Η μείωση του εισοδήματος που αποκομίζουν οι ψαράδες του κόλπου Καλλονής από την αλιεία ψαριών και οστράκων έχει αναζωπυρώσει μια παλιά αντιπαράθεση για το ποιοι δικαιούνται να ψαρεύουν και ποιοι όχι
Η μείωση του εισοδήματος που αποκομίζουν οι ψαράδες του κόλπου Καλλονής από την αλιεία ψαριών και οστράκων έχει αναζωπυρώσει μια παλιά αντιπαράθεση για το ποιοι δικαιούνται να ψαρεύουν και ποιοι όχι. Στην περιοχή του Πολιχνίτου που οι τριβές είναι εντονότερες, υπάρχουν περίπου 20 ψαράδες που ταυτόχρονα έχουν εισοδήματα από συντάξεις, μισθούς Δημοσίου ή άλλες πηγές. Το σύνολο των ψαράδων της περιοχής είναι περίπου 200 άτομα. Ορισμένοι ψαράδες διαμαρτύρονται ότι οι συγκεκριμένοι συνάδελφοί τους παραβιάζουν τη νομοθεσία και δε θα έπρεπε να έχουν άδειες αλιείας. Αυτή η μικρή ομάδα ψαράδων, απ’ την άλλη, υποστηρίζει ότι τα πραγματικά τους εισοδήματα είναι κατά πολύ μικρότερα από αρκετών κατά αποκλειστικότητα αλιέων. Κατά συνέπεια, θα ήταν παντελώς άδικο να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα να ψαρεύουν για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους. Οι πιο ψύχραιμοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι το κύριο πρόβλημα οι χαμηλοσυνταξιούχοι που ψαρεύουν στον κόλπο, αφού άλλες είναι οι βασικές αιτίες μείωσης του εισοδήματός τους. Από την άλλη, βέβαια, σημειώνουν ότι δε θα πρέπει να γίνεται η νομοθεσία «λάστιχο».
Στην όλη αντιπαράθεση εμπλέκονται οι σύλλογοι αλιέων, οι οποίοι χορηγούν βεβαιώσεις στους ψαράδες για την ανανέωση των επαγγελματικών αδειών αλιείας των σκαφών τους. Δηλαδή οι σύλλογοι εμπλέκονται σε μια κρατική λειτουργία, αν και είναι συνδικαλιστικά όργανα των ψαράδων.
Κι ενώ η κόντρα καλά κρατεί, οι αρμόδιες κρατικές αρχές παρακολουθούν αδιάφορες το όλο ζήτημα, χωρίς να παίρνουν θέση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 29 Ιουλίου ο Αγροτικός - Αλιευτικός Σύλλογος Πολιχνίτου και τέσσερα από τα επτά μέλη του Δ.Σ. του Οστρακαλιευτικού - Αλιευτικού Αγροτικού Συλλόγου Πολιχνίτου έστειλαν επιστολή-καταγγελία στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, με την οποία ζητούσαν να διευκρινίσει το ζήτημα και να εξηγήσει ποιοι δικαιούνται να κατέχουν άδεια αλιείας και ποιοι όχι. Χαρακτηριστικά στην επιστολή αναφέρουν: «Αναμένουμε την άμεση ανταπόκρισή σας στο τεράστιο όσο και διαχρονικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε, προκειμένου να αποφευχθούν άσχημες καταστάσεις, οι οποίες μπορούν να τραυματίσουν για πολλά χρόνια τις μικρές μας κοινωνίες. Η κατάσταση αυτή δεν πάει άλλο.»
Αναρμόδιες...
Σε άλλο σημείο της ίδιας επιστολής, τονίζεται ότι η Διεύθυνση Αλιείας της νομαρχίας Λέσβου και η λιμενική αρχή του Πολιχνίτου είχαν δηλώσει αναρμόδιες να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα.
Φαίνεται, όμως, ότι ούτε η αρμόδια Διεύθυνση Αλιείας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης απάντησε. Έτσι ο Αγροτικός - Αλιευτικός Σύλλογος Πολιχνίτου στις 2 Δεκεμβρίου στέλνει νέο έγγραφο προς τη Διεύθυνση Αλιείας της νομαρχίας, το οποίο κοινοποιεί στο γραφείο του νομάρχη και στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Μυτιλήνης.
Ο Σύλλογος στη νέα επιστολή του σημειώνει ότι απαγορεύεται ρητά σε δημοσίους υπαλλήλους, υπαλλήλους των δήμων, των ΔΕΚΟ, καθώς και τους συνταξιούχους των ταμείων αυτών, με μισθούς ή συντάξεις πάνω από το μισθό του ανειδίκευτου εργάτη, η άσκηση του επαγγέλματος του ψαρά.
Θυμίζει ότι στο παρελθόν, με άλλες επιστολές του, ζητούσε να μάθει αν πρέπει να χορηγεί βεβαιώσεις σε μια σειρά άλλων κατηγοριών ανθρώπων, όπως είναι οι υψηλόμισθοι μισθωτοί ή συνταξιούχοι άλλων ταμείων (ΙΚΑ, ΝΑΤ κ.λπ.), κάτοχοι μεγάλης ακίνητης περιουσίας και οι δικαιούχοι υψηλών επιδοτήσεων. Όμως επειδή ποτέ καμμία αρμόδια υπηρεσία δεν έχει πάρει θέση στο ζήτημα αυτό, ο Σύλλογος δηλώνει ότι είναι αναρμόδιος να αποφασίσει ποιοι δικαιούνται και ποιοι όχι να ασκούν το επάγγελμα του ψαρά.
Πιέζουν όλοι
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, Κώστας Σάκκης, μας είπε ότι οι επιστολές που αναφέρονται παραπάνω στάλθηκαν διότι ο Σύλλογος αλλά και ο ίδιος προσωπικά δέχονται εντονότατες πιέσεις κι από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές. Σε μια προσπάθεια ο Σύλλογος να πιέσει τις Αρχές να πάρουν θέση, αποφάσισε να μη χορηγήσει βεβαιώσεις για ανανέωση αδειών.
Ένας από τους ψαράδες που θίγονταν από την απόφαση αυτή, χρησιμοποίησε εκείνες τις διατάξεις του νόμου που προβλέπουν ότι όταν δε χορηγεί βεβαίωση ο σύλλογος αλιέων στον οποίο ανήκει, μπορεί να τη χορηγήσει επιτροπή που συστήνεται από το δήμο. Έτσι δημιουργήθηκαν τριβές μεταξύ του Αγροτικού - Αλιευτικού Συλλόγου Πολιχνίτου και του δήμου Πολιχνίτου. Όπως μάθαμε, τελικά, ο Σύλλογος αποφάσισε να χορηγήσει τη βεβαίωση στον ψαρά και το θέμα έληξε, προσωρινά, εκεί. Αλλά η αντιπαράθεση στον Πολιχνίτο συνεχίζεται.
Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς γιατί οι αρμόδιες αρχές παίζουν το ρόλο του Ποντίου Πιλάτου. Το ζήτημα είναι αρκετά πολύπλοκο. Από τη μία το κράτος δίνει τη δυνατότητα σε μια σειρά κοινωνικών ομάδων με χαμηλά εισοδήματα να ψαρεύουν για να συμπληρώνουν το εισόδημά τους, από την άλλη όμως αυτό δε θέλει να το αναγνωρίσει επίσημα. Ο λόγος είναι ότι με τη ρύθμιση αυτή ανατρέπεται η γενική αρχή που προβλέπει ότι οι συνταξιούχοι δε δικαιούνται να εργάζονται.
Είναι φανερό ότι όποια θέση και να πάρουν οι κρατικές αρχές θα ανοίξουν τον ασκό του Αιόλου. Έτσι επιλέγουν να μην παίρνουν θέση και αφήνουν τους ψαράδες να τσακώνονται μεταξύ τους.
Η αντιπαράθεση για το ζήτημα αυτό, αλλά και άλλα ζητήματα στον Πολιχνίτο, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες αναμένεται να οδηγήσει το προσεχές διάστημα σε αποχωρήσεις μελών από τους αλιευτικούς συλλόγους και τη δημιουργία νέων σχημάτων.
Άνω-κάτω οι ψαράδες…
Εξαιρετικά τεταμένη είναι η κατάσταση στον Πολιχνίτο, καθώς η αντιπαράθεση μεταξύ των ψαράδων έχει λάβει πρωτοφανείς διαστάσεις.
Την Παρασκευή το βράδυ, μετά από καταγγελία, έγινε έλεγχος σε παρτίδα οστράκων που είχε συλλεχθεί και επρόκειτο να φύγει από το νησί για τη Θεσσαλονίκη.
Ο έλεγχος ήταν εξονυχιστικός. Μέχρι και το εάν τα κυδώνια που εξάγονταν είχαν το σωστό μέγεθος ελέγχθηκε, με παχύμετρο.
Τελικά τα όστρακα έφυγαν κανονικά από το νησί, αφού είχαν όλα τα απαραίτητα συνοδευτικά έγγραφα. Όμως η αντιπαράθεση μεταξύ των ψαράδων του Πολιχνίτου έχει φθάσει σε απίστευτα υψηλά επίπεδα. |
ΕΠΩΝΥΜΩΣ...
Ανάγκη φορέα διαχείρισης για τον κόλπο Καλλονής
Τα όσα συμβαίνουν στον κόλπο Καλλονής αυτή την περίοδο ούτε καινούργια είναι, ούτε αναπάντεχα. Είναι σκηνές που τις έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν, κι όσο δε δημιουργείται φορέας διαχείρισης του κόλπου, τόσο η αντιπαράθεση θα συνεχίζεται.
Τα οικονομικά συμφέροντα που αντιπαρατίθενται δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητα. Σε αυτήν τη φάση το στοιχείο που πυροδοτεί την ένταση της αντιπαράθεσης είναι η μείωση του εισοδήματος που προκύπτει από τον αλιεία. Όμως το χειρότερο είναι πως όλα τούτα συμβαίνουν στο ιδιαίτερα ευαίσθητο περιβάλλον του κόλπου Καλλονής. Στο πρόσφατο παρελθόν έχουμε βιώσει την «εξαφάνιση» των χτενιών από τον κόλπο.
Έχουμε κάθε λόγο να φοβόμαστε ότι σύντομα θα δούμε την εξαφάνιση και άλλων ειδών.
Η λύση του προβλήματος βρίσκεται στις προτάσεις που είχαν κάνει για το ζήτημα οι ψαράδες του κόλπου. Συγκεκριμένα, πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει διαχειριστική μελέτη για τον κόλπο, η οποία θα διαπιστώσει ποιες είναι οι παραγωγικές δυνατότητές του. Θα προσδιορίσει πώς μπορεί να γίνει εμπλουτισμός των αλιευμάτων χωρίς να ανατραπεί η οικολογική ισορροπία, ποια είδη μπορούν να αλιεύονται, σε ποιες ποσότητες, σε ποιες χρονικές περιόδους και με ποια μέσα.
Επίσης στη μελέτη πρέπει να συμπεριληφθούν οι υγροβιότοποι και όλη η παράκτια ζώνη του κόλπου, όπου θα πρέπει να προσδιοριστούν οι επιθυμητές δραστηριότητες και ο τρόπος που μπορούν αυτές να αναπτυχθούν. Το επιστημονικό δυναμικό που θα εκπονήσει αυτήν τη μελέτη υπάρχει στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και μπορεί να αξιοποιηθεί.
Η μελέτη θα πρέπει να προσδιορίζει τη μορφή που πρέπει να έχει ο φορέας.
Έτσι θα προστατευθεί και θα αναβαθμιστεί το περιβάλλον του κόλπου και θα διασφαλιστεί το εισόδημα των ψαράδων.
Σε αυτή την κατεύθυνση μπορεί να αξιοποιηθεί η εμπειρία που υπάρχει από ανάλογους φορείς στο εξωτερικό.
ΝΙΚΟΣ ΜΑΝΑΒΗΣ
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.