Πολλά ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες με αφορμή το περιστατικό ενός πρόσφυγα που νοσηλευόταν στο Βοστάνειο με φυματίωση. Σε κάποια στιγμή τον έχασαν, σηκώθηκε βέβαια ο άνθρωπος και έφυγε από το Νοσοκομείο, φοβούμενος πως εξ αιτίας της ασθένειάς του θα τον απελάσουν. Πανικός. Η δημόσια υγεία τάχα κινδύνευε και όλοι έτρεχαν να τον βρουν για τη δική μας προστασία. Μακάρι να έτρεχαν με τέτοιο ζήλο ώστε να βρουν αυτούς που ευθύνονται για την παρουσία αντιβιοτικών και άλλων χημικών στα κρέατα και τρόφιμα που καταναλώνουμε. Μακάρι να έτρεχαν με τέτοιο ζήλο για να βρουν αυτούς που ευθύνονται για τα μεταλλαγμένα προϊόντα, για τη μόλυνση του περιβάλλοντος, για τα ναρκωτικά. Ποιοι είναι αυτοί οι «μεγάλοι καρχαρίες»; Αυτοί που ευθύνονται για εκατομμύρια θανάτους ετησίως; Όλοι τους ξέρουν, κανείς όμως δεν τους κυνηγάει. Αντιθέτως, ο άρρωστος σε αδιέξοδο πρόσφυγας έχει πιο πολλή πλάκα όταν τον κυνηγάμε, είναι ένας βολικός αποδιοπομπαίος τράγος που αν τον πιάσουμε μπορούμε να τον κάνουμε ό,τι θέλουμε. Ας αφήσουμε ήσυχους τους «μεγάλους καρχαρίες», αυτοί κινούν τα νήματα, και να τους πιάσουμε, δεν μπορούμε να τους κάνουμε τίποτα. Να, για άλλη μια φορά ο αδύνατος: σε αυτόν ας ξεσπάσουμε.
Κλείστε τα σύνορα!
Πολύ καλή λύση που πρότειναν οι περισσότεροι. Κλείστε τα σύνορα, λένε καιρό τώρα! Ο άνθρωπος σκέφτεται λογικά. Είναι λογικό ον. Σκεφτήκανε λοιπόν πολλοί πως αν κλείσουμε τα σύνορα, δε θα έχουμε πρόσφυγες (οι ίδιοι τους αποκαλούν «λαθρομετανάστες»), και αφού δε θα έχουμε πρόσφυγες, δε θα έχουμε και προβλήματα. Τι πιο λογικό; Και έτσι έχει έρθει στο νησί η FRONTEX με αεροπλάνα και βαπόρια στο δυναμικό της, για να ελέγχει τα «θαλάσσια περάσματα», μάλιστα ποζάρουν τα πληρώματα ετούτης της ευρω-αστυνομίας με καμάρι και χαμόγελο στο φακό και στην κάμερα και γίνονται πρωτοσέλιδο. Να οι σωτήρες που δε θα αφήνουν κανέναν ξένο να μπει στην Ελλάδα μας και στην Ευρώπη μας! Τι σημαίνει όμως αυτό πραγματικά; Οι άνθρωποι που φεύγουν από τη Μέση Ανατολή, δε φεύγουν επειδή το έχουν επιλέξει. Φεύγουν επειδή δεν έχουν άλλη επιλογή. Στη χώρα τους επικρατεί πόλεμος, βία, ανασφάλεια. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε πως οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολιτικοί πρόσφυγες και πως το να φύγουν από τη χώρα τους δεν είναι απλά θέμα εύρεσης μιας καλύτερης δουλειάς. Είναι θέμα επιβίωσης. Και εμείς τους κλείνουμε τα σύνορα. Τους γυρνάμε την πλάτη. Τους λέμε πολύ απλά, γυρίστε πίσω και σκοτωθείτε. Τους κλείνουμε σε ένα κλουβί θανάτου το οποίο δημιούργησε ο δυτικός πολιτισμός. Πώς; Ας σκεφτούμε ειλικρινά ποιος ευθύνεται για την κατάντια της Μέσης Ανατολής. Οι Ευρωπαίοι με την αποικιοκρατία τους, οι Ρώσοι με τον ιμπεριαλισμό τους και οι Αμερικάνοι με τη δική τους λογική του νέο-επεκτατισμού. Εμείς οι Έλληνες κλείνουμε τα σύνορά μας. Στην ουσία βοηθάμε την Ευρώπη να κάνει ακόμα ένα έγκλημα: να προστατεύσει τον εαυτό της από ένας πρόβλημα που δε θέλει να διαχειριστεί, πρόβλημα όμως που και η ίδια έχει δημιουργήσει.
Λαθρομετανάστες. Παράνομοι μετανάστες!
Αν αυτοί οι άνθρωποι λοιπόν είναι «λαθραίοι» και «παράνομοι», τότε πόσο λαθραίοι και παράνομοι είναι αυτοί που ευθύνονται για την κατάντια των χωρών της Μέσης Ανατολής; Πόσο λαθραίος και παράνομος είναι ο Δυτικός Πολιτισμός (μέρος του οποίου πασχίζουμε διακαώς να γίνουμε και εμείς), ο νοσφιστής και άρπαγας Δυτικός Πολιτισμός, που για να γιγαντώσει τον εαυτό του λεηλατεί αιώνες τώρα όλον τον υπόλοιπο κόσμο, πουλάει όπλα και δημιουργεί πολέμους, φτιάχνει βάσεις και σκοτώνει στα τυφλά; Πόσο ένοχος είναι ο λατρεμένος μας Δυτικός Πολιτισμός; Τόσο ένοχος ώστε να ονομάζει τους ανθρώπους που θέλουν να σώσουν τη ζωή τους, λαθραίους και παράνομους. Τόσο ένοχος ώστε να κλείνει τα σύνορα, να γυρίζει την πλάτη λες και δεν είναι δικό του το πρόβλημα. Πράγματι, η FRONTEX ίσως έχει αποτέλεσμα και ίσως δε θα έρχονται πια στο νησί μας πρόσφυγες. Τότε πολλοί θα νιώσουν πιο καλά, θα ευχαριστηθούν που λύθηκε το πρόβλημα. Την ίδια στιγμή όμως ας το καταλάβουμε όλοι: αφήσαμε ανθρώπους να πεθάνουν. Όχι έναν και δυο, μα χιλιάδες. Δεν πειράζει όμως. Το θάνατό τους δε θα τον δούμε ποτέ, θα συμβεί κάπου μακριά από εμάς. «Μακριά από εμάς», μια λογική των Ελλήνων απάνθρωπη. Το κλείσιμο των συνόρων δεν είναι λύση. Όσοι νοιάζονται για τον ανθρώπινο πόνο, όσο μακριά τους και αν είναι, ας δουλέψουν ο καθένας όπως μπορεί για την προάσπιση λύσεων του Προσφυγικού γύρω από τον άξονα της σωστής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού.

*Ο Τυρίκος Εργάς Γιώργος είναι φιλόλογος με D.E.A. στη Συγκριτική Λογοτεχνία, υποψήφιος διδάκτορας Λαογραφίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.