Την Τρίτη, ο «φίλος» μου από το Facebook και δημοσιογράφος στο «Βήμα fm», Κώστας Γιαννακίδης, σε άρθρο του στο protagon.gr, αντιμετώπισε πρόβλημα με τον υπολογισμό των 100 πρώτων ημερών της κυβέρνησης! Ήταν η ημέρα των εκλογών η πρώτη ή η επόμενη; Μήπως έπρεπε να αρχίσουμε το μέτρημα από την ορκωμοσία του πρωθυπουργού ή από την ορκωμοσία του Υπουργικού Συμβουλίου; Τελικά, το μέτρημά του συμβάδιζε με του Παπανδρέου και έτσι έλυσε το πρόβλημά του!
Έμεινε το δικό μου και είχε να κάνει με τον υπολογισμό των «τριών μηνών»! Τους γνωστούς «τρεις μήνες», κατά τους οποίους θα γίνουν όσα δεν έγιναν για πολλά χρόνια στην πολύπαθη πατρίδα μας. Όμως πότε, ποια μέρα ξεκινάει αυτή η πορεία προς την ονειροχώρα; Αν έχω στο νου μου την ώρα που ανακοινώθηκε το τρίμηνο, χάνω αρκετές από τις 100 μέρες, που ούτως ή άλλως προσωπικά δε μετρούσα! Πιο λογικό μου φαινόταν να περάσουν πρώτα οι 100 μέρες και αμέσως μετά να αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση των τριών μηνών!!!
Κυβερνητικές αρρυθμίες και οι επιπτώσεις τους! Τι να πει κανείς!! Τα παράτησα και εγώ και ησύχασα! Μήπως είναι οι πρώτες αρρυθμίες ή μήπως θα είναι οι τελευταίες;
Πόσο δίκιο έχει ο Παναγιωτόπουλος, όταν και αφού έχει κάνει την κριτική του για τις αρρυθμίες, κάνει και την επισήμανση πως «ανοχή ΤΕΛΟΣ»!! Αυστηρός, αλλά έχει δίκιο. Πόσο να περιμένουμε ακόμη;
Κλισέ, αλλά δεν μπορώ παρά να ρωτήσω τον «κόκκινο» Πάνο τι πίνει και δε μας δίνει!! Πρώτον, ο Παπανδρέου δε ζήτησε «περίοδο χάριτος» και δεύτερον, στα γκάλοπ, το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα 10 μονάδες μπροστά!!
Αλλά αυτό δεν κάνουμε από τη γέννησή μας; Ξεχνάμε την καμπούρα μας και γελάμε δυνατά με την καμπούρα του διπλανού μας!
Δεν έχω σκοπό να κάνω αποτίμηση των έως τώρα πεπραγμένων της κυβέρνησης. Υπάρχουν, από τη μία, υπουργοί και βουλευτές που οφείλουν να κρατούν το λαό ενήμερο σε ένα βαθμό και, από την άλλη, δημοσιογράφοι που αναλύουν κάθε ώρα και στιγμή την παραμικρή κίνηση. Διυλίζουν τον κώνωπα για να μας πουν πως ο Παπουτσής χτίζει φιλολαϊκό προφίλ!! Γιατί; Για να τον θυμηθεί ο κόσμος την ημέρα των επόμενων εκλογών! Πονηρός ο Παπουτσής, αλλά τον καταλάβαμε…
Ο κόσμος χάνεται, βαρκούλες αρμενίζουν! Χαμένοι στη λεπτομέρεια. Μας πυροβολούν από παντού και εμείς ασχολούμαστε με το πόσο νύχτα ή μέρα κατατέθηκε η τροπολογία για τις γονικές παροχές! Ώρα με την ώρα γινόμαστε οι τριτοκοσμικοί της Ευρώπης και μας απασχολεί το αν, με το γερμανικό μοντέλο, γίνουν τα κόμματα αρχηγοκεντρικά! Ναι, ας αφήσουμε τους βουλευτές για άλλα 200 χρόνια έρμαια των συμφερόντων…
Ο Κύρκος, ως άλλος Νέστορας της πολιτικής, έπραξε το αυτονόητο. Κάλεσε τους πάντες, για ξεκάρφωμα και τα είπε της πεθεράς ώστε να τα ακούσει η νύφη! Ενστερνίστηκε το «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε», που θέλουμε δε θέλουμε είναι το δίλλημα της εποχής και κατά την ταπεινή μου γνώμη απευθύνθηκε κυρίως στα συγκοινωνούντα δοχεία της πολιτικής μας σκηνής.
Φανταστείτε ένα μοντέλο που θα έχει τη διάθεση να ποζάρει και να δεχτεί υποδείξεις από ένα γλύπτη, ο οποίος κάθε μέρα θα δουλεύει με υπομονή, χωρίς νεύρα, πάνω στο γδαρμένο, φαγωμένο και κιτρινισμένο από τον καιρό αριστερό προφίλ του ΠΑΣΟΚικού αγάλματος!!! Και κάθε μέρα να αναπαλαιώνουν ένα εκατοστό κερδίζοντας πόντους και βραβεία για τη δουλειά τους!
Η χρυσή τους ευκαιρία…