Μετά από ένα διάλειμμα 5,5 χρόνων, ο Στρατής Λόγγιος επανέρχεται στα επιμελητηριακά πράγματα, συμμετέχοντας στο ψηφοδέλτιο του Βαγγέλη Μυρσινιά «Ανεξάρτητη Επιμελητηριακή Κίνηση». Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, αποφεύγει τα μεγάλα λόγια και τονίζει πως πρέπει να τίθενται εφικτοί στόχοι.


Τι είναι για εσάς το Επιμελητήριο Λέσβου και τι θα έπρεπε να είναι;
«Επιτρέψτε μου να επικεντρωθώ στο τι θα πρέπει να είναι το Επιμελητήριο. Θα πρέπει, λοιπόν, να είναι ο φορέας που εκπροσωπεί όλους τους επαγγελματίες και εργάζεται για το γενικό καλό. Μάλιστα, θα πρότεινα να μη βάζουμε μεγάλους στόχους που δεν μπορούμε να τους πετύχουμε. Είναι προτιμότερο να βάζουμε χαμηλότερους στόχους και να τους επιτυγχάνουμε. Έτσι τα μέλη μας θα αρχίσουν να βλέπουν ότι τα όσα λέμε και γράφουμε στα προεκλογικά μας προγράμματα, αντιστοιχίζονται με τα όσα κάνουμε στην πράξη.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το Επιμελητήριο Λέσβου είναι ο μεγαλύτερος θεσμικός εκπρόσωπος των επαγγελματιών, των επιχειρηματιών και των εμπόρων του Νομού μας. Γι’ αυτό και μπορεί να προσφέρει πάρα πολλά.
Εκείνο που με ενοχλεί στο Επιμελητήριο, είναι όταν βλέπω ορισμένα πρόσωπα να λειτουργούν αποκλειστικά για ιδιοτελείς σκοπούς.»

Δεν είστε νέος στα επιμελητηριακά πράγματα, γιατί κατεβαίνετε σε αυτές τις εκλογές; Πολλοί συνάδελφοί σας έχουν επιλέξει να μη συμμετάσχουν και να επικεντρωθούν στην αντιμετώπιση των προβλημάτων των προσωπικών τους επιχειρήσεων.
«Πράγματι, αυτή είναι μια επιλογή που την έχουν κάνει πολλοί συνάδελφοι, είτε τώρα λόγω της οικονομικής κρίσης είτε στο παρελθόν. Την ίδια απόφαση είχα λάβει κι εγώ πριν από τις προηγούμενες εκλογές και γι’ αυτό έμεινα επί 5,5 χρόνια έξω από το διοικητικό συμβούλιο του Επιμελητηρίου. Όμως διαπίστωσα ότι αυτή η επιλογή δε βοηθάει το θεσμό. Αντίθετα, εκείνο που βοηθάει είναι η συμβολή και η συμμετοχή όλων μας. Η ενασχόληση με τα κοινά του επαγγελματικού μας χώρου πιστεύω ότι δε μας αποτρέπει να ασχοληθούμε με τις επιχειρήσεις μας.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, η συμμετοχή στο συμβούλιο και τα άλλα όργανα του Επιμελητηρίου πρέπει να υπηρετεί το συλλογικό καλό και τα κοινά συμφέροντα των τοπικών επιχειρήσεων και όχι ιδιοτελείς σκοπούς και ατομικά συμφέροντα.»

Κερδίζει ή χάνει η οικονομία της Λέσβου από το άνοιγμα προς την Τουρκία; Μπορούμε να κερδίσουμε περισσότερα ή τρέφουμε φρούδες ελπίδες;
«Με όλους του γείτονές μας, όποιοι κι αν είναι αυτοί, πρέπει να έχουμε καλές σχέσεις. Κατά συνέπεια πρέπει να καλλιεργούμε καλές σχέσεις γειτονίας και με την Τουρκία.
Η Ιστορία μάς διδάσκει ότι η ανάπτυξη της Λέσβου το 19ο αιώνα και στις αρχές του 20ού αιώνα στηρίχθηκε στις οικονομικές συναλλαγές με τα απέναντι παράλια. Σήμερα δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα επαναληφθεί εκείνο το οικονομικό θαύμα. Γιατί τα δεδομένα είναι διαφορετικά για το νησί μας, αλλά και για την οικονομία των τουρκικών παραλίων. Ωστόσο, μπορούμε και πρέπει να εκμεταλλευτούμε τη θέση μας και να αναδείξουμε και να αξιοποιήσουμε τις δυνατότητες που υπάρχουν. Πρώτα από όλα, μπορούμε να αξιοποιήσουμε την οικονομική ευημερία που παρατηρείται στην τουρκική οικονομία, για να προσελκύσουμε εύπορους τουρίστες. Αλλά αυτό απαιτεί από την πλευρά μας να γίνουμε καλύτεροι στις υπηρεσίες και τα προϊόντα που πουλάμε. Στόχος μας πρέπει να είναι να καλλιεργήσουμε την αγορά της Τουρκίας, διότι μπορεί να μας δώσει οφέλη σε μεσομακροπρόθεσμη βάση. Πρέπει να αποφύγουμε το γρήγορο και εύκολο κέρδος, την αρπαχτή. Διότι όλοι γνωρίζουν πολύ καλά την αξία των χρημάτων τους, κι αν τους κοροϊδέψουμε θα το καταλάβουν και δε θα ξαναεπισκεφθούν το νησί μας.»