Μια καταγγελία που σίγουρα δε βλέπει για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, αλλά συστηματικά, αν και επώνυμα γίνεται, οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους θαρρείς ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να την ελέγξουν, προκαλεί κι άλλα ερωτηματικά σχετικά με το πολυσυζητημένο ναυάγιο της Σκάλας Λουτρών.
Το 40μετρο, λοιπόν, πλοίο-«φάντασμα», που 16 ολόκληρα χρόνια βρισκόταν φουνταρισμένο έξω από τη Σκάλα Λουτρών, μεταφέρθηκε μέσα στο λιμάνι κι από εκεί ανελκύθηκε σε ένα καρνάγιο ξύλινων σκαφών με άδεια νεωλκείου (δηλαδή με δυνατότητα να επισκευάζει ξύλινες βάρκες), χωρίς το λιμεναρχείο Μυτιλήνης να το αντιληφθεί, το αόρατο για δεκάδες λιμενικές αρχές τούτο σκάφος, επί χρόνια καταγγέλλεται ότι λειτουργούσε ως χώρος λαθρεμπορίου καυσίμων.

Ως χώρος, δηλαδή, όπου στις δεξαμενές του έμπαινε φτηνό αφορολόγητο πετρέλαιο για να μεταπωληθεί στη συνέχεια φτηνά αντί του ακριβού πετρελαίου κίνησης.
Αποτέλεσμα, απώλεια εσόδων από το κράτος και φυσικά κέρδη για όσους αγνώστους εκμεταλλεύονταν το συγκεκριμένο σκάφος ως χώρο λαθρεμπορίου.

Επώνυμη καταγγελία
Η καταγγελία έγινε επωνύμως προχθές στο «Ε», από τον ιδιοκτήτη της εταιρείας που ανέλκυσε το σκάφος υπό την εποπτεία του Λιμενικού Σώματος στη Σκάλα Λουτρών, κ. Γιώργο Αντωνάτο, και επιβεβαιώθηκε από το δικηγόρο του κ. Παναγιώτη Καρυδομάτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα όσα ειπώθηκαν και φυσικά απαιτούν διερεύνηση από τις αρμόδιες αρχές, κατά την πρώτη αυτοψία που έγινε στο ναυάγιο υπήρχαν στην τελευταία του δεξαμενή περί τους πέντε τόνους πετρελαίου σκούρου χρώματος, το λεγόμενο πετρέλαιο ναυτιλίας (;). Η ποσότητα αυτή είχε ως διά μαγείας «εξαφανιστεί» από τη δεξαμενή αυτή μέρες μετά, όταν ο επιχειρηματίας ανέλαβε εργασίες. «Μέσα σε αυτήβ τη δεξαμενή υπήρχαν τότε μόνο περί τα 100 λίτρα καυσίμων», είπε στο «Ε» ο κ. Αντωνάτος.
Εδώ ας σημειωθεί ότι το ναυάγιο βρισκόταν λίγο έξω από τη Σκάλα Λουτρών, όπου και είχε μεταφερθεί με μεσεγγυούχο τον ιδιοκτήτη του καρνάγιου, κ. Φρατζέσκο, από το 1994. Ο κ. Φρατζέσκος διεκδικούσε τότε περί τα 8,5 εκατ. δραχμών από την ιδιοκτήτρια του σκάφους τουρκική εταιρεία. Τα χρήματα δεν καταβλήθηκαν ποτέ, ο καρναγιέρης που έχει τώρα στο καρνάγιο του φορτωμένο το πανάκριβο μεταλλικό ναυάγιο παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του κι έτσι το πλοίο ξέμεινε επί 16 ολόκληρα χρόνια στην περιοχή - ορατό αλλά και αόρατο - εις δόξαν του ελληνικού κράτος και των όσων κατά καιρούς δηλώνουν ότι ο ρυπαίνων πληρώνει!
Να σημειώσουμε ότι τα περί χρήσης του ναυαγίου ως αποθήκης λαθραίου καυσίμου έχουν δει το φως της δημοσιότητας ξανά το τελευταίο τρίμηνο, κατά έναν πολύ περίεργο όμως τρόπο ουδείς ασχολήθηκε με τις καταγγελίες ακόμα και για να τις διαψεύσει! Γιατί άραγε;

Στις Εσωτερικές Υποθέσεις
Να σημειώσουμε εδώ ότι στον πρώτο διαγωνισμό που έγινε για την ανέλκυση και απόσυρση του πλοίου με βάση το Νόμο 2881/2001 από την αρμόδια πενταμελή επιτροπή, στην οποία προεδρεύει ο διοικητής της Λιμενικής Αστυνομίας στο λιμεναρχείο Μυτιλήνης, κ. Νικόλαος Γρηγορέλλης, ο κ. Γιώργος Αντωνάτος αγόρασε το πλοίο έναντι 100 ευρώ. Δεδομένου ότι, όπως υποστηρίζεται από τη λιμενική αρχή, για ένα διάστημα ο νέος «πλοιοκτήτης» δεν έδινε σημεία ζωής αν και είχε τραβήξει το ναυάγιο στο καρνάγιο του κ. Φρατζέσκου, το πλοίο βγήκε ξανά σε πλειστηριασμό. Χωρίς, όμως, κανείς την περασμένη Παρασκευή, οπότε και έληγε η ημερομηνία κατάθεσης προσφορών για την αγορά του, να εμφανιστεί δηλώνοντας ενδιαφέρον.
Εδώ ας σημειωθεί ότι ο Γιώργος Αντωνάτος, που υποστηρίζει ότι κανείς δεν τον ενημέρωσε για το ότι του είχε αρθεί η κυριότητα του πλοίου και μάλιστα έγινε νέος διαγωνισμός, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη, διεκδικώντας τα νόμιμα. Ενώ αναφέρει, μάλιστα, ότι έχει στα χέρια του έγγραφα και φωτογραφίες με πολλές άλλες «αποκαλύψεις» γύρω από το θέμα του πλοίου, τις οποίες και θα καταθέσει στην Υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων του Λιμενικού Σώματος, την οποία μαζί με το δικηγόρο του θα επισκεφθεί τις επόμενες μέρες.
Τι μέλλει γενέσθαι; Προς το παρόν το «Cihan 7», τραβηγμένο στο καρνάγιο της Σκάλας Λουτρών σαν από μόνο του, «ριζώνει» στο όμορφο χωριό, απειλώντας κάθε προοπτική ανάπτυξής του. Αλήθεια, δε φταίει κανείς για ετούτο το χάλι; Γιατί τόση σιωπή;