Πλήρη κάλυψη στους συναδέλφους τους δασκάλους του 5ου Δημοτικού Σχολείου Μυτιλήνης, αλλά και στη διοίκηση της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, παρέχουν οι συνδικαλιστές του κλάδου, που με αφορμή δημοσίευμά μας για οκτάχρονο Βούλγαρο μαθητή, αναφέρονται στις αντίξοες πραγματικά συνθήκες που επικρατούν σε πολλά δημοτικά και νηπιαγωγεία της πόλης. Στην ίδια ανακοίνωσή του, όμως, ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης δεν κάνει ούτε καν λόγο για την ταμπακιέρα, το θέμα το οποίο και αναδείξαμε και αφορούσε την με τόση ευκολία καταστρατήγηση της χωροταξικής κατανομής των μαθητών ανά σχολείο, στην περίπτωση του οκτάχρονου αλλοδαπού.

Με την ευκαιρία της απάντησής τους, οι δάσκαλοι μας κάνουν και ιδιαίτερο μάθημα για τα θέματα που πρέπει να μας απασχολήσουν ειδησεογραφικά, εκ του περισσού θεωρούμε, αφού κατ’ επανάληψη και με πολλές αφορμές το «Ε» τα έχει ήδη υπερ-προβάλλει και αναδείξει. Αντιθέτως, θα περιμέναμε εμείς απ’ την πλευρά των συνδικαλιστών δασκάλων να υπεισέλθουν στην πραγματική διάσταση του θέματος και, δεδομένων, και των συσχετισμών στο Σύλλογο, να βάλλουν κατά της διοίκησης για τον τρόπο που «διέταξε» τη μετακίνηση του μαθητή απ’ το 5ο στο 8ο Δημοτικό Σχολείο.
Όσο για τη διοίκηση της Εκπαίδευσης, ακόμη δεν έχει μπει στον κόπο να μας εξηγήσει γιατί «καταπάτησε» τους κανόνες που η ίδια έχει θεσπίσει στο πώς θα διανέμονται οι μαθητές ανά σχολείο, σύμφωνα με την περιοχή κι την οδό κατοικίας τους.

Η ανακοίνωση…
«Πριν λίγες μέρες - σημειώνεται στην με αρκετές μέρες καθυστέρηση εκδοθείσα ανακοίνωση του Συλλόγου -, συγκεκριμένη εφημερίδα της Μυτιλήνης, με αφορμή την οδύσσεια ενός αλλοδαπού μαθητή, λίγο-πολύ έριξε τις ευθύνες στους διδάσκοντες του 5ου Δ.Σ. Μυτιλήνης, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η συμπεριφορά τους ήταν ρατσιστική.
Καλό θα ήταν, οι φίλοι δημοσιογράφοι που πιστεύουμε ότι καλοπροαίρετα πράττουν, να ψάξουν να βρουν τα πραγματικά αίτια της οδύσσειας του μικρού μαθητή και όχι να συκοφαντούν συναδέλφους εκπαιδευτικούς που έχουν αποδείξει πάμπολλες φορές ότι δίνουν και την ψυχή τους ακόμα για να αντεπεξέλθουν στο λειτούργημά τους κάτω από αντίξοες συνθήκες που επικρατούν στην εκπαίδευση του τόπου μας.
Καλούμε τους δημοσιογράφους να δουν τι απέγιναν οι τάξεις υποδοχής που θα έπρεπε να υπάρχουν για τέτοιες περιπτώσεις, τι απέγιναν οι τάξεις ενισχυτικής διδασκαλίας, γιατί φθίνουν ολοένα και περισσότερο τα ολοήμερα σχολεία, ποιες οι κτηριακές υποδομές των περισσότερων σχολείων στη Λέσβο και ειδικά στο συγκεκριμένο Σχολείο. Ένα σχολείο που επί πενταετία θυμίζει παραγκούπολη, αφού στεγάζεται σε λυόμενες αίθουσες οι οποίες τοποθετήθηκαν ως προσωρινή λύση, αλλά δυστυχώς - όπως λέει ο σοφός ελληνικός λαός - “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”. Οι συνθήκες διδασκαλίας είναι επιεικώς απαράδεκτες για μαθητές και διδάσκοντες.
Ακόμα τους καλούμε να επισκεφτούν τα νηπιαγωγεία της Μυτιλήνης, που τα περισσότερα θυμίζουν ποντικότρυπες και όχι εκπαιδευτήρια του 21ου αιώνα. Και όλα αυτά, παρά τις υποσχέσεις των υπευθύνων για την επίλυση του στεγαστικού προβλήματος των σχολικών μονάδων.»
Την ανακοίνωση υπογράφουν ο πρόεδρος, Ανέστης Καμμένος, και ο γενικός γραμματέας του Συλλόγου, Γιώργος Ζαφειρίου.

… η απάντηση
Κατ’ αρχάς θεωρούμε ότι είναι σχήμα οξύμωρο, και να συκοφαντούμε, και να το κάνουμε καλοπροαίρετα. Θυμίζουμε στους φίλους δασκάλους ότι στο πρώτο μας σχετικό δημοσίευμα δεν αναφέραμε καν το σχολείο ή την περιοχή, οπότε ας αναθεωρήσουν τα περί πρόθεσης συκοφάντησης, γιατί απλά δεν μπορείς να συκοφαντήσεις κάποιον που ούτε κατά διάνοια προσδιορίζεις.
Όταν μετά από δήλωση του διευθυντή του 8ου Δημοτικού προσδιορίστηκε ποιο είναι το σχολείο που δε δέχτηκε τον οκτάχρονο Βούλγαρο, φιλοξενήσαμε δηλώσεις της διευθύντριας, της υποδιευθύντριας και του προέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού, με τις οποίες και εξήγησαν γιατί μετακινήθηκε ο μαθητής σε άλλο σχολείο, επικαλούμενοι όλοι θέμα χωρητικότητας των λυόμενων αιθουσών.
Είναι θεμιτό οι συνδικαλιστές ενός χώρου να πασχίζουν με κάθε τρόπο να στηρίξουν τους συναδέλφους τους, στη συγκεκριμένη περίπτωση και τους προϊσταμένους τους, το διευθυντή της Πρωτοβάθμιας, αλλά και τον περιφερειακό διευθυντή Εκπαίδευσης Βορείου Αιγαίου και «εμπνευστή» του κανόνα της χωροταξικής κατανομής των μαθητών. Ας επιτρέψουν όμως και σε μας να μένουμε - επαναλαμβάνουμε δίχως καμμία διάθεση συκοφάντησης αλλά εξ αιτίας των πραγματικών γεγονότων - με την ίδια απορία που εξ αρχής διατυπώσαμε και δε μας απαντήθηκε από κανέναν: αν στη θέση του οκτάχρονου Βούλγαρου ήταν κάποιος συνομήλικός του Έλληνας, με πατέρα δικαστή ή γιατρό ή κάποιο υπάλληλο του γειτονικού υπουργείου, ο οποίος μετακόμισε τώρα στις σύγχρονες κατοικίες που έχουν κατασκευαστεί στην περιοχή, θα άνοιγε το ίδιο ζήτημα; Θα ξεκινούσε η ίδια οδύσσεια;