Ένα ακόμη βήμα πιο κοντά στους ανήλικους πρόσφυγες που ζουν στη Λέσβο, ήρθαν όσοι παρακολούθησαν προχθές το απόγευμα την εκδήλωση με τίτλο «Προσφυγιάς Αφηγήσεις…» στο Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης. Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Μονάδα Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων «Villa Azadi» του Ιδρύματος Θεομήτωρ και η Κοινωνική Επιχείρηση «Ηλιακτίδα», με τη συμμετοχή της Πολιτιστικής Παρέμβασης «Πάραλος» και του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης, αλλά και φοιτητών του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.

Η πολύ σημαντική αυτή εκδήλωση για τους ανήλικους - και όχι μόνο - πρόσφυγες που βρίσκονται στη Λέσβο και η οποία γέμισε το Δημοτικό Θέατρο Μυτιλήνης το απόγευμα της Τετάρτης, έδωσε μια διαφορετική αίσθηση ελπίδας και μάλιστα σε ένα ιδιαίτερα βαρύ κλίμα όπως το προχθεσινό, που συνόδευε τις ειδήσεις για το χαμό τριών ανθρώπινων ζωών στο κέντρο της Αθήνας. Η «ελπίδα» ήταν, άλλωστε, και ένα από τα «θέλω» που οι ανήλικοι φιλοξενούμενοι της «Villa Azadi» εξέφρασαν λίγο πριν τη λήξη της εκδήλωσης, ανάμεσα στις επιθυμίες τους για «ειρήνη», «σχολείο», «ελευθερία» και «σεβασμό». «Μόνο την ελπίδα έχω στην καρδιά μου και δε θα μου την πάρει κανείς», είπε το τελευταίο παιδί που μίλησε κατά τις αφηγήσεις-μαρτυρίες ζωής που οι ανήλικοι πρόσφυγες διηγήθηκαν στους παρευρισκομένους, με τη βοήθεια των φοιτητών του Τμήματος Κοινωνιολογίας που μετέφραζαν τα λεγόμενά τους στα ελληνικά.
Αφηγήσεις που συγκίνησαν και ευαισθητοποίησαν το κοινό, περιλαμβάνοντας βιώματα που έζησαν τα ίδια τα παιδιά τόσο στις χώρες καταγωγής τους, όσο και με την άφιξή τους στη Λέσβο, με το «προσφυγικό τους ταξίδι» να διατρέχει κάθε ιστορία. «Το Αφγανιστάν είναι γεμάτο όπλα, μας σπρώχνουν να σκοτωθούμε μεταξύ μας…», «Η χώρα μου υποφέρει τόσο από εξωτερικούς εχθρούς, όσο και από εμφύλιο…», ήταν κάποιες μόνο από τις φράσεις που διάβασαν τα παιδιά της «Villa Azadi».

Χοροί και τραγούδια
«Σήμερα, ημέρα διεκδίκησης και αγώνα για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, βρισκόμαστε εδώ και για τα ανθρώπινα δικαιώματα» είπε, καλωσορίζοντας το κοινό ο συντονιστής της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων, Δημήτρης Παπανδρέου, συνδέοντας την εκδήλωση με το κλίμα της μέρας.
Των αφηγήσεων των παιδιών είχαν προηγηθεί χοροί από το Αφγανιστάν, με τη συνοδεία μουσικής, από το μουσικοχορευτικό τμήμα της «Παράλου». Δύο χοροί, ένας ανδρικός στον οποίο συμμετείχαν τα δύο μέλη της «»Παράλου που κατάγονται από το Αφγανιστάν, Τζαφάρ Χαϊνταρί και Ναΐμ Μοχαμεντί, καθώς και ένας γυναικείος, που γέμισε τη σκηνή με χρώματα και εντυπωσιακές κινήσεις, έφεραν πιο κοντά τον κόσμο της Μυτιλήνης σε αυτόν των προσφύγων.
Την εκδήλωση έκλεισε η ευρωπαϊκή χορωδία του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης, που παρουσίασε δύο τραγούδια a capella (μόνο με φωνές, χωρίς συνοδεία οργάνων).


Ο συντονιστής της Μονάδας Φιλοξενίας Ασυνόδευτων Ανήλικων Προσφύγων, Δημήτρης Παπανδρέου, με τον αντιπρύτανη του Πανεπιστημίου Αιγαίου Κωνσταντίνο Ζώρα

Για το νομικό καθεστώς
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, η δικηγόρος της «Villa Azadi», Παναγιώτα Δέμελη, με την ευκαιρία και της παρουσίας στο Δημοτικό Θέατρο μαθητών του Μουσικού Γυμνασίου Μυτιλήνης, αποσαφήνισε για άλλη μια φορά τον όρο «πρόσφυγας» και μίλησε για τους λόγους που κάνουν τόσους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις χώρες τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη. «Οι περισσότεροι κίνδυνοι προέρχονται από τον παράνομο χαρακτήρα του ταξιδιού», είπε η κ. Δέμελη, μιλώντας για τη νομοθεσία που καλύπτει τα θέματα των προσφύγων, ενώ στη συνέχεια μίλησε για το έργο της «Villa Azadi», αναφερόμενη παράλληλα στα προβλήματα που αντιμετωπίζει η μονάδα, ανάμεσα στα οποία η απομονωμένη τοποθεσία της και η έλλειψη συγκοινωνίας, αλλά και το προβληματικό νομικό καθεστώς, που ενώ από τη μια καλεί τους ανήλικους πρόσφυγες να παραμείνουν στη Μονάδα και από την άλλη τους δίνει εντολή να εγκαταλείψουν τη χώρα σε 30 μέρες.


Οι μαθητές του Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης στη σκηνή, μαζί με τους ανήλικους πρόσφυγες

Στους «φίλους μετανάστες»
Να σημειωθεί ότι στην εκδήλωση απέστειλε χαιρετισμό, εκτός από το διοικητή του Ιδρύματος «Η Θεομήτωρ», Παναγιώτη Ψυρρούκη, και ο επικεφαλής του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στην Ελλάδα, Γιώργος Τσαρμπόπουλος, που, χαρακτηρίζοντας τη «Villa Azadi» ως «αγκαλιά-καταφύγιο» σε αντιπαράθεση με το «ελεεινό κρατητήριο της Παγανής» και δίνοντας συγχαρητήρια σε όσους στηρίζουν τη Μονάδα, έγραφε: «Δε γνωρίζαμε ότι η περιπέτεια που ξεκινούσε τότε με τη “Villa Azadi” θα άντεχε στο χρόνο. Όσοι εργάστηκαν γι’ αυτή από την αρχή, είχαν ερωτηματικά και αμφιβολίες. Ωστόσο, φάνηκε ότι ήταν ένα στοίχημα με το μέλλον που όλοι όσοι το στήριξαν πίστεψαν πραγματικά σε αυτό. Το κράτος δεν την άφησε να βουλιάξει, αλλά χρειάζεται ακόμη μεγαλύτερη, συντονισμένη και μακρόπνοη στήριξη των αρμοδίων. Εμείς θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να υποστηριχθεί η “Villa Azadi”. Το να μιλάει κανείς για τα δικαιώματα των προσφύγων στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, θέλει δύναμη και αντοχή. Φαίνεται πως στη Λέσβο αυτά υπάρχουν…»
Στο σύντομο χαιρετισμό που απηύθυνε, τέλος, στο κοινό ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αιγαίου Κωνσταντίνος Ζώρας, ευχαρίστησε τους διοργανωτές για την πρόσκληση που έγινε στο Τμήμα Κοινωνιολογίας να συμμετέχει στην εκδήλωση, σημειώνοντας τις πολύ καλές εντυπώσεις που είχε από παλαιότερη επίσκεψή του στη μονάδα της Αγιάσου. Απευθυνόμενος, μάλιστα, στους «φίλους μετανάστες», όπως είπε χαρακτηριστικά, ο κ. Ζώρας ανέφερε τα εξής: «Σε περιόδους κρίσης οικονομικής, κοινωνικής, θεσμικής και ευρύτερα πολιτικής, η ιστορία έχει δείξει πως ο αγώνας για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων υποχωρεί μπροστά σε άλλες σκοπιμότητες. Υπάρχει ενδεχόμενο στην πορεία αυτής της κρίσης να προκληθούν από άλλους χώρους. Να είναι ψύχραιμοι, να μην απαντούν στις προκλήσεις και να συνεχίσουν την προσπάθεια εργασίας και ενσωμάτωσης στις ελληνικές κοινωνίες, στάση που είναι η σωστή και θα τους δικαιώσει.»