Τους τελευταίους μήνες, μέσα από τις σελίδες του «Εμπρός» έχει ανοίξει ένας μεγάλος διάλογος, κυρίως ανάμεσα στα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, για τις νέες συνενώσεις των δήμων υπό το σχέδιο «Καλλικράτης», γνωστό μέχρι πρότινος ως «Καποδίστριας ΙΙ». Για να γίνει πιο γόνιμος αυτός ο διάλογος πρέπει να λάβουν μέρος και οι πολίτες που διαθέτουν μια διαφορετική, «μη πολιτική» ματιά, στο θέμα των συνενώσεων.
Σαν πολίτης που ενδιαφέρεται για τον τόπο του θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μου για τις νέες συνενώσεις και να καταθέσω την πρότασή μου.
Οι νέες συνενώσεις πρέπει να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός σύγχρονου κράτους, αποβάλλοντας όλα τα μικροκομματικά στοιχεία, που σε πολλές περιπτώσεις έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στον «Καποδίστρια Ι».
Τα πληθυσμιακά στοιχεία των νέων συνενώσεων δε θα πρέπει να είναι όπως αρκετών παλαιότερων δήμων, της τάξεως των 2.500, 3.000 ή 5.000 κατοίκων, αλλά οι δήμοι πρέπει να είναι ισχυροί πληθυσμιακά, για να είναι αυτοκέφαλοι διοικητικά.
Οι νέοι δήμοι πρέπει να λειτουργήσουν σα μικρές, ανεξάρτητες διοικητικές μονάδες, με επίκεντρο τον πολίτη και στόχο την εξυπηρέτησή του, την άμεση επίλυση των προβλημάτων του, μέσα στα όρια του χωριού, της πόλης και της αγροτικής περιφέρειας, με σκοπό αφενός τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής του και αφετέρου τη δημιουργία μιας κίνησης μακροπρόθεσμης ανάπτυξης.
Όλες οι δράσεις θα πρέπει να συγκλίνουν ώστε να επιτευχθεί ένας σημαντικός στόχος: η παραμονή των κατοίκων στις κοιτίδες τους. Αυτό θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί με τη βελτίωση των υπαρχόντων υποδομών ή την πραγμάτωσή τους σε περιοχές που εκλείπουν: βιολογικοί καθαρισμοί, ύδρευση, δημοτική οδοποιία, λιμάνια, βελτίωση οδικού επαρχιακού δικτύου, συγκοινωνίες, σχολεία, αθλητικές υποδομές, αγροτικά ιατρεία, κέντρα υγείας, τόνωση της δράσης των πολιτιστικών συλλόγων, προστασία του περιβάλλοντος κ.ά. είναι μερικοί στόχοι, βασικοί, για τη συγκράτηση των πληθυσμών στις εστίες τους.
Μέσα από τις συνενώσεις θα πρέπει να γίνει ισόρροπη ανάπτυξη των κοινοτήτων, με οργανωμένες δράσεις, απ’ τη μια στον τομέα της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής και απ’ την άλλη στον τομέα του τουρισμού. Ειδικότερα στο θέμα της τουριστικής αγοράς του νησιού, εκτός από τις παραλίες και τα προσκυνήματα που προσελκύουν το μεγάλο όγκο των ξένων, πρέπει να δραστηριοποιηθεί ακόμα περισσότερο ο αγροτουρισμός, ο μουσειακός-εκθεσιακός τουρισμός, ο συνεδριακός και ο ιαματικός τουρισμός.
Για να πετύχουν τα παραπάνω, οι νέοι δήμοι θα πρέπει να χρηματοδοτηθούν γενναία από το κεντρικό κράτος και να τους δοθεί μέρος της άμεσης φορολογίας, ώστε με σύγχρονες διαδικασίες, μηχανοργάνωση και απλούστευση των οικονομικών διαδικασιών, να λειτουργήσουν προς όφελος του πολίτη.
Επίσης, οι δήμοι πρέπει να εκμεταλλευτούν τις φυσικές πηγές ενέργειας, αιολική και ηλιακή ενέργεια, θερμοπηγές, φράγματα, ενεργειακά πεδία.
Οι νέοι δήμοι πρέπει να αποτελούνται από τοπικά διαμερίσματα που θα «συμπληρώνει» το ένα το άλλο: τουριστικά ανεπτυγμένες περιοχές να ενωθούν με αγροτικές και κτηνοτροφικές, μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα να ενωθούν με μικρά ορεινά χωριά, οι δήμοι να συγχωνευθούν σε μεγαλύτερους βιώσιμους.
Όσον αφορά τις έδρες των νέων δήμων, θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν αρκετοί παράγοντες, όπως: να συγκεντρώνουν δημόσιους και ιδιωτικούς οργανισμούς για την ταχύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών, να έχουν μηχανοργάνωση και υποδομές, να είναι κέντρα αναφοράς τόσο με ενεργό ανθρώπινο δυναμικό και αναπτυξιακή προοπτική, όσο και ιστορική συνέχεια. Η γρήγορη και άμεση πρόσβαση των κατοίκων στο κέντρο του δήμου είναι απαραίτητη, με δημιουργία τοπικής συγκοινωνίας. Για τις συναλλαγές τους με το δήμο, οι πολίτες θα επισκέπτονται τα κατά τόπους Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).
Πρέπει να υπάρξει προοπτική αναβάθμισης, με ανάπτυξη και άλλων τέτοιων κέντρων σε μικρότερα χωριά και με ταχύτερη εξυπηρέτηση - μέσω μηχανημάτων αυτόματης συναλλαγής - με υπηρεσίες του Δημοσίου.
Οι δήμοι του νησιού μας αυτήν τη στιγμή είναι 13. Σύμφωνα με το νέο σχέδιο θα μπορούσαν να προκύψουν πέντε νέοι μεγάλοι δήμοι: 1. Δήμος Μυτιλήνης (δήμοι Μυτιλήνης και Λουτρόπολης Θερμής), με έδρα τη Μυτιλήνη, πληθυσμό 39.996κ. (απογραφή 2001) και έκταση 187km2. 2. Δήμος Μήθυμνας (δήμοι Μήθυμνας, Αγίας Παρασκευής, Μανταμάδου και Πέτρας), με έδρα τη Μήθυμνα, πληθυσμό 12.020κ. και έκταση 362,7 km2. 3. Δήμος Δυτικής Λέσβου (δήμοι Καλλονής και Ερεσού - Αντίσσης), με έδρα την Καλλονή, πληθυσμό 13.724κ. και έκταση 532,8 km2. 4. Δήμος Αγιάσου - Πολιχνίτου (δήμοι Πολιχνίτου, Αγιάσου και Ευεργέτουλα), με έδρα τον Πολιχνίτο, πληθυσμό 11.211κ. και έκταση 341,4 km2. 5. Δήμος Γέρας - Πλωμαρίου (δήμοι Πλωμαρίου και Γέρας), με έδρα το Πλωμάρι, πληθυσμό 13.578κ. και έκταση 208,8 km2.
Για να μιλήσουμε όμως ρεαλιστικά, εάν θέλουμε να συμβάλουμε στην ανάπτυξη του τόπου μας, πρέπει τα στελέχη της τοπικής αυτοδιοίκησης, αλλά και οι ίδιες οι κοινωνίες, να συμφωνήσουν στη δημιουργία τριών μεγάλων, ισχυρών, ανεξάρτητων δήμων: 1. Δήμος Μυτιλήνης (Μυτιλήνη και Λουτρόπολη Θερμής), με έδρα τη Μυτιλήνη, πληθυσμό 39.996κ. και έκταση 187 km2. 2. Δήμος Μήθυμνας (Μήθυμνα, Αγία Παρασκευή, Μανταμάδος, Πέτρα, Καλλονή και Ερεσός - Άντισσα), με έδρα την Καλλονή, πληθυσμό 25.744κ. και έκταση 895,5 km2. 3. Δήμος Πλωμαρίου (ή Ολύμπου Λέσβου) (Πλωμάρι, Πολιχνίτος, Αγιάσος, Γέρα και Ευεργέτουλας), με έδρα το Πλωμάρι, πληθυσμό 24.789κ. και έκταση 550,2 km2. Θεωρώ ότι αυτή η πρόταση είναι η πιο βιώσιμη και κατάλληλη για τη Λέσβο, που θα οδηγήσει σε τροχιά ανάπτυξης, μακριά από μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τοπικιστικές μικρότητες.

17-01-10
Παναγιώτης Ι. Τσουνάς, ιατρός