Μ’ ένα κομπιουτεράκι τη βγάζουμε: πόσα χάνουμε, πόσα θα παίρνουμε τελικά, τι άλλο μας περιμένει… Τα βάλαμε κάτω, είδαμε ότι επιβάλλεται να βρούμε δεύτερη δουλειά.
- Ποια δουλειά; Δεν υπάρχουν δουλειές πια!
- Να στήσουμε καμμιά εταιρεία να πάρουμε καμμιά επιχορήγηση ευρωπαϊκή.
- Αυτά τελειώσανε!
- Βίζιτες;
- Θα πιάσεις δουλειά σε ξενοδοχείο σκύλων, θα τους μαγειρεύεις τη σπεσιαλιτέ σου, λαχανικά μισομπαγιάτικα με τόνο σε νερό…
- Εγώ πάντως προτιμώ να χορεύω στύλο, που το κάνω και καλά!
- Να σε δω να ισορροπείς πάνω σε 18ποντο!
- Λαζουλίνι, με το αιχμηρό αντικείμενο πες μου ότι πλέκεις τη φανέλα του στρατιώτη!
- Εξάρτημα που καθαρίζει τους κόμπους στα μάλλινα είναι, εντάξει;
- Έτσι, να ξεκινήσουμε από τώρα τις μεταποιήσεις, γιατί σε λίγο καιρό το «Ζάρα» θα σου φαίνεται «Αρμάνι»!
- Μμμ!
- Θα παντρευτώ πλούσιο!
- Θα φύγω στο εξωτερικό!
- Εγώ θα παίζω ΛΟΤΤΟ!
- Θα γράψω ένα βιβλίο, θα γίνει τεράστια επιτυχία, θα γυριστεί σήριαλ...
- Καλυψώ, έλεος!
- Άσχετο, το ξέρετε ότι προχτές γιόρταζε;
- Πάλι; Κι εσύ πού το ξέρεις; Κι είναι δύσκολη γιορτή! Αυτός μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις...
- Χαλάουα κάνω έτσι κι αλλιώς!
- Λάζου, παιδί μου, σε λίγο θα πεινάμε, τι θα κάνεις για να συμπληρώσεις το εισόδημά σου;
- Θα λέω τα ζώδια!
-Αυτό ήταν! «Διδάκτωρ της Φιλολογίας διαβάζει τ’ άστρα» να κάτι τίτλοι, θα σε δείξει κι η τηλεόραση, σύνελθε, καλέ, μήπως θες να φιλάς μωρά;
- Γιατί να τα φιλήσω εγώ δηλαδή;
- Άσ’ το! Λοιπόν θα λες τα ζώδια, για λέγε…
- Α, είστε άδικοι! Γιατί, ό,τι σας τυχαίνει δεν το βρίσκω; Σπούδασα; Έχω έμπνευση;
- Αυτό πάλι το τελευταίο! Με ξυπνάει, ρε παιδιά, κατακαλόκαιρο, τρεις η ώρα το βράδυ… «Θα πάει σε κηδεία» μου ανακοινώνει.
- Ποιος;
- Ο Σαμαράς! Ρωτάς κι εσύ! Για ποιον θα μου τηλεφωνούσε τέτοια ώρα; Και μου αρχίζει την ανάλυση: «Έτσι που το γράφει στο Facebook, δεν τον αφορά άμεσα, άρα αφορά κάποιον δικό του, άρα στο σπίτι του κάποιον τον πιάνει η έκλειψη, άρα έχει κάποιον γεννημένο εκεί κοντά που πέσανε οι Δίδυμοι Πύργοι, άρα αυτός έχει ωροσκόπο Ιχθύ. Μη σου πω ότι είναι Ψάρι και στο ζώδιο…»
- Καλά ξέρεις εσύ, κοριτσάκι μου, ότι υπήρχαν Δίδυμοι Πύργοι, ξέρεις και πότε πέσανε; Το είπε στο «Sex and the City» φαίνεται! Μήπως αρχίζεις να παραμορφώνεσαι;
- Το άλλο; Ξαναπαίρνει σε λίγο: «εννιά» μου λέει, «οι ώρες σου» της απαντώ, «αλλά εννιά Μαρτίου» συνεχίζει.
- Που θα πει;
- Τότε αποφάσισε σύμφωνα με τελευταίες της εκτιμήσεις ότι γεννήθηκε.
- Χρονιά δεν αλλάζουμε;
- Είσαι καλά; ’64 δαγκωτό! Της ρίχνει, λέει, Ουρανό στον Ερμή.
- Και πώς την ξεφορτώθηκες;
- «Στη Γλωσσολογία σου», της είπα, «μη μάθει το Ψαράκι ότι αντέγραψες και σε περιφρονήσει.» Τσίμπησε.
- Λοιπόν σοβαρευτείτε, έχω μια ιδέα!
- Δε θα μετράς τα άστρα, χρυσό μου;
- Όχι, όλοι μαζί θα ανοίξουμε κομμωτήριο, ως πρώην σύντροφοι. Βρήκα και τίτλο: «Οι πράσινες φούντες» θα το λέμε.
- Δεν ‘ν’ κακό!
- Να ανοίξουμε και παράρτημα στο πριγκιπάτο της Ιπποκράτους: εκεί μόνο θα κουρεύουμε, μη σου πω θα κόβουμε απ’ τη ρίζα.… Μην επεκταθώ σε λεπτομέρειες…
- Δε χρειάζεται, αυτοί φεύγουν τώρα με 180, πατημένοι!
- Φαντάσου, άνθρωπος σκοτώθηκε… δεν άνοιξε ρουθούνι! Πού οι Λαμπράκηδες κι οι Τεμπονέρες! Ζούμε σε αντιηρωική εποχή, έχουμε αντιηρωικά αιτήματα, υλιστικά: ψωμί σκέτο! Και δεν έχουν να μας δώσουν ούτε παντεσπάνι!
- Καλυψουλίνι;
- Τι;
- Λες ο δικός σου να είναι από τους άλλους;
- Gay;
- Δεξιός!
- Το απαγορεύω! Πρέπει να του γίνει μια σχετική κατήχηση: Αποτάσσεις τον καπιταλισμό;
- Τι λες, μωρέ;
- Συνεχίζω, πείσμων ως Γιώργος: Και πιστεύεις εις το σοσιαλιστικό κίνημα;
- «Όχι, είναι άκρως απωθητικό!»
- Ωχ, με σκάσατε, εδώ παπάδες τακιμιάζουν με αλλόθρησκες! Στη χειρότερη θα… θυσιαστώ, για να τον σώσω πολιτικά… με νιώθετε…