Στα τέλη του 19ου αιώνα στον αμερικανικό Νότο, ένας ψυχίατρος με λευκή επιδερμίδα, που άκουγε στο όνομα Σάμουελ, «ανακάλυψε» μια νέα νόσο, που προσβάλει αποκλειστικά άτομα αφρικανικής καταγωγής, που δουλεύουν ως σκλάβοι στις φυτείες. Την ονόμασε δε τη νόσο αυτή αιθιοπική δυσαισθησία! Τα κυριότερα συμπτώματα της νόσου, ήταν ανυπακοή, έντονη επιθυμία να απαλλαγούν από τα δεσμά τους, άρνηση εργασίας, άρνηση λήψης τροφής και νερού, με τελική κατάληξη το θάνατο των πασχόντων. Απέραντη χαρά θα ένιωσαν οι λευκοί γαιοκτήμονες του αμερικανικού Νότου, που εκκλησιάζονταν ανελλιπώς δια να σώσουν την ψυχή τους, ότι για το θάνατο του σκλάβου τους, δεν φταίει η κακομεταχείριση που του είχαν, η πείνα, ο καθημερινός εξευτελισμός, η εξοντωτική εργασία και η απόλυτη στέρηση της ελευθερίας , αλλά η βαριά ψυχική του νόσος, που τον εμπόδιζε να τα αποδεχθεί όλα αυτά.
Αυτό το υπόδειγμα της χρήσης της ψυχιατρικής στην υπηρεσία των καθεστώτων στα χρόνια που ακολούθησαν, δεν παρέμεινε το μοναδικό. Αντιφρονούντες καθεστώτων εύκολα χαρακτηρίσθηκαν ως άτομα με ψυχικές διαταραχές και πέρασαν το υπόλοιπο του βίου τους, έγκλειστοι ασύλων.

Στις αρχές του 20ου αιώνα, συμβαίνει κάτι ανάλογο με τακτικές προπαγάνδας, που στο πρόσφατο ιστορικό παρελθόν δοκιμάστηκαν ως πλέον αποδοτικές με την αμέριστη συμπαράσταση των ΜΜΕ. Κάποιοι μη ψυχίατροι (ευτυχώς δια να μη χρεωθεί η επιστήμη το βάρος της γελοιότητας) που λέγονται πολιτικοί και δημοσιογράφοι και στην ουσία είναι υψηλόμισθοι υπάλληλοι ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου οργανωμένων οικονομικών συμφερόντων, κατά του κόσμου της εργασίας, προσπαθούν να πείσουν δια την αναγκαιότητα των οικονομικών μέτρων εις βάρος των εργαζόμενων και των συνταξιούχων και να ενσταλάξουν συνυπευθυνότητα στο μεροκαματιάρη, αντίστοιχη του τραπεζίτη και του φοροκλέπτη. Η στήλη θέλει να πιστεύει ότι ανάμεσα μας δεν θα βρεθούν πολλοί να πεισθούν. Για την ακρίβεια ούτε ένας. Να δείξουμε στους  «ψυχίατρους» του νεοφιλελευθερισμού ότι δεν πάσχουμε από μαζοχιστική ολιγοφρενία!

Γράφει και ο Χ. Γιανναράς στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 28/3/10: «Πού κατέληξαν οι πακτωλοί των χρημάτων του Ταμείου Συνοχής και των “πακέτων” της Ε.Ε.; Είκοσι εννέα χρόνια τώρα, τα κόμματα και ο υπόκοσμος που τα πλαισιώνει, ασέλγησαν με αναίδεια ιταμή, στο κράτος και στις λειτουργίες του, εκμαυλίζοντας με εξωφρενικά σπάταλες παροχές, κοντόφθαλμους ψηφοφόρους, εξαγοράζοντας μεγαλοεργολάβους καναλάρχες, τις μαφίες των προμηθευτών του Δημοσίου, τους αδίστακτους επαγγελματίες συνδικαλιστές. Ακόμη και όταν εμφανίσθηκε στον ορίζοντα η κρίση, ο Καραμανλής, ο βραχύς και ανεκδιήγητος , αντί να θωρακίσει το λαϊκό εισόδημα με κολασμό της εγχώριας κερδοσκοπίας, χάρισε 25 δις ευρώ στις τράπεζες για επέκταση των δραστηριοτήτων τους στην αλλοδαπή!».

Μετά τα παραπάνω, το σύνθημα που ακούστηκε στη γαλλική πρωτεύουσα στις πρόσφατες κινητοποιήσεις των Γάλλων κατά των μεταρρυθμίσεων Σαρκοζί -Βγείτε σήμερα στους δρόμους για να μη μένετε αύριο σ’ αυτούς- μας ταιριάζει γάντι .
Ελλάς-Γαλλία συμμαχία, αλλά από τα κάτω!

Κατηγορείται και ο Πάπας της Ρώμης, Βενέδικτος, ότι γνώριζε και συγκάλυπτε σκάνδαλα παιδοφιλίας ιερέων της καθολικής εκκλησίας επί σειρά ετών. Η γραμμή αμύνης του Βατικανού αναμενόμενη -«Εκστρατεία σπίλωσης της εκκλησίας και των θεσμών!». Μήπως η παιδοφιλία είναι θεσμός εις τους κόλπους της καθολικής εκκλησίας; Μια και ο προκαθήμενος της καθολικής εκκλησίας έχει το αλάθητον, η στήλη προτείνει στους κατηγόρους του, να δουν πού κάνουν λάθος!

Γ.Ζ.