Εμπρός Εβδομαδίαια Εφημερίδα Νομού Λέσβου - Γυμνασιάρχου Ολυμπίου 4 - Mυτιλήνη - 81100
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Απαγορεύεται η αναπαραγωγή με οποιονδήποτε τρόπο.
Ρίτα, γιατί σκότωσες τη μέλισσα; Πόσο δύσκολο έχει γίνει πια να ζούμε σε αρμονία με τη φύση! Μας ενοχλεί το κελάηδημα των πουλιών, το βουητό της μύγας, το κελάρυσμα του νερού. Με πόση μανία και βία θα σκοτώσουμε ένα κουνούπι μόλις το δούμε. «Σκότωσ’ το, σκότωσ’ το», θα φωνάξουμε στο διπλανό για ένα μαμούνι, μια αράχνη, ακόμη και μια πασχαλίτσα. Δεν ξέρουμε ποιο πλασματάκι είναι επικίνδυνο, ποιο τσιμπάει, τι πρέπει να κάνουμε αν τσιμπήσει. Η δε μέλισσα, αν τολμήσει η καημένη και μας τσιμπήσει, επειδή ένιωσε απειλή, είναι καταδικασμένη να πεθάνει. Ακόμα και κοντά σε μελίσσι να βρεθείτε, αν δεν πανικοβληθείτε και απομακρυνθείτε με ήσυχες κινήσεις, θα βγείτε εντελώς αλώβητοι από τσιμπήματα. Κι όμως, εμείς, φορτωμένοι από άγχη, σκοτούρες, τρεχάματα, με εγγεγραμμένη τη βία στα ένστικτά μας και ανίκανοι να διαχειριστούμε το θυμό μας, να τον προλάβουμε ή να τον εκφράσουμε χωρίς επιθετικότητα, λες και ξεδίνουμε σκοτώνοντας ένα ζουζούνι, λες και αντί για αυτό παίρνουμε τη ζωή απ’ όλους τους εχθρούς μας. Και συ, ρε Ριτάκι, σκότωσες τη μελισσούλα μη με τσιμπήσει. Για να μην πονέσω. Και μου ‘δωσες την ευκαιρία να κάνω τούτες τις σκέψεις. Να αναλογιστώ τι τσιμπάει και τι όχι. Τι πονάει και τι όχι. Να ευγνωμονήσω την αλυσίδα της φύσης και να ξαναθαυμάσω την αυτοθυσία της μέλισσας. Να ευχαριστήσω και σένα που δεν ήθελες να πονέσω. Να πονέσω κι άλλο. Όπως προχτές μου ‘φερες το μέλι για να συνέλθει το στομάχι μου. Κι όπως ακούς κάθε μέρα τα ζόρια μου και με καταλαβαίνεις. Κι έτσι μέσα από τούτες τις γραμμές να σου πω «ευχαριστώ» για τη φιλία σου και για τη ζεστή σου παρουσία. |