Παρακολουθώντας διάφορες στήλες αρθρογράφων διαφόρων εφημερίδων, σε συσχετισμό με τις πολιτικές που ασκούνται, που και οι οποίες διαμορφώνουν τις (τύχες) μας, προβληματίστηκα. Θέλοντας να εκφράσω αυτόν τον προβληματισμό μου, ο οποίος απασχολεί σχεδόν όλο τον κόσμο και κυρίως του κατοίκους των ορεινών χωριών. Τολμώ να πω ότι όλοι αυτοί που παρουσιάζονται σα σωτήρες και διαφωτιστές μας, πόρρω απέχουν από την πραγματικότητα· διότι δεν μπορείς να μιλάς σ’ έναν άνθρωπο για φιλοσοφία και αυτός να πεθαίνει της πείνας.
Πριν λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στο Πλωμάρι διήμερο συνέδριο με θέμα τον Ελληνικό Διαφωτισμό και το ρόλο του φυσικού Βενιαμίν Λεσβίου. Κάνοντας μία αντιπαράθεση με το σήμερα, θα μιλούσα για «Ελληνικό στραβισμό», και θα μπορούσε κανείς εύκολα να πει ότι έχω άδικο, αφού στις μέρες μας επικρατεί αυτάρκεια αγαθών, μέσων, δυνατοτήτων και όλων των σχετικών που συνάδουν στην υλική και πνευματική καλλιέργεια και πρόοδο των ανθρώπων.
Εν τούτοις υπάρχει μία διαφορά, η οποία εκφράζεται μέσα από αδαείς, κακοήθεις και αγράμματους ανθρώπους (κατά Ξενοφώντα), οι οποίοι καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος του λαού.
Ένα μεγάλο πρόβλημα που απασχολεί όλους τους κατοίκους των χωριών μας είναι και η τιμή του λαδιού. Δεν μπορεί το λάδι να πουλιέται 1,50 ευρώ, τιμή εξευτελιστική για τα σημερινά δεδομένα και κάποιοι να μιλούν για διαφωτισμό. Αφού σχεδόν, αφαιρέθηκε το δικαίωμα της έκφρασης και της διεκδίκησης των δικαιωμάτων, αφού όλα καθορίζονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, τάχατε.
Αυτοί, λοιπόν, οι κάποιοι που τολμούν να μιλούν και να εκφράζονται, αυτοί λοιπόν ασκούν μία μορφή διαφωτισμού και όχι όλοι αυτοί που κουβεντιάζουν κάτω από τα πεύκα, που τρώνε σε στρογγυλά τραπέζια κι ώσπου να χωνέψουν αλλάζουν χίλιες γνώμες.
Αν θέλουμε, λοιπόν, να λεγόμαστε απόγονοι του Βενιαμίν του Λεσβίου και όλων αυτών των μερακλήδων προγόνων μας που έχυσαν αίμα και ιδρώτα μαζί, ώσπου να καταφέρουν την Επαρχεία Πλωμαρίου να την ανεβάσουν σ’ ένα άλφα σημείο. Έχουμε χρέος, λοιπόν, να προστατεύσουμε πρώτα τα δικαιώματα όλων αυτών των ανθρώπων των απλών και των αγραμμάτων· και να βάλουμε γερά θεμέλια αφήνοντας πίσω τα μικροσυμφέροντά μας για ένα καλύτερο αύριο, έτσι ώστε να μπορούν οι νέοι και τα παιδιά να ονειρεύονται για το μέλλον και να αποτελέσουν ένα γνήσιο πυρήνα της κοινωνίας μας.

Αριστείδης Γανώσης
Πρόεδρος τοπικού διαμερίσματος Παλαιοχωρίου