Νέα ποιητική συλλογή από το συμπατριώτη μας βραβευμένο ποιητή, μεταφραστή και δοκιμιογράφο Στρατή Πασχάλη. Ο  Πασχάλης, σ’ αυτήν τη συλλογή του, διαρρηγνύει τα γνώριμα και πανταχού παρόντα στερεότυπα της σχέσης των ανθρώπων μεταξύ τους, με τις ιδέες και τα πράγματα, και προτείνει μία καινούργια αφήγηση, αυτήν που τόσο έχει ανάγκη ο σημερινός κόσμος: την αφήγηση της αντιμετώπισης του καθρέφτη μας ως πρώτο μέλημα των όντων στον κόσμο του διάχυτου σκεπτικισμού.

Ο Στρατής Πασχάλης, με τα «Εικονίσματά» του, επιβεβαιώνει και εκτοξεύει την ως τώρα πορεία του, με αφετηρία τα σημεία των καιρών, παρελθόντων και παρόντων, και τα μέσα μας τέρατα - τα τέρατα που ομορφαίνουν την επώδυνη δουλειά τού να είσαι άνθρωπος. Να μερικοί τίτλοι από τα 42 ποιήματα που απαρτίζουν τη συλλογή: Μέλας ζωμός, Παράνομη θάλασσα, Αίμα τουλίπας, Ο Σοφός και ο Ποιητής, Χωρίς σάβανο σιωπής, Αν ο Καβάφης έγραφε λυρικά, Χρυσόψαρο λουλούδι, Το χρώμα του αμέθυστου, Το δάκρυ της αδάκρυτης, Ευγενικά παραμερίζω κ.ά..

Μικρό δείγμα γραφής από το ποίημα «Ψωμί από χώμα»: «και φεύγω ξαφνικά χωρίς προειδοποίηση με συρμούς υπόγειους / για την κρυφή μου ευτυχία / τη μονήρη μου έκσταση / καλόγερος ουρανοξύστη / σε μια εποχή που φοβάται τον Έρωτα όπως απεχθάνεται το θύμα του βιασμού // αποσυγχρονισμένος ο καιρός ρίχνει αχτίνες και χρυσούς κόπους ιδρώτα / ο ουρανός είναι όπως πάντα ακατανόητος / η γη σάπια / καρποφορεί νεκροκεφαλές / ο κήπος μου νεκροταφείο με θαμμένα ποιήματα / θα τα καλλιεργήσω / θα τ’ αναγκάσω να φυτρώσουν / η κηπουρική μου είναι αμίμητη / ξέρω να διδάσκω / δηλαδή να μ’ αναζητώ»