«Μόνο το πού ακριβώς δεν ξέραμε», δηλώνει ο Παναγιώτης Πιττός, για την παράκαμψη της Λαγκάδας με τίτλο «Και στο βάθος… βράχος», αφού όπως είπε ο ίδιος «ήμασταν σίγουροι όλοι οι μηχανικοί πως θα σταματήσει η κατασκευή του δρόμου».
«Μόνο το πού ακριβώς δεν ξέραμε», δηλώνει ο Παναγιώτης Πιττός, σχολιάζοντας το χθεσινό μας πρωτοσέλιδο για την παράκαμψη της Λαγκάδας με τίτλο «Και στο βάθος… βράχος», αφού όπως είπε ο ίδιος «ήμασταν σίγουροι όλοι οι μηχανικοί πως θα σταματήσει η κατασκευή του δρόμου και φωνάζαμε, δικαιολογημένα όπως αποδείχτηκε, γιατί τα έργα θέλουν ολοκληρωμένες μελέτες κι όχι αυτές που στηρίζονται σε αεροφωτογραφίες».
Για το ίδιο θέμα, πάντως, χθες έγινε και σχόλιο απ’ το νομάρχη Λέσβου, που σημείωσε την εκτίμησή του ότι, όπως βρέθηκε τώρα λύση, θα μπορούσε και τότε να έχει βρεθεί και να συνεχιστεί το έργο, δίχως να περάσουν τόσα χρόνια.
«Για να γίνουν τα έργα απαιτούνται ολοκληρωμένες μελέτες», ανέφερε ο πρόεδρος του Περιφερειακού Τμήματος Βορειοανατολικού Αιγαίου του ΤΕΕ, Παναγιώτης Πιττός, προσθέτοντας πως με προσπάθειες των υπηρεσιών εκ των ενόντων, με μελέτες δισέλιδες εκθέσεις, αλλά και λύσεις όσο το δυνατόν πιο οικονομικές, στο τέλος το μόνο που επιτυγχάνεται είναι σπατάλη. Για το συγκεκριμένο έργο της παράκαμψης Λαγκάδας ο κ. Πιττός ανέφερε πως δεν έγιναν τα στοιχειώδη, ούτε καν μια μελέτη τοπογραφική που θα αποτύπωνε το πραγματικά δύσκολο ανάγλυφο της περιοχής, κι αυτό γιατί δεν υπήρχαν χρήματα.
«Με αεροφωτογραφίες δε γίνεται δουλειά και εμείς, ως νομαρχιακή επιτροπή Λέσβου του ΤΕΕ τότε, διότι δεν είχε συγκροτηθεί το περιφερειακό τμήμα, φωνάζαμε γιατί ξέραμε ότι το έργο θα σταματήσει. Το μόνο που δεν ξέραμε ήταν πού θα σταματήσει, πού θα βρεθεί το εμπόδιο, εν προκειμένω ο βράχος που διέκοψε την πορεία του δρόμου», ανέφερε ο κ. Πιττός.
Σαν τη βόρεια παράκαμψη
«Κοινή τομή» στην αντιμετώπιση της παράκαμψης Λαγκάδας με τη βόρεια παράκαμψη Μυτιλήνης βρήκε ο νομάρχης Λέσβου, Παύλος Βογιατζής, που χθες σχολίασε ότι «όπως και με τη βόρεια παράκαμψη, το έργο στην περιοχή της Λαγκάδας δε συνεχίστηκε επί νομαρχίας Βουνάτσου, όχι γιατί δε βρέθηκε τεχνικά εφικτή λύση για να προχωρήσει, έστω και με καθυστερήσεις, αλλά γιατί είχαν και τα δύο ξεκινήσει επί νομαρχίας Μαθιέλλη».
Το σχόλιο του κ. Βογιατζή, που κλείνοντας τη δεύτερη θητεία του γνωρίζει όσο κανείς άλλος το κατά πόσο οι υπηρεσίες ακολουθούν τις επιλογές της εκάστοτε νομαρχιακής αρχής, έρχεται να επιβεβαιώσει την επικρατούσα αντίληψη πως ειδικά για τα έργα η υπ’ αριθμόν ένα προϋπόθεση για την υλοποίησή τους είναι η ύπαρξη πολιτικής βούλησης.