Έρευνα προς κάθε κατεύθυνση ξεκίνησε από χθες στο Νοσοκομείο Μυτιλήνης, μετά τη γνωστοποίηση απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Μυτιλήνης που δικαίωσε την οικογένεια Αξαρλή στην αγωγή που κατέθεσε κατά του ιδρύματος για τον άδικο χαμό της 26χρονης Στέλλας Αξαρλή. Με βάση το σκεπτικό της απόφασης, εμφανίζεται το δείγμα βιολογικού υλικού της άτυχης γυναίκας, που πάρθηκε για κυτταρολογική εξέταση, να βρέθηκε στο Νοσοκομείο «Μεταξά» του Πειραιά, όπου η διάγνωση εκεί ήταν διαφορετική από εκείνη του Βοστάνειου, αφού διαπίστωνε την ύπαρξη καρκίνου.

Μέχρι τώρα, η οικογένεια είχε στραφεί κατά του γυναικολόγου και του χειρουργού που είχαν εξετάσει τη γυναίκα, γι’ αυτό και ποινικά, όταν υποβλήθηκε μήνυση εναντίον τους, δεν είχε προκύψει ευθύνη και η υπόθεση ως προς το ποινικό μέρος της είχε κλείσει. Με βάση τις νέες εξελίξεις, όμως, που ήρθαν στο φως, φαίνεται οι ευθύνες να στρέφονται στον κυτταρολόγο του Νοσοκομείου, για δυο λόγους.
Αφενός γιατί φαίνεται να μην έκανε σωστή διάγνωση - αφού αρχικά διαπίστωνε ότι δεν υπάρχει καρκίνος - και αφετέρου για τον τρόπο με τον οποίο το συγκεκριμένο δείγμα που πάρθηκε από το Βοστάνειο βρέθηκε στο Νοσοκομείο «Μεταξά», χωρίς να έχει ακολουθηθεί η νόμιμη οδός, αφού επισήμως δε φαίνεται πουθενά να έχει σταλεί δείγμα στο εξειδικευμένο αυτό νοσοκομείο!

Η υπόθεση
Η νεαρή γυναίκα πέθανε το Νοέμβριο του 2007 από καρκίνο του μαστού, αφού πρόλαβε να φέρει στον κόσμο ένα υγιέστατο αγοράκι. Από τους πρώτους κιόλας μήνες της εγκυμοσύνης της αντιμετώπισε προβλήματα στο στήθος και οι γιατροί στο Νοσοκομείο διέγνωσαν «μαστίτιδα», αφού οι κυτταρολογικές εξετάσεις που έγιναν στο Βοστάνειο δεν είχαν «δείξει» ότι υπάρχουν καρκινικά κύτταρα. Και με βάση αυτές τις εξετάσεις οι γιατροί που παρακολουθούσαν τη γυναίκα, ήταν καθησυχαστικοί. Στην πορεία, όμως, τέσσερις μήνες αργότερα, διαπιστώθηκε ότι η γυναίκα έπασχε από καρκίνο του μαστού σε προχωρημένο στάδιο και, αφού πλέον ήταν αργά για να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες, έχασε τη μάχη με το θάνατο.
Ο σύζυγος και η οικογένεια της 26χρονης ξεκίνησαν τότε δικαστικό αγώνα, αναζητώντας ευθύνες από το Νοσοκομείο Μυτιλήνης για τη λάθος διάγνωση που αποδείχθηκε μοιραία, αφού αν είχε διαπιστωθεί έγκαιρα ο καρκίνος, θα είχε την ευκαιρία η 26χρονη να δώσει τη μάχη της. Τον περασμένο Οκτώβριο εκδικάστηκε η αγωγή αποζημίωσης που διεκδικούσε η οικογένεια από το Νοσοκομείο, καθώς και η αγωγή που έχει υποβληθεί κατά του Ελληνικού Δημοσίου για τον ίδιο λόγο. Για τη δεύτερη αγωγή εκδικάστηκαν τα ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία η οικογένεια έχασε. Από το Νοσοκομείο η οικογένεια διεκδικούσε αποζημίωση 17 εκατ. ευρώ, τελικά όμως το Διοικητικό Πρωτοδικείο, με βάση την απόφαση που έγινε γνωστή αυτές τις ημέρες, επιδίκασε το ποσό των 624.960 ευρώ, λαμβάνοντας υπ’ όψιν έναν παράγοντα που μέχρι τώρα δεν είχε υπολογίσει το Νοσοκομείο.

Το «άγνωστο» δείγμα
Με βάση τη διάγνωση που έγινε στο Ειδικό Αντικαρκινικό Νοσοκομείο του Πειραιά «Μεταξά», στο ίδιο δείγμα που είχε παρθεί από το Νοσοκομείο Μυτιλήνης διαπιστωνόταν ότι η νεαρή γυναίκα έπασχε από καρκίνο. Όμως το Νοσοκομείο Μυτιλήνης για το ίδιο δείγμα είχε «αποφανθεί» ότι δεν υπήρχε καρκίνος. Αυτό αποτελεί μια ατράνταχτη απόδειξη του «λάθους». Το μεγάλο ζήτημα, όμως, που δημιουργείται είναι ότι για το Νοσοκομείο Μυτιλήνης το δείγμα της νεαρής γυναίκας δεν ταξίδεψε ποτέ στον Πειραιά! Έτσι προκύπτουν δύο ζητήματα πλέον: Έδωσε κάποιος από το Νοσοκομείο, «παράνομα» τα «πλακάκια» με το δείγμα, για να εξεταστεί και από άλλο νοσοκομείο ή μήπως το ένα δείγμα με το άλλο είναι διαφορετικό; Το δεύτερο ενδεχόμενο - που πάντως εξετάζει το Νοσοκομείο - φαντάζει μάλλον απίθανο εκ του αποτελέσματος, αφού εν τέλει η νεαρή γυναίκα πέθανε από καρκίνο.
Όσο αφορά στον τρόπο που το «δείγμα» στάλθηκε σε άλλο νοσοκομείο, ξεκίνησε έρευνα χθες από τη διοίκηση του ιδρύματος. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, φαίνεται να επιβεβαιώνεται ότι το δείγμα «δόθηκε» από άνθρωπο του Νοσοκομείου για να σταλεί στον Πειραιά.
Σύμφωνα με πληροφορίες και εφόσον η απόφαση κοινοποιηθεί επίσημα, θα υποβληθεί έφεση κατά της απόφασης που επιδικάζει στο ίδρυμα υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης ύψους περίπου 625.000 ευρώ. Θεωρείται επίσης πιθανό, στην περίπτωση που διαπιστωθούν ευθύνες από ιατρούς ή προσωπικό του Νοσοκομείου για λάθος διάγνωση ή για την παράνομη αποστολή δείγματος σε άλλο νοσοκομείο, να κινηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες.