Τα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα του «Ε» για το, στην κυριολεξία φτωχό, μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου για την κατάσταση που επικρατεί στο παγκοσμίως γνωστό μοναστήρι της Θερμής.

Σα σπυρί που σπάει και το πύον ξεχύνεται από αυτό, μαρτυρίες και στοιχεία απέδειξαν ότι η ηγουμένη του Αγίου Ραφαήλ, Ευγενία Κλειδαρά, δεν οικειοποιήθηκε μόνο τα περιουσιακά στοιχεία που θα μπορούσε να έχει σήμερα το μοναστήρι. Αλλά, το σημαντικότερο όλων, διαχειρίστηκε κατά το δοκούν έξω από όσα το Κανονικό Δίκαιο ορίζει για ένα μοναστήρι αλλά και όσα οι Νόμοι υποχρεώνουν να γίνονται σε ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου όπως είναι η Μονή του Αγίου Ραφαήλ, κυριολεκτικώς δισεκατομμύρια δραχμές, δεκάδες εκατομμύρια σημερινά ευρώ. Πάντα με μοναδικό στόχο την αύξηση της δικής της προσωπικής περιουσίας, της προσωπικής της επιρροής σε δομές εξουσίας και διά αυτών την κάλυψη των όποιων της επιλογών σε περιπτώσεις που εναντίον της κινιόταν η όποια ελεγκτική διαδικασία. Και τι να τα έκανε ετούτα όλα, θα αναρωτηθεί κανείς… Ό,τι τα κάνει και ο κάθε μεγιστάνας. Αυτοϊκανοποίηση εν τω κόσμω ετούτω… Γιατί στον άλλο, μήδε ο μεγιστάνας, μήδε ο Εφραίμ της Μονής Βατοπεδίου, μήδε η Κλειδαρά, παίρνουν τίποτα μαζί τους. Ο ένας αυτοϊκανοποιείται αφήνοντας πίσω του έναν οικονομικό κολοσσό, ο άλλος ένα όνομα κολοσσό…
Η «Αγία Μανούλα», λοιπόν, όπως κατά παράβαση των όσων οι Κανόνες ορίζουν έχει επιβάλει να την προσφωνούν με τον παραπάνω όρο. Ε, το λοιπόν, δε δικαιούται, κανείς δε δικαιούται να δημιουργεί προσφωνήσεις. Τις ηγουμένες τις αποκαλούν γερόντισσες, αλλά όχι αγίες μανούλες. Και στην Ορθοδοξία ο καθείς έχει την προσφώνηση που ο χρόνος και η παράδοση χιλιετιών έχει καθιερώσει. Αγίες μανούλες δεν υπάρχουν! Όπως δεν υπάρχουν άγιοι εν ζωή. Υπάρχουν κανόνες για να ανακηρυχθεί κανείς άγιος και έως τότε υπάρχουν κανόνες λειτουργίας μονών. Κανόνας πρώτος και απαράβατος: μέσα στα γυναικεία μοναστήρια μετά τη δύση του ηλίου δεν επιτρέπεται η διαμονή ανδρών. Ούτε υπάλληλοι ούτε παπάδες ούτε αφεντικά ούτε ιπποκόμοι… ΚΑΝΕΝΑΣ. Πόσο μάλλον κάποιος διοικητής, κατά τους πολιτικούς διοικητές του Αγίου Όρους, που μένει μέσα στο μοναστήρι με την οικογένειά του απαξάπασα, με ό,τι αυτό σημαίνει για μια οικογένεια λαϊκών. Οι μονές διοικούνται από τα Ηγουμενοσυμβούλια. Οι ηγουμένες εκλέγονται. Και οι μοναχές γίνονται μοναχές μετά την τελετή της κουράς. Ποιο είναι, το λοιπόν, το Ηγουμενοσυμβούλιο της Μονής του Αγίου Ραφαήλ; Ποιες μοναχές και πότε εξέλεξαν την Ευγενία Κλειδαρά ηγουμένη; Καλά… Την επέλεξε ο Παντοκράτορας διά των αγίων του για να σώσει τον κόσμο. Αλλά πότε εξελέγη και πότε διορίστηκε μετά την εκλογή της, ηγουμένη; Πότε έγιναν οι κουρές των μοναχών που σήμερα ζουν στο μοναστήρι; Ποιοι αποφάσισαν τα περιουσιακά στοιχεία του μοναστηριού να εγγράφονται στην ηγουμένη; Πού πήγαν τα λεφτά που εισέρρευσαν στα παγκάρια του Αγίου Ραφαήλ μισό αιώνα τώρα; Ποιος και σε όφελος τίνος, αλλά και με τι αποφάσεις οργάνων, τα διαχειρίστηκε αυτά τα λεφτά; Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι διατέθηκαν υπέρ της κοινωνίας και των φορέων της (που δε διατέθηκαν έτσι), ποιος αποφάσισε για αυτό; Με τι αποδείξεις παραδόθηκαν αυτά τα λεφτά και σε ποιον; Ακόμα και σήμερα. Ποιος διαχειρίζεται και με ποιο τρόπο τα έσοδα της Μονής; Ποιο είναι το αρμόδιο Ηγουμενοσυμβούλιο; Γιατί ακόμα και το Μητροπολίτη Μυτιλήνης, στον οποίο η ηγουμένη και όλες οι μοναχές οφείλουν υπακοή, τον υποδέχεται… ο πολιτικός διοικητής της Μονής! Ανήκουστα πράγματα και προπάντων ΠΑΡΑΝΟΜΑ!
Σήμερα, στη Μονή του Αγίου Ραφαήλ συνεχίζεται ό,τι γινόταν πάντα. Διοικούν κάποιοι στο όνομα της ηγουμένης, όπως κάποτε διοικούσε η ηγουμένη· όλοι εκτός Κανόνων. Σήμερα καλύπτονται κάτω από το… άγιο ράσο της αυτοί που τα κατάφεραν και συνεχίζουν να τα καταφέρνουν. Με «όπλο» της τα χρήματα των πιστών στο παρελθόν η ηγουμένη, με το ίδιο όπλο σήμερα κάποιοι αυτοδιορισθέντες πολιτικοί διοικητές. Τα ίδια από τότε που ο μακαριστός Μητροπολίτης Μυτιλήνης Ιάκωβος Κλεόμβροτος την κυνηγούσε με τη μαγκούρα του για την αρπαγή περιουσιακών στοιχείων της δόκιμης μοναχής Μαριάνθης και της κ. Πανώριας, μέχρι σήμερα που περιφέρεται υποβασταζόμενη και εκ μέρους της εμφανίζεται, ακόμα και σε αρχιερείς, λαϊκός, ο… πολιτικός διοικητής!
Επιβιώνει όταν κατέστρεψε εικόνες σαν την εικόνα που ζωγράφισε ο Φώτης Κόντογλου, ή όταν υποχρεώθηκε από το Μητροπολίτη Μυτιλήνης να κατεβάσει από την είσοδο του ναού του Αγίου Θεοδώρου στην Παγανή την εικόνα της, ως «κτήτωρος» μάλιστα του Ναού, ισότιμης στο πλάι του αγίου.
Και πάντα η ίδια χαμένη ευκαιρία. Ένα ίδρυμα στο όνομα των αγίων, που θα μπορούσε να αποτελεί κατά τα πρότυπα του ιδρύματος της Τήνου ένα σοβαρό μοχλό ανάπτυξης του νησιού και των ανθρώπων του σε δόξα των αγίων της Θερμής και της Ορθοδοξίας. Αντί τούτων, ακόμα και στον «Οίκο του Πατρός», βασιλεύει η λαμογιά της υπόλοιπης κοινωνίας. Αυτή, δυστυχώς, με το φερετζέ του μοναστηριού.
Ολοκληρώνεται, λοιπόν, σε λίγες μέρες με την απαγγελία κατηγοριών η δικαστική έρευνα, που εξετάζει τη νόμιμη λειτουργία της Μονής και την οικονομική της διαχείριση επί χρόνια τώρα. Το πώς περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν από το κερί του πιστού μέχρι και τη δωρεά του, έγιναν περιουσιακά στοιχεία της «ακτήμονος» μοναχής Ευγενίας Κλειδαρά. Το πώς διαχειρίστηκαν όλα αυτά τα χρήματα όλα αυτά τα χρόνια. Το πώς το ξακουστό μοναστήρι του Αγίου Ραφαήλ της Θερμής, με τις εκατοντάδες χιλιάδες επισκέψεις, σήμερα είναι κυριολεκτικά πάμφτωχο.
Η εισαγγελική έρευνα πρέπει να έχει εξετάσει και το απίστευτο φορολογικό όργιο που χρόνια τώρα συμβαίνει στη Μονή, με αφορμή τα έσοδα από το υποτιθέμενο πνευματικό έργο της ηγουμένης. Η ίδια μιλά για εκατοντάδες χιλιάδες βιβλία. Που αν πουλήθηκαν από τη Μονή, πού είναι τα έσοδα από αυτά; Πού και πώς χρησιμοποιήθηκαν τα έσοδα ενός Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου;
Αν πάλι τα βιβλία αντικανονικά πουλήθηκαν από τη συγγραφέα Ευγενία Κλειδαρά και τα χρήματα τα διέθεσε καταπώς αυτή ήθελε, μια και δικά της ήταν, χρέος των ελεγκτικών μηχανισμών της Εφορίας Μυτιλήνης και της τοπικής - και όχι μόνο - Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών που άγρια φορολογούν σε συνθήκες φτώχειας τον Έλληνα πολίτη, είναι να ελέγξουν τη «συγγραφέα» Ευγενία Κλειδαρά. Πόσα χρήματα κέρδισε, πόσα και πώς φορολογήθηκαν; Τι ποσά δηλώθηκαν στις φορολογικές της δηλώσεις; Έκανε τέτοιες ως συγγραφέας;
Επιμένουμε… Επιτέλους να σηκωθεί το μαύρο ράσο που καλύπτει όλο αυτό το απίστευτο κύκλωμα παραοικονομίας. Κι οι ευεργετημένοι κατά καιρούς παράγοντες της τοπικής πολιτικής και παραπολιτικής σκηνής, ας κάνουν πίσω… Όσο μπορούν βέβαια και οι δεσμεύσεις τους επιτρέπουν.
Επαναλαμβάνουμε και θα το επαναλαμβάνουμε όσο κάποιοι παραμένουν σιωπηλοί. Ποιος τύπωσε όλα αυτά τα χιλιάδες βιβλία, ποιος τα βιβλιοδέτησε, ποιος τα μετέφερε στη Μυτιλήνη, ποιος τα πούλησε, πού είναι το Φ.Π.Α. όλων αυτών των εργασιών; Αλλά και ποιος πούλησε, και κερδοσκόπησε φυσικά, από τους τόνους χαρτιού που χρειάσθηκε για την εκτύπωση των ηγουμενικών πονημάτων. Τη στιγμή που φορολογείται ο φτωχός μεροκαματιάρης, το «πνευματικό έργο» τής αυξάνουσας την περιουσία της μοναχής και όσοι κρύβονται πίσω από αυτό, θα συνεχίσουν προκλητικά να λειτουργούν σε ετούτο το ιδιότυπο «παραθρησκευτικό… duty free»; Ως πότε; Ε, λοιπόν, τούτο το συνεχιζόμενο σκάνδαλο για την ψυχή του κάθε Ορθοδόξου δεν το θέλει μήδε ο Θεός...