Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, ατραξιόν από ξυλοπόδαρους, διέκοψε τη μονοτονία των καλοκαιρινών εκδηλώσεων με κάτι αλλιώτικο.
«Ξυλοπόδαροι» στο Πέραμα
Την περασμένη Παρασκευή το βράδυ, ατραξιόν από ξυλοπόδαρους, διέκοψε τη μονοτονία των καλοκαιρινών εκδηλώσεων με κάτι αλλιώτικο. Είναι γνωστό ότι ο κόσμος βαριέται ακόμα και τους παραδοσιακούς χορούς, τις συναυλίες όταν συχνά επαναλαμβάνονται στο ίδιο μοτίβο χωρίς να προσθέτουν κάτι το καινούριο στο πρόγραμμα τους, που να σπάει το γνωστό αναμενόμενο και να προκαλεί το ενδιαφέρον του κοινού. Αυτό το διαφορετικό και ωραίο το είδαμε στο Πέραμα την περασμένη Παρασκευή το βράδυ στην πλατεία του Περάματος. Οι φωτιές και τα βεγγαλικά, οι παράξενες εκκωφαντικές μουσικές, ο χορός των ξυλοπόδαρων και τα διάφορα τρικ, ήταν κάτι το νέο για το κοινό της Γέρας και απέραντα εντυπωσιακό. Διοργανωτής ο Δήμος της Γέρας και ο κ. Ζαμτράκης.
Ισπανία: Τα εβραϊκά Πάτιος
Η Γρανάδα είναι μια πόλη της Ισπανίας με 350.000 κατοίκους. Έμεινε κάτω από την κατοχή των Αράβων, 800 χρόνια και είναι η μόνη πόλη που και σήμερα ακόμα, συναντάς σε κάθε σου βήμα, τα παντός είδους «σημάδια» της αραβικής κατοχής.
Στη Γρανάδα, την εποχή των Αράβων, κατοικούσαν οι περισσότεροι Εβραίοι τους οποίους αργότερα έδιωξαν από την Ισπανία, η Ισαβέλλα η Καθολική και ο Φίλιππος 2ος ο Τρελός. Επειδή οι Εβραίοι σε όποια χώρα κι αν κατοικούσαν, δεν αισθάνονταν ασφαλείς, φρόντιζαν να μένουν στην ίδια συνοικία και να επικοινωνούν με εσωτερική αυλή. Περπάτησα τα στενά εβραϊκά σοκάκια στη Γρανάδα, που δύο άνθρωποι πλάι πλάι, δεν μπορούν να τα διαβούν συγχρόνως. Οι προσόψεις των σπιτιών αποκρουστικές λόγω του μαύρου χρώματος. Μαύρες κι οι σιδερένιες πόρτες. Παράθυρα απ’ την πλευρά του δρόμου, ανύπαρκτα. Όλα αυτά για λόγους ασφαλείας και για να μην προκαλούν. Όταν όμως έμπαινες σε ένα εβραϊκό σπίτι και το διέσχιζες, αντίκριζες ένα θαυμάσιο εσωτερικό κήπο - αυλή με νερά, ελιές, κοινό για όλα τα σπίτια. Αυτή η εσωτερική κοινή αυλή - κήπος μακριά από αδιάκριτα βλέμματα, ονομάζεται στα εβραϊκά, Πάτιος. Σήμερα τα Πάτιος τα έχουν μετατρέψει οι Ισπανοί, σε καφετέριες και εστιατόρια.
Αυτό κι αν είναι πρόστιμο
Συνέβη στην Ελβετία. Οδηγός «Mercedes» αξίας 170.000 ευρώ, συνελήφθη να τρέχει με 300 χλμ την ώρα! «Μάλλον είναι χαλασμένο το κοντέρ μου», δικαιολογήθηκε στους τροχαίους. Και αυτοί του επέβαλλαν πρόστιμο 790.000 ευρώ, για να μάθει να μην τρέχει και να μην λέει ψέματα.
Αιρετικές αυτοδιοικητικές σκέψεις
Το επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά. Με την πολιτική, σε όλες τις μορφές της, ασχολούνται οι μέτριοι και όχι οι αξιόλογοι. Οι μετριότητες ανάλογα με τον πληθυσμό μιας χώρας, είναι περισσότεροι στον αριθμό και αποτελούν δραστική συντεχνία. Ο κανόνας βέβαια έχει και τις εξαιρέσεις του, αλλά είναι ελάχιστες. Ας γίνουμε συγκεκριμένοι με ονόματα, θέσεις, απόψεις, προτάσεις. Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου, πρόκειται.
ΠΑΣΟΚ: Κατά την άποψη μας, η επιλογή του κ. Ζούρου ως υποψήφιου Δημάρχου Μυτιλήνης θα είναι επιτυχής. Ο κ. Ζούρος είναι νέος, μορφωμένος, με καλές συστάσεις. Συμφωνούμε ότι «ουδείς γεννιέται αυτοδιοικητικός». Για την Περιφέρεια, ακούγονται τα ονόματα των κ.κ. Κοτσακά, Τσουρή, Χαλκιώτη, κλπ. Παλιές καραβάνες ξεθυμασμένες. Πολλά οφείλουν στο ΠΑΣΟΚ, το ΠΑΣΟΚ δεν τους οφείλει τίποτα. Να βρουν έναν πετυχημένο νέο επιχειρηματία και να τον βάλουν επικεφαλής.
ΝΔ: Η επιλογή του κ. Βογιατζή για την Περιφέρεια, εξυπηρετούσε εσωκομματικές ισορροπίες. Δεν μπορείς μια ζωή να πολιτεύεσαι με κύριο κορμό του προγράμματος σου, τις δημόσιες σχέσεις. Με υποψήφιο Δήμαρχο τον κ. Βαλσαμίδη και Περιφερειάρχη τον κ. Ζαμτράκη, η ΝΔ θα ήταν πιο αξιόπιστη. Οι καιροί είναι δύσκολοι γι’ αυτό το κόμμα.
Δημήτρης Βουνάτσος: Το έγραψα αρκετές φορές, θα το επαναλάβω. Ο Βουνάτσος δεν μπήκε φτωχός στην πολιτική, φεύγει φτωχός. Ο Δημήτρης δεν χρωστά στο ΠΑΣΟΚ, το κόμμα του χρωστά, αλλά φαίνεται ότι τα χρέη παραγράφηκαν. Πιστεύω ακράδαντα ότι ο Βουνάτσος γεννήθηκε πολιτικό ον και δεν μπορείς να μην τον λαμβάνεις υπόψη.
Πέθανε ο Ιωαννίδης
Στις 17-8-2010 πέθανε στις φυλακές από θερμοπληξία, ο… σκύλος της ΕΣΑ, δικτάτορας Ιωαννίδης, υπεύθυνος για το Πολυτεχνείο και την τραγωδία της Κύπρου. Πήρε στον τάφο και όλα τα μυστικά, που μια ζωή συσσώρευσε ο συνωμότης. Λίγοι αμετανόητοι παρακολούθησαν την κηδεία του.
Απιδιάς Λάκκος 24-8-2010