Μέσα από αυτήν τη στήλη είχαμε πριν από πολύ καιρό προβλέψει πως η έλλειψη σοβαρής μεταναστευτικής πολιτικής στην Ελλάδα θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε οδομαχίες. Πριν λίγες μέρες, με αφορμή την ασέβεια ενός αστυνομικού που ξέσχισε σελίδα από το Κοράνι κατά τη διάρκεια σωματικού ελέγχου μετανάστη, οι Μουσουλμάνοι στην πρωτεύουσα βγήκαν στους δρόμους και εκεί, όπως και σε κάθε άλλη διαδήλωση στην Αθήνα ξένων ή αυτοχθόνων, κάηκαν αυτοκίνητα, διαλύθηκαν καταστήματα και βέβαια σημειώθηκαν πολλές συγκρούσεις σώμα με σώμα. Για την Παρασκευή 28 Μαΐου διοργανώνεται από πολλούς μουσουλμανικούς συλλόγους της Ελλάδας, καθώς και από ελληνικές αντιρατσιστικές οργανώσεις, νέα κινητοποίηση και διαδήλωση από την Ομόνοια, με την οποία οι οπαδοί του Ισλάμ απαιτούν την τιμωρία του αστυνομικού και τη δημόσια συγγνώμη του αρμόδιου υπουργού. Οι Έλληνες αντιρατσιστές από τη μεριά τους, ζητούν την αλλαγή του νόμου περί ασύλου και την προστασία των προσφύγων. Αυτήν τη φορά ο κ. Τζαβέντ Ασλάμ, πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Ελλάδας η οποία αριθμεί 20.000 μέλη, εκτιμά πως δε θα σημειωθούν έκτροπα και πως «ο κόσμος θα συγκρατηθεί».
Όποια και αν είναι η έκβαση της διαδήλωσης, γίνεται πια ξεκάθαρο πως οι μετανάστες έχουν αποκτήσει την «κρίσιμη μάζα», η οποία τους επιτρέπει, έστω μέσω μιας διαδήλωσης, να εκφράσουν συλλογικά τη γνώμη τους με ιδιαίτερα έντονο τρόπο. Στον αντίποδα, ο τρόπος με τον οποίο έχουν επιλέξει να αντιδράσουν μέχρι τώρα οι πολίτες της χώρας μας είναι χαρακτηριστικός της κυνικότητας, του ρατσισμού και της έντονης τάσης για καταστροφολογία που χαρακτηρίζει το Νεοέλληνα. Οι περισσότεροι συνεχίζουν να παραμένουν ελλιπέστατα ενημερωμένοι γύρω από το θέμα της σύγχρονης προσφυγιάς, δεν τους ενδιαφέρει να ενημερωθούν κι όμως επιμένουν να εκφράζουν τη γνώμη τους, επιμένουν να προβάλλουν τους φόβους και τα ελαττώματά τους πάνω σε θέματα που θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν με μεγαλύτερη σοβαρότητα.
Θα περίμενε κανείς αυτήν τη σοβαρότητα να την επιδείξει η Ε.Ε.. Πράγματι, επιδεικνύει σοβαρότητα, όχι όμως ανθρωπισμό. Στη συνέντευξη που παραχώρησε η υφυπουργός Δικαιοσύνης της Ολλανδίας κ. Νεμπαχάτ Αλμπαγιαράκ, στη Μαρία Δεληθανάση της «Καθημερινής», μπορεί κανείς να εντοπίσει τους βασικούς άξονες πάνω στους οποίους θα κινηθεί η Ε.Ε. για να αντιμετωπίσει το θέμα της «λαθρομετανάστευσης». Κατά κύριο λόγο θα ακολουθηθεί αμείλικτη τακτική επαναπροώθησης. Η Ε.Ε. θα κάνει το παν για να στέλνει τους πρόσφυγες πίσω από εκεί που ήρθαν, είτε αυτό απαιτεί χρηματισμό των χωρών προς τις οποίες προγραμματίζεται η επαναπροώθηση, είτε αυτό απαιτεί δρακόντεια φύλαξη των συνόρων. Είναι ξεκάθαρο πως η Ευρώπη θα επενδύσει να προστατέψει τον εαυτό της γυρίζοντας την πλάτη στους ανθρώπους που διώκονται από τον πόλεμο. Η κ. υφυπουργός Δικαιοσύνης της Ολλανδίας το λέει με ιδιαίτερο στυλ: «Γιατί να μην επιστρέφονται η άνθρωποι στο Αφγανιστάν; Είναι αλήθεια ότι το Αφγανιστάν και η Σομαλία είναι επικίνδυνες χώρες. Ξέρω ότι έχει πόλεμο, αλλά ξέρω ότι μπορεί να επιστραφούν.» Μα γιατί άραγε, κ. Αλμπαγιαράκ, να μην επιστραφούν; Μήπως γιατί αν επιστραφούν, πάρα πολλοί από αυτούς θα πεθάνουν από την πείνα ή θα σκοτωθούν από τις σφαίρες; Μήπως το να τους επαναπροωθείς σημαίνει να τους σκοτώνεις; Είναι εκπληκτικό το πώς οι πολιτικοί μπορούν να πουν τη μεγαλύτερη χυδαιότητα με τα πιο απλά και αθώα λόγια. Ας σημειωθεί πως η κ. υφυπουργός Δικαιοσύνης της Ολλανδίας έφτασε και αυτή μετανάστης στην Ολλανδία όταν ήταν δύο χρονών. Θα θέλαμε πολύ να μαθαίναμε πού θα ήταν τώρα αν είχαν τότε επαναπροωθήσει την ίδια και την οικογένειά της στην Τουρκία, απ’ όπου ξεκίνησε. Ας σημειωθεί πως στη συνέντευξη μίλησε για το «ευρωπαϊκό όνειρο». Ένα όνειρο που βασίζεται τελικά στο να αφήσουμε τη Μέση Ανατολή στο χάος; Πόσο πιο εμφατικά όμως πρέπει να τονίσει κανείς ξανά πως το χάος εκεί το έχει προκαλέσει και εκείνη η μερίδα των εύπορων στις μέρες μας κρατών της Ε.Ε., που ρούφηξαν πολύ αίμα κατά την αποικιοκρατία και ακόμα συνεχίζουν;
Η Ε.Ε. θέλει να επενδύσει στο να παρέχει στην Ελλάδα την οργάνωση, μέσω της οποίας «θα βοηθηθεί η υιοθέτηση σύντομων διαδικασιών στην εξέταση αιτημάτων με νομικές εγγυήσεις». Πολύ φοβόμαστε πως η Ε.Ε. με αυτά τα όμορφα λόγια λέει πως θα επιτρέψει στην Ελλάδα «να ξαποστέλνει» τους πρόσφυγες μια ώρα γρηγορότερα. Κάπως έτσι θα συντελεστεί σε όλο του το μεγαλείο ένα ακόμα έγκλημα της σύγχρονης εποχής. Τα δυνατά κράτη καταστρέφουν χώρες και μετά τις παρατούν κατεστραμμένες, βυθισμένες στη βία. Και όταν κάποιος άνθρωπος προσπαθήσει να φύγει από εκεί για να σωθεί, δεν του προσφέρουν άσυλο μα τον στέλνουν στανικώς πίσω για να πεθάνει. Είναι τόσο απλό, λογικό, βολικό: μας ταιριάζει.
Υπάρχουν όμως και πιο ενθαρρυντικές φωνές που δε σωπαίνουν. Αυτές που λένε πως βάρος πρέπει να δοθεί στην ανάκαμψη των χωρών της Μέσης Ανατολής χωρίς αμερικανότροπους παρεμβατισμούς και υστεροβουλίες. Αυτές που μιλούν για ένταξη των υφιστάμενων προσφύγων στην ευρωπαϊκή κοινωνία. Για επανασχεδιασμό της κατανομής εργασίας και σωστής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού που θα βοηθήσει την Ευρώπη να φύγει από την κρίση. Φωνές που μιλούν για εκμετάλλευση της τόσο πολλής ακαλλιέργητης γης και των χωριών στην επαρχία που ερημώνουν. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν με την ιδέα πως στην εποχή μας κάποιος μπορεί να συνεχίζει να πορεύεται, τη στιγμή που κάποιος άλλος χάνεται αβοήθητος.

*Ο Τυρίκος Εργάς Γιώργος είναι φιλόλογος με D.E.A. στη Συγκριτική Λογοτεχνία, υποψήφιος διδάκτορας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.