φορολογική αποθήκη η «Ποτοποιία Γιαννατσή»
Χρειάστηκαν 14 μήνες, πολύς κόπος, πολλά ταξίδια, πολλές χαμένες εργατοώρες, παρεμβάσεις τοπικών πολιτικών παραγόντων, επιμονή, υπομονή και μεθοδική δουλειά, για να αποκτήσει «φορολογική αποθήκη» μια μικρή ποτοποιία της Λέσβου, η «Ποτοποιία Γιαννατσή».
Τώρα πια η επιχείρηση έχει τη δυνατότητα να αγοράζει οινόπνευμα για την παραγωγή ούζου χωρίς να προπληρώνει τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης του οινοπνεύματος, ο οποίος αντιστοιχεί περίπου στο 90% της αξίας του προϊόντος.
Η δημιουργία της φορολογικής αποθήκης ήταν απαραίτητη προϋπόθεση για να μπορέσει η επιχείρηση να αυξήσει την παραγωγή της και να ξεκινήσει τις εξαγωγές.
Το θέμα δεν έχει λυθεί οριστικά, ωστόσο, αφού η τροποποίηση που έγινε στην ισχύουσα νομοθεσία στερεί τη δυνατότητα από πάρα πολλές μικρές, τοπικές ποτοποιίες της Λέσβου να δημιουργήσουν φορολογική αποθήκη και κατά συνέπεια τους κόβει και τη δυνατότητα να κάνουν εξαγωγές. Γι’ αυτό και ο επιχειρηματίας Μανώλης Συρέλλης της «Ποτοποιίας Γιαννατσή» μάς είπε πως η προσπάθεια δεν τελειώνει εδώ, αλλά θα συνεχιστεί μέχρι να εκδοθεί ένα νέο προεδρικό διάταγμα, που θα δίνει τη δυνατότητα σε όλες τις ποτοποιίες να δημιουργήσουν φορολογική αποθήκη.
Η φορολογική αποθήκη είναι μια ρύθμιση που επιτρέπει στις ποτοποιίες να αγοράζουν οινόπνευμα και να το αποθηκεύουν στις εγκαταστάσεις τους χωρίς να αποδίδουν άμεσα το φόρο οινοπνεύματος. Ο φόρος, έτσι, καταβάλλεται με την πώληση του ούζου για την παραγωγή του οποίου χρησιμοποιήθηκε το οινόπνευμα.
Διευκόλυνση
Στην ουσία, η φορολογική αποθήκη είναι μια οικονομική διευκόλυνση προς τις ποτοποιίες, ώστε να μειώσουν τον όγκο των κεφαλαίων που δεσμεύουν για την αγορά πρώτης ύλης.
Μέχρι πριν από λίγους μήνες η ερμηνεία που δινόταν στη νομοθεσία από τις κεντρικές υπηρεσίες του Υπουργείου Οικονομικών, έδινε το περιθώριο αξιοποίησης του ειδικού αυτού φορολογικού καθεστώτος μόνο σε μεγάλες ποτοποιίες. Οι μεσαίου και μικρού μεγέθους ποτοποιίες αποκλείονταν, μια και απαιτούνταν να βρουν και να δεσμεύσουν μεγάλα κεφάλαια για να ενταχθούν στο καθεστώς. Μετά από πολύ κόπο, επιτεύχθηκε μια μικρή τροποποίηση στη νομοθεσία. Η «Ποτοποιία Γιαννατσή» κατάφερε να την αξιοποιήσει, χωρίς αυτό να ισχύει όμως και για την πλειοψηφία των τοπικών ποτοποιιών.
Οι απώλειες φορολογικών εσόδων του ελληνικού κράτους από τις εξαγωγές ούζου είναι ανυπολόγιστες. Παράλληλα, η τοπική οικονομία μετράει μεγάλες ζημίες σε κύκλο εργασιών και θέσεις εργασίας.