Ήταν ζήτημα χρόνου να περάσει στην αντεπίθεση ο Απόστολος Βεντούρης. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες η εταιρεία, επιτίθεται ευθέως στον κ. Βγενόπουλο και στο οικοδόμημα της MIG, δηλώνοντας παράλληλα ότι έχει στοιχεία για όσα καταγγέλλει, και τα στοιχεία αυτά είναι δημοσιευμένα, απλά χρειάζονταν μια «ειδική ανάγνωση» για να αποκαλυφθεί ότι είχε στηθεί μια πυραμίδα. Υποστηρίζει δε, πως πρόκειται για ένα καλά οργανωμένο σχέδιο.

Επί της ουσίας, ο κ. Βεντούρης θεωρεί πως ο Ανδρέας Βγενόπουλος θα έπρεπε να βρίσκεται αυτήν τη στιγμή στη φυλακή κι ο μόνος λόγος που δε συμβαίνει αυτό είναι γιατί καθυστερεί η απονομή της δικαιοσύνης.
Παράλληλα, ο κ. Βεντούρης προχωράει σε μια ακόμη καταγγελία, που αφορά στα λεγόμενα μετοχοδάνεια. Δηλαδή τις χορηγήσεις δανείων για την αγορά μετοχών. Πάρα πολλοί μέτοχοι, και μάλιστα όχι μικρομέτοχοι, αγόρασαν μετοχές τής MIG, ένα κομμάτι της οποίας είναι η Marfin, παίρνοντας γι’ αυτόν ειδικά το σκοπό δάνεια. Η έρευνα αποκάλυψε ότι όλα τα δάνεια αυτά δόθηκαν από τη Marfin!!!
Η συνήθης τραπεζική πρακτική είναι να δανειοδοτείται με το 75% αυτός που θέλει να αγοράσει τις μετοχές, να καταβάλλει ο ίδιος το 25% και η Τράπεζα να έχει πρόσθετες εξασφαλίσεις, μεγαλύτερες από το 75% που κατέβαλε.
Στην περίπτωση των μετοχοδανείων τής Marfin, ο κ. Βεντούρης υποστηρίζει ότι δεν καταβλήθηκε το 25% από τους δανεισθέντες μετόχους, ενώ σε άλλο σημείο θέτει το εξής ερώτημα: «Αυτά που εμφάνισε ως μεγάλα ονόματα, τα οποία δήθεν τον εμπιστεύθηκαν και έβαλαν λεφτά, έβαλαν δανεικά και λειτούργησαν ηθελημένα ή άθελά τους ως κράχτες; Καταλαβαίνουμε, λοιπόν, τώρα πώς στήθηκε το όλο σκηνικό. Έτσι θα μπορέσουμε να καταλάβουμε πώς εμφανίζεται να ελέγχει ο Βγενόπουλος τις καταστάσεις, λαμβάνοντας αποφάσεις στις γενικές συνελεύσεις σύμφωνα με τα συγκαλυπτικά του σχέδια. Και ας είχε αυτός το Δεκέμβριο του 2009, όπως αποκάλυψα - και απάντηση δεν έλαβα -, μόλις το 0,30% του μετοχικού κεφαλαίου τής MIG. Δηλαδή ποσοστό που πλησιάζει το “τίποτα”.»
Για το ναυτικό φυλλάδιο αναφέρει: «Τα αγόρια, κατά τον πατέρα μου, για να αναλάβουν πλοία έπρεπε όχι απλώς να ναυτολογηθούν, αλλά να περάσουν από τα κατώτερα κλιμάκια του πλοίου για να φθάσουν μέχρι τη γέφυρα. Αυτό και έγινε. Τα αδέλφια μου και εγώ βγάλαμε ναυτικά φυλλάδια και μπαρκάραμε σε πλοία. Με τον ίδιο τρόπο οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, οι Έλληνες εφοπλιστές έχουν ξεκινήσει ως ναυτικοί και εξακολουθούν να διατηρούν την ιδιότητα του ναυτικού και όταν ακόμη γίνουν επιχειρηματίες, και παραμένουν ασφαλισμένοι στο ΝΑΤ. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η πρακτική αυτή είναι παράνομη και το Δ.Σ. τού ΝΑΤ τη συγκαλύπτει όλα αυτά τα χρόνια.
Στο κάτω-κάτω, γιατί είναι κακό να πληρώνει κανείς εισφορές στο ΝΑΤ, αν μάλιστα λάβουμε υπ’ όψιν μας ότι οι περισσότεροι δε χρησιμοποιούν ποτέ τις υπηρεσίες ούτε παίρνουν σύνταξη; Μην ξεχνάμε ότι το πρόβλημα στις μέρες μας είναι αυτοί που χρωστάνε στα ταμεία και όχι αυτοί που πληρώνουν.»